Negenwintigste jaargang nummer 2 2020 Journaal van de Koninklijke Nederlandsche Zeil- & Roeivereeniging www.knzrv.nl ALV online Afscheid na 35 jaar In gesprek met Scipio Houtman Ergochallenge Weer het water op © KNZ&RV 2020
Officieus verslag van de eerste digitale ALV 12 juni 2020. Vanuit een pastelkleurige studio in Haarlem opent de voorzitter Michiel wat onwennig de eerste digitale ledenvergadering ooit in de geschiedenis van de Koninklijke. Even onwennig is een deel van zijn medebestuursleden virtueel aanwezig vanuit de Pampusbar en daarnaast nog zo’n 60 leden vanuit hun luie quarantaine stoel. Bijzonder hoe soepel een vereniging de historische tradities met gloednieuwe technologie weet te combineren. Zonder plezanterie... Penningmeester Jaap neemt zich voor de financiën deze keer zonder plezanterie te presenteren, wat maar gedeeltelijk slaagt. Het forse verlies bij de Sociëteit, veroorzaakt door een afgaande ebstroom met een manager, wordt goedgemaakt door het voordewindse rak van de havens en de vele evenementen in het afgelopen boekjaar. Gelukkig hebben alle bedrijfsonderdelen samen toch weer voor een kleine positieve cashflow gezorgd. Eind goed al goed. Op de vraag welke impact corona zal hebben op de resultaten van 2020, antwoordt de diplomaat in Jaap dat het een “best effort” is, wat voor amateurs betekent dat hij geen idee heeft. De voorzitter weet er nog een mooie draai aan te geven door te benadrukken dat de kosten de afgelopen maanden net zo laag waren als de inkomsten en dat alle thuisblijvers deze zomermaanden voor een stevige opleving kunnen gaan zorgen bij de Vereeniging. Na een kortdurend digitaal vacuüm komt de kascommissie in beeld, die de opgestelde jaarrekeningen met de nodige complimenten de historische archieven van de Koninklijke in stuurt. Een digitale suggestie om alle Koninklijke entiteiten aan dezelfde accountantscontrole te onderwerpen, wordt door Commissaris Jaap nederig geaccepteerd. LEES HEt ALV VERSLAg VERdER knzrV.nL, LEDEn, InLoggEn, bESLotEn ItEmS, ALV 2020
Van het Bestuur We kunnen weer vooruit! De opgelegde beperkingen van de afgelopen maanden zijn vrijwel helemaal opgeheven. We mogen weer roeien, zeilen en wedstrijden organiseren. Wat een pech dat het eerste weekend in het water is gevallen door te veel wind. Ondanks dat heeft de jeugd met de King’s Cup alsnog een super weekend gehad. De komende periode zullen we meer op de Vereeniging organiseren dan gebruikelijk in de zomer. Veel leden blijven thuis en er is wat in te halen. Er moet getraind worden zodat we in de “officiële” wedstrijden na de zomer weer geroutineerd aan de start kunnen komen. Ook de zes J-70 en teams hebben wat trainingsuren in te halen. We zullen daarom op eenvoudige manier zoveel mogelijk trainingsuren mogelijk maken. Blijf dus goed op de hoogte via al onze communicatiekanalen. Op dit vlak is al heel veel werk verzet met deze digitale Bij Vlagen als voorlopig hoogtepunt. Het ziet er fantastisch uit en wat leuk om door te klikken naar filmpjes en andere media. Ik ben benieuwd wat iedereen ervan vindt. We worden meer en meer digitaal. Zelfs de ALV was digitaal. Dat hadden we natuurlijk liever anders gedaan. Ik ben blij dat we de presentatie van de plannen in Muiden op deze manier toch goed voor het voetlicht hebben kunnen brengen. Een voordeel is dat de ALV nu makkelijk terug te kijken is. Ik kijk uit naar een verenigingszomer met veel activiteiten, waarbij we ons vooralsnog wél aan de 1,5 meter afstand moeten houden. Michiel van Dis Voorzitter LEES mEER
Leden online bij ALV “Geweldig zo’n online ALV: lekker in mijn eigen habitat. Geen reistijd en geen rij bij de bar.” Bijzondere tijden vragen om creatieve oplossingen. Daarom hadden wij ditmaal een digitale ALV live vanuit de studio in Heemstede, met ondersteuning vanuit de Sociëteit! BEKIJK HEt pLAN VooR dE HAVEN dE ALV Nog EENS tERugKIJKEN knzrV.nL, LEDEn, InLoggEn, bESLotEn ItEmS, ALV 2020
Redactioneel toen ik december j.l. werd gevraagd als Hoofdredacteur van bij Vlagen voelde ik me vooral vereerd. Bij Vlagen wordt al ca 30 jaar met veel liefde en toewijding gemaakt en ik heb ‘big shoes to fill’. mijn voorgangers - o.a Cees Wolzak en Simon Keijzer - zijn natuurlijk niet makkelijk te vervangen, laat staan te verbeteren. toch gaan we een poging wagen, want we moeten met onze tijd mee als Vereeniging en daar speelt media en communicatie een belangrijke rol in. Hoe mooi een evenement, wedstrijd of tocht ook geweest is, als er niet over gepubliceerd wordt is het anno 2020 niet gebeurd. EnquÊtE: Op de achterpagina vindt u een link naar de enquête. Wij zijn namenlijk benieuwd wat u van Bij Vlagen vindt! Wat u vindt van de papieren variant, en wat u vindt van deze online variant. Doe daarom mee met onze enquête, dat kost u slechts 3 minuten en is voor ons waardevol. U maakt dan ook nog eens kans op 1 van de 10 super stoere KNZ&RV petten (heerlijk voor de zomer!) of mutsen (warm voor de winter!) die we verloten onder de inzendingen. Het zal best een zoektocht zijn naar de optimale vorm en inhoud van dit medium. Want Bij Vlagen is er voor iedereen. Voor zeilers en roeiers, voor jong en oud, voor mensen die al 60 jaar lid zijn, maar ook voor alle nieuwe aanwas. We werken aan een nieuwe format, maar we zijn nog zoekende. Deze eerste editie is meteen een heel speciale, want dit nummer komt niet als hardcopy magazine uit, maar geheel online. Dat doen we omdat het goedkoper en makkelijker uit te brengen is, maar vooral omdat het veel mogelijkheden biedt. Voor bijvoorbeeld video, dat veelvuldig terugkomt in deze Bij Vlagen, maar juist ook omdat u deze Bij Vlagen altijd en overal kunt inzien, uw telefoon heeft u immers altijd bij u... BIJVLAgEN@KNZRV.NL Inzendingen volgende nummer voor 10 september naar In deze absurde Coronatijd was er eigenlijk weinig te melden, er zijn immers geen evenementen of wedstrijden geweest, en er kon niet gezeild of geroeid worden in boten waar meer dan 1 persoon in hoort te zitten. Maar stilzitten past niet bij onze Vereeniging, en dus gebeurde er stiekem nog best veel in Muiden. Denk aan de jeugd die volle bak door ging, de ergochallenge van de roeiers, maar vooral ook de spectaculaire nieuwbouwplannen van ons bestuur die op de online ALV uit de doeken zijn gedaan. Of de Caet Mossel die na 35 jaar een nieuwe eigenaar vond. U leest en ziet het allemaal verderop in dit magazine. Ik wens u in ieder geval veel plezier met de eerste editie van deze Bij Vlagen 2.0 . En nog veel belangrijker, een heel mooie zomer met veel vaarplezier en succes op het water. Namens de redactie van Bij Vlagen, Jimmy Fock vlnr: Jimmy, Tjabien, Karin, Maartje
