47

Anita Melman (50) Zus van Corine Mijn zusje Corine was het jongste meisje thuis. Tot een half jaar voor haar overlijden had ze een vriend en was ze vrij serieus. Toen ze uit elkaar waren sprong ze meer uit de band. Uitgaan deed ze graag met Sharon en de jongens, met een van hen had ze een beginnende relatie. Ze kende de jongens via lunchroom Warrie Knarrie in Purmerend. Sharon, Corine en ik werkten daar en de jongens kwamen hier iedere vrijdag en vaak ook op zaterdag langs. Op eerste kerstavond wilden mijn zusjes Corine en Marjan naar Volendam. Ik woonde toen al een tijdje samen en had niet zo’n zin om te stappen. Ik vond het ook te glad om nog op pad te gaan, en zei nog tegen mijn moeder dat mijn zusjes ook beter thuis konden blijven. Helaas was dat al te laat, want ze waren al weg. Op de heenweg reed Marjan. Ze hadden een leuke avond, eerst in café het Motje en hierna op de dijk in café Den Egelantier. Marjan had het op een gegeven moment wel gehad en wilde naar huis. De rest wilde graag blijven. Corine vroeg haar toen of ze het niet erg vond om alleen te gaan. Marjan vond het prima, maar drukte ons zusje op het hart om met de taxi naar huis te gaan. Later bleek dat de taxi’s vanwege de gladheid niet meer reden. ’s Ochtends werden mijn toenmalige vriend Rocky en ik platgebeld. Wij woonden in het dorp en het waren Rocky’s vrienden en mijn zusje. We wisten dat er een ongeluk gebeurd was, maar niet wie de slachtoffers waren. Niemand wist waar de zes meiden en jongens waren. Om uit te sluiten dat de slachtoffers mijn zusje en de rest van de vriendengroep waren, besloten we de politie te bellen. In eerste instantie wilden zij de identiteit van de slachtoffers niet vrijgeven, maar ze belden ons direct terug. Het ging om de vier jongens en twee meiden waarvan de identiteit nog niet bekend was. Toen wisten wij genoeg… Ik durfde het mijn ouders niet te vertellen door de telefoon, dat heeft Marjan gedaan die nog thuis woonde. Gedurende de vijfentwintig jaar erna is er veel gebeurd. Wij zijn allemaal gesetteld en hebben kinderen. We zeggen altijd dat als Corine had geleefd, ze zeker als eerste van ons kinderen had gehad. Het is vreselijk dat we dit niet hebben kunnen meemaken, maar de mooie herinneringen aan haar blijven.

48 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication