In grotere organisaties is mobiliteit verdeeld over meerdere interne rollen, zoals contractmanagement en wagenparkbeheer. Daar zit de expertise. In het middenMKB bestaat die structuur niet. Mobiliteit is geen volledige dagtaak, maar wel te complex om ‘erbij’ te doen. Iemand deels op mobiliteit zetten zonder specialistische ervaring werkt eerder tegen dan mee. Het is dan ook logisch dat HR terugvalt op de expertise van de leasemaatschappij. Dat voelt vertrouwd en verlaagt de werkdruk. Maar het is belangrijk om niet te vergeten dat een leasemaatschappij ook een eigen belang heeft. Dat belang loopt niet altijd gelijk met wat voor de organisatie het beste is, zeker wanneer het om de kosten gaat. Leasemaatschappijen adviseren bovendien zelden proactief op tactisch of strategisch niveau. Ze helpen uitstekend wanneer er een concreet probleem is, maar sturen nauwelijks op beleid, kostenontwikkeling, risico’s of toekomstbestendige keuzes. Dat kun je ze niet kwalijk nemen; het is niet hun rol. Maar HR weet daardoor vaak “Het werk dat binnen mobiliteit nodig is, zoals inkoop, contractbewaking, fiscale interpretaties, CO2 niet wat ze moeten vragen, behalve wanneer er al een issue speelt. Daardoor blijft veel potentieel advies liggen. Zelfs met trainingen of cursussen over mobiliteits- en wagenparkbeheer blijft het lastig om echte expertise op te bouwen zonder jaren praktijkervaring. En voor veel HRprofessionals is mobiliteit simpelweg geen onderwerp waar hun hart sneller van gaat kloppen, wat het niet makkelijker maakt om er net zo vaardig in te worden als in hun eigen vakgebied. HR moet richting geven. Bepalen wat past bij de cultuur, welke keuzes medewerkers helpen en wat organisatorisch logisch is. De CFO bewaakt de financiële kaders. Maar de uitvoering van mobiliteit vraagt om specialistische kennis die je niet “erbij” doet. Een architect laat zijn ontwerp uiteindelijk ook bouwen door experts. Steeds meer organisaties omarmen die rolverdeling. HR bepaalt de koers. Specialisten zorgen dat de praktische en financiële uitvoering klopt, zonder verrassingen en zonder dat HR zich hoeft te verdiepen in technische details. Zo blijft mobiliteit een sterke arbeidsvoorwaarde. HR blijft eigenaar van de lijn die de organisatie kiest, terwijl het operationele deel wordt uitgevoerd door mensen die daar dagelijks in zitten. Dat geeft rust, houdt kosten beheersbaar en versterkt de kwaliteit van het beleid. Uiteindelijk kost zelf doen vaak meer dan uitbesteden. En hoe prettig een leasemaatschappij ook meedenkt, zij beheren niet jouw mobiliteit maar hun eigen portefeuille. -informatie en schade- en kilometeranalyses, past simpelweg niet bij de realiteit van HR” | 41 Column Martijn Roede
42 Online Touch Home