Het Nieuwe ledendiner 2020 kon door de coronamaatregelen helaas niet doorgaan. Daarom stellen de zij zich in deze speciale Corona-editie van Bij Vlagen aan u voor. Klik op een foto om meer te weten te komen. Nieuwe leden Christiaan en Karin Scheen Marjolijn van Overbeek Christiaan H. Wijnans Nicolaas F. Tjebbes Sander van der Borgh Pieter & Xavier Waller Jeroen Baars Lydia Verduyn Barbara van der Vlugt Erzsébet Oosterveld David Riezebos Michiel Mommersteeg Gijs Verhoeff Cees van Nes Marijn ten Berg El Mourits
Word met 1 klik lid van facebook KNZ&RV Ledenforum Jelle de Kruijk David Windt Suzanne Hendriksen Xander Tielbeek Mickey Pigeaud Heleen de Haas Stephanie van Dael Karin van Dis Ulke Verkerk Michiel van Noort WEEt JE... Sinds het referentendiner 2019 zijn er 46 nieuwe leden. Maar liefst 54 leden zijn langer dan 50 jaar lid. Jan Waller is sinds 1953 lid, HKH prinses Beatrix sinds 1954. 100 jaar oud: J.A. Burggraaff (17-01-1920), lid sinds 1967 Annick ter Laag Samuel & Herwig Bachmann Gert Reedijk Sander den Hartog Jan Hein Dissel
Het feest Afscheid
is voorbij na 35 jaar
35 jAAr nAutisch Lief & Leed tot 2015 namen we zo’n 25 jaar met de vaste bemanning deel aan de Flevorace, een enkele keer met een prijsje, als de wind meer dan vier was en de baan uit lange kruisrakken bestond. Want de Caet is een ‘aandewinds’ schip! Krent, Kneiter! HanDgEMEEn als toEtJE Plus EEn BrooDJE PalIng Vijfentwintig keer deelnemen aan de Flevorace is niet echt zo bijzonder natuurlijk, maar het feit dat je al die jaren met dezelfde vijf vrienden als bemanning vaart, is natuurlijk aardig om even bij stil te staan. toen de vloot nog Hoorn (met kermis en café het Schippershuis) en Enkhuizen (kroeg in de toren, bevolkt met de geitenwollen sokken van de theologische Hogeschool in Kampen) aandeed, volgden we immer het gebruike-lijke Flevopatroon: borrelen aan boord, veel te laat eten in de lokale horeca, een klein beetje beschonken worden in respectievelijk het Schippershuis en de theologische toren. Soms in de nachtelijke uren nog een klein handgemeen met de locals als toetje om tenslotte de alcohol van die avond te neutraliseren met een broodje paling van twee gulden in het café tegenover het Schippershuis van tante Marie die zonder enig maatgevoel de drums bewerkte in haar eigen bandje op het podium in de hoek. De volgende morgen vroeg op om op tijd aan de start te zijn. BotErHaMMEnPaPIErEn zEIltJEs als VErJaarDagCaDEau Zondagavond kwamen onze meisjes steevast een borrel en hun mannen halen, nadat ze de donderdagavond daarvoor ons hadden afgeleverd op de traditionele en gezellige openingsborrel op het Pampusbarterras. Na de borrel volgde een blauwe hap, gekookt en uitgeserveerd door een aantal keurige damesleden op het terras van de Sociëteit. mooie herinneringen!
1984 En dan de immer voortdurende discussie als we in de reeks per ongeluk een vierde of een vijfde plaats scoren: ‘Wordt het nu niet eens tijd voor een nieuw setje van die doorzichtige boterhammenpapieren zeiltjes?’ Duurde nooit lang. Ik smoorde de discussie effectief met het noemen van mijn verjaardagdatum! Ander onderwerp! tWEE oCCasIonnEtJEs: KrEnt, KnEItEr..! Ooit nam deze discussie een dreigende vorm aan. Het ging nu over mijn (enige) spinaker aan boord. Ab Schulp is voor mij de beste zeilmaker ter wereld, want na elke Flevo race heeft hij de opgelopen gaatjes wederom kunnen herstellen, mij altijd verwelkomend met “Nee hè, nu gaat het echt niet meer!” In de loop der jaren moet dat aantal opgelopen zijn tot een kleine honderd! Eigenlijk gewoon een kunststuk! De bemanning dreigde niet meer op te stappen als er geen nieuwe kwam! Liefst zelfs twee! Ik heb nog even van de aanschaf afgezien, maar toen ze zo’n zes jaar geleden aan boord kwamen, was de eerste vraag: ‘Heb je de nieuwe spinaker(s!)?’. tijd winnen, dacht ik en zei ‘Ja’. Voor het eerste spinakerrak kwam onder luid gevloek de zak bovendeks: ‘het is de ouwe nog!’ tijd winnen dacht ik wederom en zei: ‘Weten jullie wel wat een nieuwe zak tegenwoordig kost; de nieuwe spinaker zit er in!’ twijfels op de gezichten. toen hijsen: ‘Zie je wel; het is die ouwe!’ tijd winnen Weer dacht ik tijd te winnen tot ie boven was en riep: “Ik heb er een in dezelfde kleuren gekocht, daar zijn jullie aan gewend. Op jullie leeftijd moet je niet te veel veranderen”. Het volgende jaar twee ‘nieuwe’ spinnies gekocht en gemeld. Iedereen tevreden, totdat de lichtweerspinaker naar boven ging. Helaas was ik vergeten dat daar een oud Engels nummer in stond! totale muiterij: “krent, kneiter!’’ . maar tja, het was een topdeal: twee occasionnetjes bij de tweedehandsboten winkel in Vinkeveen voor nog geen 400 euro! De vaste bemanning v.l.n.r. Henk Zwiers, Bart Fock, Cees Wolzak, Bart Honig, Bobbie Louët Feisser, Paul Deiters. Een recentere foto is afgekeurd door de redactie: ‘ziet er niet uit’! Jammer... Flevo Race 2006 De vaste bemanning v.l.n.r. Bobbie Louët Feisser, Bart Fock, Cees Wolzak, Bart Honig, Paul Deiters 2009 Op de volgende pagina’s het verslag van het rondje Atlantic
op vrijdag 2 september 1994 verlieten Cornelie en ik aan boord van de Caet Mossel de haven van IJmuiden om bij de zuidpier links af te slaan richting de Canarische Eilanden. Mijn jongensdroom zou in vervulling gaan: een rondje atlantic! Mijn bemanning was een onconventionele kunstenares, liefdevol en spannend, nooit bang, maar soms ook een lastpak! zij was niet alleen aan boord mijn maat maar tot zo’n jaar of twintig geleden ook in mijn leven. rondje AtLAntic 1994-1995 Zij kwam aan boord met drie versleten teddyberen uit haar jeugd en een hele serie foto’s van haar kinderen. Het hele beestenspul werd in een oogwenk met punaises in het prachtige lakwerk van de kajuit geprikt en in de plee hing ze een lijst op met haar 11 geboden, die vooral voor mij bedoeld bleken te zijn. Ze noemde haar kostbare oliegoed haar ‘regenpak’. Ze had het niet over ‘wie gaat er nu op wacht’, maar ‘wie heeft er nu dienst’. De kajuit werd ‘de kamer’ en het reddingsvlot noemde ze ‘de weekendtas’. Aan haar laarzen kleefde nog zeker drie weken de stront van haar huisdieren: 57 lama’s! De avond voor ons vertrek vierden we een uitzwaaifeestje in de Sociëteit met een vijftigtal vrienden, waaronder Frank Fehmers en Jan Heyme Goedkoop die een hilarisch ‘uitvaart’ lied zongen. We kregen een mandvol genummerde