35 jAAr nAutisch Lief & Leed tot 2015 namen we zo’n 25 jaar met de vaste bemanning deel aan de Flevorace, een enkele keer met een prijsje, als de wind meer dan vier was en de baan uit lange kruisrakken bestond. Want de Caet is een ‘aandewinds’ schip! Krent, Kneiter! HanDgEMEEn als toEtJE Plus EEn BrooDJE PalIng Vijfentwintig keer deelnemen aan de Flevorace is niet echt zo bijzonder natuurlijk, maar het feit dat je al die jaren met dezelfde vijf vrienden als bemanning vaart, is natuurlijk aardig om even bij stil te staan. toen de vloot nog Hoorn (met kermis en café het Schippershuis) en Enkhuizen (kroeg in de toren, bevolkt met de geitenwollen sokken van de theologische Hogeschool in Kampen) aandeed, volgden we immer het gebruike-lijke Flevopatroon: borrelen aan boord, veel te laat eten in de lokale horeca, een klein beetje beschonken worden in respectievelijk het Schippershuis en de theologische toren. Soms in de nachtelijke uren nog een klein handgemeen met de locals als toetje om tenslotte de alcohol van die avond te neutraliseren met een broodje paling van twee gulden in het café tegenover het Schippershuis van tante Marie die zonder enig maatgevoel de drums bewerkte in haar eigen bandje op het podium in de hoek. De volgende morgen vroeg op om op tijd aan de start te zijn. BotErHaMMEnPaPIErEn zEIltJEs als VErJaarDagCaDEau Zondagavond kwamen onze meisjes steevast een borrel en hun mannen halen, nadat ze de donderdagavond daarvoor ons hadden afgeleverd op de traditionele en gezellige openingsborrel op het Pampusbarterras. Na de borrel volgde een blauwe hap, gekookt en uitgeserveerd door een aantal keurige damesleden op het terras van de Sociëteit. mooie herinneringen!
11 Online Touch Home