fase en communitas zijn tijdelijk: structuren worden losgelaten om op een bezielde (‘revitalized’) manier terug te kunnen keren naar structuur (Turner 1969). Behoefte aan betekenisgeving Het is de mens eigen om te duiden wat hem overkomt; we zijn betekenisgevende wezens. Daar waar chaos wordt ervaren, daar waar de samenleving geschokt of in de war is, gaan mensen als vanzelf verhalen ontwikkelen die betekenis en nieuwe structuur geven. Verhalen waarmee zij de chaos te lijf kunnen gaan, een nieuwe (culturele) orde kunnen creëren of nieuw perspectief kunnen ontwikkelen – zowel voor zichzelf als voor de samenleving (o.a. Clandinin 2000, Bojé 2001, Czarniawska 1997, Scheringa 2013). Een liminale fase is zo’n periode van chaos, waarin we orde op zaken willen stellen ‘om bezield terug te kunnen keren naar structuur’. De periode waarin het coronavirus onze levens en onze samenleving beïnvloedt door de maatregelen die worden getroffen, lijkt dus bij uitstek een periode waarin we verhalen ontwikkelen en vertellen die onze ervaringen, onze waarden, onze belevingen en onze overtuigingen bevatten. Het ontwikkelen en vertellen draagt o.i. bij aan wat Gray de psychologische wendbaarheid noemt die van ons wordt gevraagd om deze liminale tijd, deze tijd van transitie succesvol te doorkruisen (Gray in Braun/Kramer 2015). 12
13 Online Touch Home