cadeautjes mee, voor dag één, dag twee, etc., waaronder zelfs een verrassing voor een ‘erotische dag’, waarin later de ANWB-Vakantie-Verbanddoos bleek te zitten. De bijgaande briefjes waren dubieus van aard: Doet de autopilot het nog? Zit het roer er nog an? Jullie hebben zeker al spijt! Wat duurt het lang, hè? tijdens de rit was het dagelijkse uitpakken van de presentjes altijd een hoogtepunt. LEVEnSbEDrEIgEnDE Storm Nadat wij een levensbedreigende storm met windkracht negen in het Kanaal hadden overleefd liepen wij op 17 september 1994 de haven van Falmouth in zuidwest Engeland aan. Mijn grote zorg was dat Cornelie vanaf IJmuiden eigenlijk continu zeeziek was geweest. Ik realiseerde mij dat het onverantwoordelijk zou zijn om met een zeeziek meissie de oceaan over te steken. Weg jongensdroom! twee dagen later vertrokken wij uit Falmouth richting de zuidwestkaap van Europa in Portugal. Ze bleef zeeziek en at bijna niets. toen ik op de derde dag in de Golf van Biskaje uit mijn kooi kroop zag ik tot mijn grote vreugde dat zij in de hoek van de kuip een koud blikje ‘witte bonen op tomatensap’ verorberde! ‘Ik heb besloten om nooit meer zeeziek te worden’, meldde ze. Een opmerkelijke mededeling tussen de grote zwarte golven in deze uithoek van de Atlantic, waarin een zeiljacht de nacht daarvoor, zo’n 80 mijl van ons vandaan, volliep en zonk waarbij de tweekoppige bemanning verdronk! Ze is nooit meer zeeziek geweest. Mijn jongensdroom was gered! StArt VAn DE ArC rACE Op 20 november 1994 startten wij voor de kust van Las Palmas met 152 andere schepen om deel te nemen aan de ARC-rally over de oceaan naar St Lucia in de
roEr onDEruIt? We zagen veel dolfijnen, bruinvissen en walvissen. Een ongeveer 10 meter lange humpbackwhale heeft ons op een afstand van 60 meter zeker vier uur gezelschap gehouden. Spannend werd het zo’n 400 mijl voor Martinique. Het roer vertoonde mankementen. Wij waren bang dat het roer onderuit het schip zou vallen en besloten om voor de resterende zeemijlen het stuur over te nemen van de automaat. Vier dagen en nachten hebben wij om beurten twee uur aan het roer gestaan en dat kostte veel energie. Carieb. ter hoogte van de Afrikaanse westkust werd ik vroeg in de morgen door Cornelie wakker gemaakt. Zij stond over mij heen gebogen met sissende geluiden en zwaaiende handen om mij duidelijk te maken dat ik geen enkel geluid mocht maken. 200 gELE WoEStIJnVogELtJES Wat was er aan de hand? Er waren zeker 200 kleine gele woestijnvogeltjes op het achterdek geland. Ze zaten op het stuurwiel en waren drukdoende om de navigatiemeters onder te schijten. Bij vorige ongewenste landingen van duiven en alles wat er verder nog vliegt boven zee dwong zij mij om die beesten niet weg te jagen. Chantage werd daarbij niet geschuwd! Meestal kreeg ik ze na een paar dagen wel van boord. De eerste nachten hield ze mij met een half open oog vanuit de kooi nog wel in de gaten, maar lang hou je dat niet vol. maar nu, 200 woestijnvogeltjes!. Ik mocht niet meer naar het stuurwiel en de navigatieapparatuur om te navigeren en koers te houden omdat ze ervan overtuigd was dat de vogeltjes hun dood tegemoet zouden vliegen.! Na twee dagen kon ik haar ervan overtuigen dat we inmiddels op koers Kaapstad lagen i.p.v. de Carieb. Ook best, maar dat zou onze tocht nog twee weken langer duren, waarvan de laatste in hongersnood zou worden doorgebracht. Vogeltjes weggejaagd. Corretje binnen in tranen! Na 20 dagen en 12 uur stak de Caet Mossel haar boeg over de finishlijn. Wij wonnen de derde prijs in onze klasse en eindigden als 17e van de 152 schepen en kregen de tweede prijs in het zogenaamde echtparenklassement. Een jury bepaalde dat de Caet het op één na mooiste schip van de vloot was! Mede dankzij mijn maat, die ook nog een beetje fanatiek bleek te zijn! In het voorjaar van 1995 zeilden we de Caet met zoon Jeroen, stiefdochter Anouk en vriend Jochem van Eeghen terug naar Muiden. Boven Bermuda kregen we nog 36 uur windkracht 7 tot 8 te verduren. De golven waren lang en hoog; appeltje eitje voor de Caet. LogboEk LItErAtuur zoon Jeroen: ‘tien knopen wind buiten. binnen wordt er voor windkracht tien gesnurkt door het Atlantisch Duet! Vriend Jochem deed ook nog een duit in het zakje: ’Des te langer het duurt, des te langer is de periode waarin men geen geld kan uitgeven’. Het log meldde een totale afstand van 10.000 mijl…
heb jij de caet Mossel verkócht?? Ja, ik heb haar na 35 jaar verkocht en het afscheid was zwaar! Ik kon me ineens voorstellen hoe een landverrader zich na de oorlog gevoeld moet hebben! De vraag bracht mij tot dit liber amicorum. geen boetedoening maar een verhaaltje over een bijzonder schip en haar avonturen. ROZE BADKAMERS Niet lang nadat onze Hoogaars Reymerswale was verkocht, voer ik in maart 1984 met mijn twee zoontjes in de dinghy van een jachtmakelaar op Beaulieu River om naar een schip te kijken. Het ging het om een Philip 43, ontworpen door Holman & Pye, gebouwd in 1974. Ik had nooit eerder een Philip 43 gezien. Geen wonder, want Philips in Dartmouth – een grote marinewerf- had er maar negen gebouwd. De werf wilde een graantje meepikken van de indertijd nog lucratieve yachtingmarkt. Nadat nummer 9 op stapel was gezet besloten ze te stoppen omdat ze, zoals de chef van de werf een aantal jaren geleden tegen mij zei, ‘gek werden van de aankomende eigenaren, die drie keer per week belden om de badkamer toch maar roze te maken in plaats van lichtblauw’. Ik vond het niet erg dat ze de mal vernietigd hadden. Daarmee werd de Caet Mossel immers een uniek schip. SLECHtS tWEE EIgEnArEn In 45 JAAr! De onderhandelingen over de koopsom eindigden slechts 500 Engelse ponden onder de vraagprijs! Dat kostte zelfs nog enige overredingskracht. Het belangrijkste argument dat uiteindelijk werd ingezet was mijn ego. De eigenaar, die door omstandigheden gedwongen was zijn schip te verkopen, zwichtte uiteindelijk voor dit argument. Hij liet haar node gaan. Mijn zonen waren bepaald niet onder de indruk van de onderhandelingsvaardigheden van hun vader! Enfin, liefde maakt blind en we waren alle drie verliefd! toch bijzonder: De Caet heeft in 45 jaar slechts twee (aan haar verknochte) eigenaren gehad! 100.000 mIJL In 35 JAAr Zij heeft ons in een periode van 35 jaar ruim 100.000 mijl veilig over de zee gedragen. Elk jaar verkenden we de kusten van Scandinavië, belgië, Frankrijk, Engeland en Ierland met een vaste bemanning van zonen en vrienden! Hoogtepunt was het rondje Atlantic in 1994.
APPLAuDISSErEnDE HAVEnmEEStEr De onuitwisbare herinneringen zullen blijven. De Caet is een gezellig en droog schip. Zelfs met windje 5 à 6 tegen komt er nauwelijks water over. Haar gelakte interieur bepaalt de sfeer. Aan tafel kan je met z’n achten plaats nemen. Er werd bij ons meestal aan boord gekookt! Waarschijnlijk het enige voordeel bij het nadeel van een echtscheiding is dat De Jongus hadden leren koken en hoe! We voeren vaak tot laat in het najaar. De kachel zorgde voor warmte en de ijskast voor de koude korenwijn. De Caet is ook een een mooi schip. Dat hoorden wij bijna dagelijks op onze tochten. De havenmeester van Caen was de topper. Hij applaudisseerde spontaan toen wij in juni 2019 zijn haventje uitvoeren! Een aantal keren werd ons een visitekaartje opgedrongen, ‘voor als ik er ooit over zou denken om haar te verkopen’. Ik heb ze nooit aangenomen. FontEInkruID En oPgESPotEn EILAnDJES In 2016 hebben kaat en ik tijdens onze tocht naar de Scillies besloten een poging te ondernemen om een vaste ligplaats te bemachtigen in het mooiste haventje van de Engelse zuidkust: Beaulieu River. We zagen meer en meer op tegen het ritje IJmuiden-Cowes, niet het allerleukste tochtje. Vanuit beaulieu river waren Ierland en zuid bretagne makkelijker te bereiken. Een wenkend perspectief voor mooie onbekende tochtjes. Helaas bleek in januari 2019 dat er definitief geen plaats was in Beaulieu River. Weer terug naar het IJsselmeer tussen de nieuw opgespoten eilandjes, het drijvende fonteinkruidmoeras en de overvolle havens was voor ons geen optie meer. Het feest was voorbij! Cees Wolzak
damessocieteit viert Internationale vrouwendag Er heerste een aandachtige stilte tijdens de bijeenkomst van de Damessociëteit op 8 maart j.l. tweeënveertig vrouwen waren naar deze bijzondere lunch gekomen. In het kader van Internationale Vrouwendag, met als thema “Vrijheid”, was Julika marijn uitgenodigd om een voorproefje te geven van haar nieuwe voorstelling “Dat onverwoestbare in mij”. na een gezellige en zeer smakelijke lunch werd de sociëteit omgetoverd tot een intiem theatertje en wekte Julika schrijfster Etty Hillesum tot leven. Vijfenzeventig jaar na de tweede wereldoorlog blijkt het gedachtengoed van Etty nog steeds actueel. Een ieder was geboeid een krachtige door het optreden van Julika; er werd geluisterd naar het verhaal van en karaktervolle vrouw die zelfs in de diepste duisternis een licht zag branden. Julika speelde haar zo overtuigend dat iedereen geraakt Julika sp zo over iedere LEES mEER oVER EttY na afloop werd er nog ruimschoots van gedachten gewisseld en er waren veel complimenten voor Julika. Wij kijken terug op een zeer geslaagde middag en de geboorte van een traditie om jaarlijks Internationale Vrouwendag op onze Vereeniging te vieren. Carry Verlare Hiswa Amsterdam Boatshow stopt na 65 edities gepubliceerd: 17-06-2020 na 65 edities komt er een einde aan de HISWA Amsterdam Boat Show. De bekende watersportbeurs gaat gedwongen met pensioen. De rAI Amsterdam wil als organisator het nieuws nog niet bevestigen. ’’We willen dit zorgvuldig communiceren. En komen hierover volgende week met een bericht.’’ aldus Eline Deijs, directeur marketing & digital. BRoN: WAtERSpoRttV.NL, LEES VERdER
drakenfamilies weer het water op De Muidense Draken hebben het, net als de J/70’s, lastig om het water op te gaan. Dit kan alleen als de bemanning uit een ‘huishouden’ bestaat (families) of wanneer er met een tweepersoons bemanning wordt gevaren met respectering van de 1,5 meter afstand in de kuip. Dat gaat in een Draak. En het zal ook wel lukken in de J/70. En zo gEbEurDE HEt oP 9 mEI J.L. De ‘Maiden start’ van het Muidense Drakenseizoen met drie Draken. Familie Van bemmel in de nED 247, Familie trimborn in de NED 369 en familie De Koning Gans in de NED 160. Deze jongere garde Draakzeilers hebben allen ruime ervaring in de Laser en sommigen al wedstrijdervaring in de Draak. Een positief begin om meer jongere zeilers mee te laten varen met de Drakenvloot. Niet alleen in Muiden wordt de Drakenvloot weer ‘opgestart’. Ook de Alkmaarse Draken hebben zich al aangepast aan de wereld met een tweepersoons bemanning. Er is daar zowaar al een 21 juni: a-ploeg 345 Reinier en Marc 432 Michiel en Wouter 380 Jacob en Imp 369 Tol en zoon nieuwkomers tuning/trim olv Philip in 160 160 Caroline Slagt 210 Eric en Evert van Essen 305 Leo van Hooft en zoon tHAbé Corona Cup in het leven geroepen voor de snelste tijd over een vastgestelde route langs merktekens op het Alkmaardermeer. De beste tijd kan je scoren tot 1 september. Het inschrijfgeld (per start € 10) gaat naar een goed doel, te bepalen door de winnaar. Het heeft de creatieve geesten binnen de Muidense Drakenvloot inmiddels ook gestimuleerd, waarbij de beperkingen van de Draakzeilers tijdens WO 2 inspiratie gaven. Zij deden: De Flevo Race (oude stijl) , een vaste route race, een 8-uurs-race, een midzomer nachtrace, puzzeltocht op de plassen, dames aan het roer race, senior en junior bemanning.... kortom... we kunnen heel veel plezier als zeilers van de Koninklijke en als Draakzeilers met elkaar gaan beleven deze zomer. Zeker als het weer van 9 mei zich vaker laat zien ! Philip de Koning gans (Draak nED 160) LEES oVER mEER VERSoEpELINgEN op dE NEdERLANdSE dRAKEN CLuB
Vereenigingsnieuws Voldeining Zeilavonturen van een winnaar van de oceaan-prijs Een ‘rondje atlantic’ is misschien wel de bekendste manier om een oceaan te bezeilen. De meeste zeilers doen het ‘met de klok mee’: Europa, Canarische eilanden, Caribisch gebied, terug via de azoren. Bart Pothoven is echter een eigenzinnig mens; hij ontwierp en bouwde zijn eigen boot, zeilde via de Noordelijke Atlantische oceaan via Schotland, IJsland, groenland naar de VS, het Caribisch gebied en Zuid-Amerika en terug via de Azoren naar Amsterdam. Hij heeFt daarbij de oude noormannen route gevolgd langs IJsland en groenland, maar is dus ook in Suriname en Panama geweest. Bart heeft dit gedaan in een door hemzelf ontworpen en gebouwde zeilboot de ‘triakel’, een zeilboot waarvan gezegd wordt, dat alles anders is als op welke andere zeilboot dan ook. Zie: en Artikel uit Zilt www.oceannavigator.com/July-August-2018/unusual-threekeel-design De ontvanger van de Oceaan-prijs 2020, Bart Pothoven In samenwerking met L.J. Harri -Watersportmedia is er nu een boek, dat - ook weer geheel eigenzinnig - in eigen beheer is uitgegeven. De distributie van het boek via het net en de winkels wordt aangepakt door L.J. Harri-Watersportmedia. Het boek is te koop via BOL.com en de eigen webshop van Watersportmedia. En natuurlijk in de winkels van L.J. Harri en Observator. We kennen allemaal tropische plaatjes van oceaanzeilers, maar Bart gaat nog een stapje verder: van ijs naar palmen, van het landschap en de architectuur van Groenland tot Panama. Bart is van huis uit architect. Zijn aandacht voor de gebouwde en de natuurlijke omgeving is overal zichtbaar. Door al die foto’s beleeft de lezer alles tussen extreme koude en intense hitte. Het reisverhaal tussen de foto’s door bestaat uit delen van mails, blogs en aantekeningen aan boord. Pothoven, die toch een onwaarlijk uitdagende route koos, vervalt nergens in stoere taal. Ook als hij complimenten in ontvangst neemt voor het ontwerpn en bouw van de triakel, blijft hij rustig zijn gelijk in zijn keuzes benadrukken. Onderweg heeft Bart prachtige zaken gezien en meegemaakt, maar natuurlijk ook dieptepunten gekend. Bart Pothoven vertelt er over in een onderkoelde toon waar achter een geweldig avontuur schuilgaat. SBN 9789461550651 176 pagina’s,full colour, gebonden, 30,5 x 21,7 cm, Prijs: € 24,50 Informatie over boek en reis: Bart Pothoven: T: + 31 6 53296109 M: info@triakel.nl BOL.com: https://bit.ly/2VhituL Watersportmedia: watersport-e-boek.luondo.nl/voldeining Informatie over boek en verkoop: Klaas Jan Hoeve: T: +31 6 25481464 M: watersportmedia@gmail.com
Veel van onze leden hebben via hun werk te maken met ciorona, hier de ervaring van één van hen Hoe voel jij je in Coronatijd? We moeten ‘t allemaal, ‘roeien met de riemen die we hebben’, ‘zeilen waar de wind je brengt’ vooral in deze gekke, hele bijzondere tijd. Inmiddels mogen we weer wat meer maar een gevoel van onzekerheid overviel velen en dat gevoel is nog niet zomaar verdwenen; ‘waar gaat de wind me brengen’, hou ik mijn baan, redden we het met het bedrijf, kinderen opeens thuis ‘op school’. Geen activiteiten waar we zo aan gewend waren, geen wekelijkse roeiafspraken, maar thuis trainen op de ergo en de hele dag thuis werken met in ons geval een gezin om je heen. Gelukkig veel gezelligheid en creativiteit. We prijzen ons gelukkig dat we in deze omstandigheden zitten. Bij ons in huis zijn de twee uithuis wonende dochters vanaf half maart ook thuis gekomen en de jongste zit op de middelbare school. Dus we hebben de hele periode weer Full House. Dat we nu allemaal veel thuis aan het werken zijn geeft ook een bijzondere band met collega’s en klanten. De dagelijkse activiteiten en de werkafspraken lopen door elkaar heen. Collega’s leren elkaar op een andere manier kennen en het brengt ook saamhorigheid en oplossingen. De agenda was een stuk flexibeler. Bij mijn werk voor Jeugdbescherming, waar we door het faciliteren van netwerkbijeenkomsten proberen te voorkomen dat kinderen uit huis geplaatst moeten worden hebben we het druk. Door Corona zijn veel mensen heel bang, de druk en spanning binnenshuis neemt toe. De hulpverlening staat op een laag putje, deze kwetsbare groep kinderen heeft t lastig. De zoommeetings met het netwerk bieden uitkomst, niet voor iedereen even gemakkelijk maar gelukkig goed uit te leggen en uiteindelijk zien we toch een hele familie op het scherm en komt een oplossing dichterbij door het digitale overleg, mooi is de techniek die mensen samenbrengt. Velen geven het aan, wel vermoeiend zijn al die calls en meetings’. top georganiseerd is de Ergo challenge, een mooie uitdaging! Super om aan het begin van de dag (in plaats van de file) en tussendoor even te sporten, trainen op de ergometer, zwemmen in de Vecht, hardlopen en pilates oefeningen. De huiskamer is nog steeds een gymhonk met matten, hoepel, springtouw en gewichten en zo meer. Cees Kurpershoek (76) vanwege zijn jarenlange en intensieve vrijwillige inzet voor het Koninklijk Nederlands Watersport Verbond, Koninklijke Nederlandsche Zeilen Roeivereeniging en Gehandicapten Sport Nederland. De vakantieperiode is in zicht maar ook bij mijn werk bij Lyceo blijft het druk. Alle dienstverlening is in korte tijd online gegaan, de begeleiding van leerlingen met hun schoolwerk en planning, bijlessen en coaching kan met beeldbellen, veel leerlingen hebben baat bij een steuntje in de rug. Zo vlak voor de vakantie adviseer ik ouders die vragen naar begeleiding van hun zonen en dochters die volgend jaar examen gaan doen. Deze leerlingen hebben soms lessen gemist en moeten dan op eigen houtje de stof gaan begrijpen. We gaan de leerlingen bijspijkeren en nu al voorbereiden op de goed examenjaar. Door Corona ziet de zomer er ook weer heel anders uit. Maar gelukkig kunnen we ook weer gaan roeien en zeilen, wel blijven opletten en goed voor elkaar blijven zorgen. Een mooie zomer! Heleen de Haas
met name weinig onderhoud. De keuze van bouw was ingegeven door maximaal zelf dingen te kunnen doen. Een wood-core bouw, western red cedar kern en beide zijden in de glasvezel met epoxy, is hier voor een goede oplossing. Het verhaal van de bouw van een sloep Het begon ooit met een werkdipje. om dat te ondervangen leek een bootbouwcursus van een week, destijds in Enkhuizen, de goede remedie. Dit leidde nog niet direct tot de start van een boot maar wel tot aanschaf van veel gereedschap; je kunt maar beter voorbereid zijn. De verhuizing van de stad naar de Betuwe bracht de ruimte aan huis mee om een bootje te kunnen bouwen. Vervolgens kon ik op zoek naar een mooi ontwerp dat ook nog uit de schuur pastte. Het ontwerp van Selway&Fischer van de IJsselsloep 21 bood uiteindelijk de beste combinatie en een set tekeningen werd aangekocht. De schuur werd ingericht met werkbank, kasten en hout. Een goede stoel is belangrijk want je besteed veel tijd naar je werk te kijken en te bedenken hoe je één en ander moet aanpakken. Het grote nadeel; je doet veel voor het eerst en als je het eenmaal goed kunt hoef je het niet meer te doen. Men zegt ook: Je eerste boot bouw je voor je vijand, de tweede voor een vriend en de derde voor je zelf. Vol optimisme en met een globale tijdshorizon van een jaar of twee werd de bouw gestart. We spreken over 2005. De intentie was een eenvoudig bootje zonder systemen te bouwen en oPStELLEn VAn HEt bouWFrAmE De eerste fase was het opstellen van het bouwframe waarop keurig verticaal, haaks en parallel aan elkaar de mallen worden geplaatst. De romp is op z’n kop gebouwd. Leidraad is je waterlijn, een gaatje in alle mallen op de waterlijn met een touwtje er door helpt je een eind op weg. Achteraf gesproken zie je dat je erg gefocust bent op de bouwtekening. Deze is natuurlijk wel belangrijk maar veel belangrijker is dat een boot symmetrisch is en strookt. Een goede bouwer vlakt de foutjes van de ontwerper uit. (Olin Stephens zei dit ooit..) Zeer belangrijk is wel dat je hier zo nauwkeurig mogelijk werkt, dit scheelt werk en correcties in de volgende fases. kIELbALk Bovenop de mallen de uitsparingen voor de binnenkielbalk. Deze is van oregon-pine gelamineerd in drie lagen en met de huidlijn mee geprofileerd. Vervolgens de binnen stevenbalk gelamineerd van eiken latten in een mal. Deze geplaatst en ook met de romp vorm pas gemaakt. Als laatste (vaste) malonderdeel de spiegel met knie naar de kielbalk. Nu was de zaak gereed om de eerste cedar latten aan te brengen. Een restpartij Western Red Cedar werd overgenomen van iemand die net gestart was met de bouw van een 45ft zeilboot (maar ook 10 jaar eerder klaar was dan ik). De latten van 25x30mm konden met 1 schuine las verlengd worden tot de totale lengte van 7.5 m. Ik had er voor gekozen deze niet hol en bol te schaven maar koud op elkaar en de naden op te vullen met lijm. Een lekker klusje, makkelijk elke dag een paar latten te doen. Nadat de romp gedicht was werd het tijd de buiten stevenbalk, kiel constructie en de spiegel af te werken. De spiegel is afgewerkt met massief teak en zal blank gelakt blijven met een witte rand. De kiel is van 75x75mm hardhout samengesteld inclusief hak en verjonging voor bij de schroef. Geen kielbouten; alles zou ingepakt worden in matten en epoxy. Een grote uitdaging en een lange mentale voorbereiding vormde het boren van het schroefasgat. Kun je maar 1 keer
Opstellen mallen Latten romp Boren schroefas gat Plakken romp Afwerken onderwaterschip Draai frame Draaien romp Roerblad Binnenwerk Binnenwerk Inbouw Motor Dek en kuiprand Timmerwerk Naar buiten Varen!
Twee filmpjes van de doop en de ‘Maidentrip’ van Leena ee doen en het moet wel recht en onder de juiste hoek. Daarvoor heb ik een gatenboor laten verlengen met een buis. Goed uitgelijnd en geleiders voorzien. Dit kostte veel kracht en een boormachine die het niet meer trok. uiteindelijk op 6 mm na goed uitgekomen. In het gat is een polyesterbuis aangebracht. Als je een boot gaat bouwen moet je je realiseren dat je heel erg veel van schuren moet houden. De volgende fase bestond uit het schuren en uitvlakken van je bouw. En glad is niet gelijk aan strokend. Al het werk wat je voorafgaand niet netjes hebt gedaan komt nu naar voren. Een schuurbalk van 70x70x750mm voorzien van een sleuf voor stofafzuiging werd mijn vriend voor lange tijd. Voor mij was de allergrootste uitdaging de glasvezel matten met epoxy aanbrengen. Want hier zie je het verschil tussen amateurbouw en professioneel werk. Echtgenote Elisabeth aan het roer an an Op allerlei enthousiaste bootbouwsites kom je opvalend veel mislukkingen tegen van het opbrengen van de glasvezellagen. En er weer af moeten halen is iets wat je écht niet wil. Uiteindelijk hier lang tegen aanlopen hikken. tezamen met werkdrukte heeft de bouw in deze fase aanmerkelijke vertraging opgelopen. Op zich was dat geen probleem, de boot stond niet in de weg. Voor het bekleden uiteindelijk een oud FD vriendje ingeschakeld. Ad werkt als professioneel plakker en met z’n tweeën ging het vlot en ook in 1 keer goed. Drie matten onderwater en twee bovenwater. Een speciale plamuur laag (en weer) eindeloos schuren leverde echt een strakke en mooi uitgevlakte romp op. tevens onderwater direct een coppercoat systeem aangebracht op komende jaren geen onderhoud te hebben aan het onderwaterschip. tijd om de boot om te draaien. Als voorbereiding heb ik twee ring frames om de boot gemaakt met hijsogen zodat ik met een kettingtakel aan de plafondbalken de boot volledig kon draaien of op zijn kant zetten. Het draaien zelf was in een kwartiertje gebeurd. De binnenkant werd ontdaan van lijmresten en gladgeschuurd. Ook hier weer glasvezel en epoxy aangebracht. Het werkte makkelijker met de boot op z’n kant. Men zegt ook: je eerste boot bouw je voor je vijand, de tweede voor een vriend en de derde voor je zelf HEt LEukStE WErk Voor mij begon nu het leukste werk; het inbouwen van de boot. Als eerste twee lange grote balken in langs richting aangebracht en in gelamineerd als vloer- en motor steun. Dekwegeringen, dekbalken en frames van zitbanken alles gemaakt van stika-spruce en vervolgens in de epoxy gezet. De schotten van 12 mm multiplex. De vloer van 18mm multiplex met 12 mm teak (restanten van onze eerste Baltic 39) Alle teakdelen zijn met grijze voegenkit afgewerkt. Al het gelakte zichtwerk: kuipbanken en kuiprand in Cedrela, hetzelfde soort hout
als het kapje van onze Draak. Een Zuid-Amerikaanse mix tussen cedar en mahonie, iets zachter dan mahonie maar het verkleurt niet. Historie Als afwerking is gekozen voor Double Coat laksysteem van De IJssel. met grondig voorwerk is dit een uitstekend zelf aan te brengen systeem. Het stinkt alleen verschrikkelijk, een gasmasker is onmisbaar. Nog wel gekozen voor een dieselmotor. De aandrijving is echter zo ingericht dat de overstap naar een elektrische aandrijving makkelijk te realiseren is. Ik kon het niet nalaten het roerblad een mooi profiel mee te geven. Dit betaalde zich terug in het zeer mooie en rustige zog. Het laatste jaar is er extra gas gegeven om op tijd gereed te zijn. Uiteindelijk, in mijn geval na 14 jaar, komt er het moment dat je zegt; het is klaar. na 14 jaar, komt er het moment dat je zegt: het is klaar! De doop, op mijn verjaardag vorig jaar oktober op een stralende dag, verricht door mijn moeder en schoonmoeder, was een feestelijke gebeurtenis met veel mensen op de dijk voor ons huis. Speeches, champagne, een lied en proefvaren. Het was een blije dag. Het varen was bijzonder; geen trillingen en vlot door het water. Ik was toch best trots, het is geworden wat ik me er van voor had gesteld ook al heeft het project 14 jaar geduurd. De sloep heeft de naam “Leena” gekregen. Leena was de schone dochter van de opperheks uit de Finse mythologie die door de opperheks aan de god en held Lemminkainen was beloofd, als hij een aantal opdrachten tot goed gevolg zou brengen. Dat heeft hij ook gedaan maar de opperheks hield haar woord niet; Lemminkainen zou Leena nooit vinden en zien. Dit risico bestaat er ook voor onze Lemminkainen; Leena blijft voorlopig op de Linge voor ons huis. Marc van Bemmel 2017, Lemminkainen voor anker in Loch Drumbuie Bij het Lustrum van de Koninklijke in 2017 (weer in 2022) werd er ook een vlootschouw gehouden. KIJK dE VLootSCHouW VAN 2017 ‘al vanaf 1600 werden er jaarlijks in amsterdam aan de IJ-zijde en op de amstel grote admiraal zeilpartijen georganiseerd, waaraan een daverend festijn met maaltijd en veel drinken verbonden was. En bij gelegenheid van de ontvangst van vorsten en andere voorname gasten werden waterfeesten en spiegelgevechten tussen jachten gehouden.’ Bron: De Koninklijke Nederlandsche Zeil- & Roeivereeniging 1847-2012 ter gelegenheid van het 50-jarig regeringsjubileum van Hare Majesteit Koningin Wilhelmina werd op vrijdag 3 september 1948 de vlootschouw, georganiseerd door de ‘Koninklijke’. gg j
Zon onder zeilen Vrijdag 19 juni, bijna de langste dag van het jaar, was er gelukkig weer beweging op de Koninklijke! Op deze prachtige avond verlieten ruim 30 schepen de haven om in de Pampushaven voor anker te gaan. Hier was het genieten van de mooie zonsondergang én van heerlijke zelfgemaakte- of afhaalhapjes. Speciaal voor deze gelegenheid had chefkok Jaap speciale ZOZ-happen samengesteld, een borrelplank en/of een pasta maaltijd salade. Rond middernacht lag iedereen weer in zijn/haar box. Velen maakten de volgende ochtend gebruik van het gezamenlijke ontbijtbuffet.
mEt WEER EEN fILmpJE!
Lokaal nieuws pampus gaat op de schop MuIDEn - Pampus heeft vandaag de plannen voor een grootschalige transformatie van het Forteiland bekendgemaakt. Pampus wordt als eerste nederlands unEsCo-werelderfgoed 100 procent zelfvoorzienend en fossielvrij. Met een duurzaam energiesysteem en een nieuw circulair entreegebouw, ontworpen door Paul de ruiter architects, blaast Pampus zijn geschiedenis als zelfvoorzienend eiland nieuw leven in. Cultuurhistorie en innovatie gaan daarbij hand in hand. zo wordt Pampus een showcase voor de energietransitie en voor het verduurzamen van erfgoed. Forteiland Pampus ligt midden in het IJmeer, op een half uurtje varen van Amsterdam IJburg en muiden. Pampus, een kunstmatig eiland, is in de 19de eeuw aangelegd als sluitsteen van de 135 km lange verdedigingslinie (De Stelling van Amsterdam) die de hoofdstad moest beschermen tegen aanvallen vanaf de Zuiderzee. LEES VERdER Bruine Vloot voor pampus LEES VERdER © Paul de Ruiter Architects
Zo BEgoN HEt Scheepswrak Elisabeth Smit moet zo snel mogelijk weg uit Vechtmonding MuIDEn - Het scheepswrak - de voormalige driemaster - Elisabeth smit en de vaartuigen erom heen, moeten weg uit de Vechtmonding bij Muiden. Het college van burgemeester en wethouders had dit besluit vorig jaar al genomen en bepaald dat de wrakken uiterlijk 1 februari 2020 weg moesten zijn. De betrokkene - Pam van lohuizen - diende bezwaar in tegen dat besluit. De onafhankelijke adviescommissie voor de bezwaarschriften heeft het bezwaar nu ongegrond verklaard en heeft het college geadviseerd dat het eerdere besluit juist is. schipbreuk De Elisabeth Smit moet nu, na jaren, echt verwijderd worden uit de Vechtmonding. De betrokkene staat beroep open tegen het besluit. “Muiden wordt steeds mooier vanaf het land, het is tijd dat de entree van Muiden vanaf het water nu ook mooier wordt. Dit besluit maakt dat mogelijk. Samen met Rijkswaterstaat zorgen we ervoor dat het ook mooi blijft”, aldus wethouder Jorrit Eijbersen. Bron: Muidernieuws.nl LEES VERdER op de noordkop Voor de ogen van de zeilende Heintjes en instructeurs liep op 31 mei j.l. een echtpaar aan lagerwal op de rosten van het havenhoofd. Het scheepje maakte water en zonk subiet. Maar gelukkig was de redding nabij, want onze eigen Heintjes, instructeurs en zelfs onze voorzitter kwamen meteen in actie. Inmiddels had de schipbreuk leidende vrouw al het hazenpad gekozen en was naar de wal gezwommen. Er werd een grote wedstrijdboei in het bootje gelegd en opgepompt, zodat het jacht weer enigszins dreef. Vervolgens werd met assistentie van Dirkje van der Pol (8) en andere Heintjes het scheepje naar de Drakenkraan gesleept waar het geborgen werd. twee grote scheuren in de romp was het resultaat; helaas is het scheepje total loss!
LINK NAAR dE SItE In gesprek met Scipio Houtman Het promofilmpje WK zeilen Den Haag 2022 Red Bull film Scipio Houtman is één van Nederlands meest talentvolle zeilers, en sowieso het grootste talent van de KNZ&RV. Hij deed in 2014 op 16 jarige leeftijd o.a. mee aan de Jeugd Olympische Spelen in China, hij werd 1ste op de WK zeilen onder 21 jaar in 2018 en ook 1ste op de EK zeilen onder 23 jaar in 2019. De Olympische campagne voor deelname in tokyo in de 49’er stopte hij eerder vanwege tegenvallende resultaten, maar nu gaat hij vol voor de Spelen van Parijs in 2024 in de Nacra 17; de vliegende multihull. Scipio leerde zeilen op de Noordkop in Muiden en is daar nog steeds af en toe te vinden wanneer hij de jeugd de fijne kneepjes meegeeft. bij Vlagen sprak met hem via een Zoom meeting over de KNZ&RV, zeilen in Coronatijd, de Youth America’s Cup (scoop!), de WK zeilen in Den Haag in 2022 en zijn Olympische ambities. Wil je meer van Scipio weten, volg hem dan via Facebook account Scipio Houtman, zijn Instagram account (@scipiohoutman) of het account van zijn team (@nacrateamnl) .
Paul Pels Bart Mouwen Coronatijd op haven en Societeit Hoe beleven havenmeester Paul Pels en Commissaris Sociëteit Bart Mouwen de Coronatijd op de haven en de Sociëteit KIJK op KNZRV.NL VooR mENu EN RESERVEREN Vanuit de Buyshaven Het seizoen 2020 is niet stilletjes begonnen. Zodra de mogelijkheid er was zijn veel liggers naar hun boten gekomen. Ondanks de restricties is de sfeer weer vrolijk en gezellig. Het jeugdzeilen is inmiddels ook weer gestart! De haven is nog mooier geworden: verlichting langs de wandelpaden, een mooi afvalstation en een grotere overdekte fietsenstalling. Helaas moest het buyshavencomité veel leuke evenementen annuleren. Echter proberen wij de “Ronde om de kreupel” op 26 september toch door te laten gaan. Zodra de beslissing is genomen informeren wij u direct via een mail. mISSCHIEN tEN oVERVLoEdE: dEZE WEdStRIJd IS VooR ALLE LEdEN toEgANKELIJK Wij wensen u allemaal op en rond het water een fijne en sportieve zomer toe! Het Buyshavencomité
Gerben Klein Willink met pianist Rein Godefroy Jazz op het terras “We willen muziek maken! Laten horen waar we goed in zijn!” De Walcommissie vindt ook dat muziek moet blijven klinken en organiseerde daarom op 26 juni jl, samen met initiatiefnemers Katinka de Boer, Dineke Helsloot en Lyanne de Kleine, het eerste Dinner & Jazz Podium. In de avondzon speelde trompettist gerben klein Willink samen met pianist Rein Godefroy de sterren van de hemel. Dankzij het mooie weer kon deze eerste editie plaatsvinden op het terras onder de nieuwe overkapping. Voorafgaand en tijdens de pauzes van het optreden werd een heerlijk drie gangen diner geserveerd. De avond was uitverkocht maar gelukkig staat er elke laatste vrijdag van de maand een Dinner & Jazz Podium gepland. roeien tijdens de eerste maanden van de corona lockdown werd de Koninklijke Ergo Challenge georganiseerd. De uitslagen staan op de site van de KNZ&RV uItSLAgEN Weer het water op! Wat een feest, de eerste bootjes weer op het water. Corona coördinator houdt toezicht. Keurig iedereen op gepaste afstand. LINK NAAR RoEIBoNd dE VoLgENdE IS duS op 31 JuLI AS! Ergo challenge
LINK NAAR WAtERSpoRtVERBoNd Heintjes ook weer het water op! In mei mochten de Heintjes weer het water op. Er werd weer volop genoten! Hieronder de film. Love Life fight Cancer Zaterdag 4 juli sprong het bestuur van Swim to Fight Cancer met Burgemeester Han ter Heegde andermaal vanf het terras van de KNZ&RV de Vecht in om aandacht te vragen voor kankeronderzoek. Vanwege de Corona perikelen zijn alle 22 zwemevenementen van Swim to Fight Cancer door het hele land geannuleerd. Er zal dus niet gezwommen worden dit jaar. Dat is vooral heel verdrietig voor al die mensen die te maken hebben met kanker en dit moment wilden aangrijpen om hun onmacht om te zetten in kracht. Maar het is ook heel teleurstellend dat wij hierdoor in 2020 veel minder onderzoek naar kanker kunnen financieren dan we hadden verwacht. toch willen we heel graag in elk geval één onderzoek financieren: Het ontwikkelen van een vaccin tegen kanker. Lees meer over dit bijzondere onderzoek van Professor Arjan griffioen aan het VUMC en draag bij aan een wereld zonder kanker! LEES oVER HEt oNdERZoEK doNEREN KAN VIA dEZE LINK
KNZ&RV LEdENfoRum op fACEBooK Van facebook Deze groep is voor alle leden van de KNZ&RV om hun foto’s, video’s, vragen en opmerkingen te delen. https://www.facebook.com/groups/knzrv/ 29 mAARt StoRm 27 ApRIL KoNINgdAg
Word met 1 klik lid van facebook KNZ&RV Ledenforum Voor iedereen die wil helpen bij organisatie van roeien zeilwedstrijden, het Watersportverbond heeft een Electronische Leer omgeving waarop diverse gemakkelijke cursussen staan. De rescue cursus zou iedereen die wel eens in een rIb zit eigenlijk moeten doen! WWW.WAtERSpoRtVERBoNd.NL/ opLEIdINgEN/.../CLuB-offICIAL De Koninklijke heeft ook een eigen app! Volg al het nieuws, schrijf je in voor evenementen en kom makkelijk en snel in contact met alle leden via het besloten gedeelte in deze app. De app is beschikbaar voor telefoons en tablets van Apple en Android. Download de app via onderstaande links! Volg de ‘koninklijke’ ook via onze Facebook, Instagram, twitter en Linkedin en tendrr. www.knzrv.nl
Wij hopen dat u met veel plezier deze digitale editie van bij vlagen gelezen heeft. vult u de enquête nog even in? dank LINK NAAR dE ENquEtE^ oproep redactieleden Bij Vlagen Vind je het leuk om mensen te interviewen en kun je daar een leesbaar stuk van maken? Vind je het leuk om foto- of filmverslag te doen van evenementen? Word je graag geïnformeerd over het reilen en zeilen op de Vereeniging en vind je het leuk hieraan bij te dragen? Dan komen we graag in contact met je om de redactie van Bij Vlagen uit te breiden. Stuur een mail met info naar BIJVLAgEN@KNZRV.NL Zomer ZeilKampen bij de KoninKlijKe KNZ&RV 1847 Tarieven opti instructie KNZ&RV leden € 200 /250* Gasten € 340 / 390* opti wedstrijd KNZ&RV leden € 200 / 250* Gasten € 340 / 390* (* inclusief gebruik boot) Dagkamp CWo & Wedstrijdzeilen10 tm 14 augustus 2020 jeugdzeilen@knzrv.nl
1 Online Touch