17

“ M A R I T S A Frank: “In het dagelijks leven ben ik wijkagent, iedere zondag ben ik clown Powie bij zieke kindjes in VUmc Kinderstad. Ook ben ik in weeshuizen geweest in Oeganda en Peru. De mooiste beloning die je kunt krijgen is toch echt de glimlach van een kind. ” 17 Ik ben mijn vader beter gaan begrijpen” Maritsa: “Doorgaan, doorgaan, doorgaan. Niet zeuren, maar dóen. Dat was altijd mijn levensmotto. Maar toen mijn vader begon te dementeren, ging dat voor mij niet meer. Hij veranderde. Bij vlagen in echt een vervelende man. Dit leidde tot veel onbegrip. Hoe moest ik hier mee omgaan? Hoe deden anderen dit? Ik had geen idee. Maar ik voelde de noodzaak me hier in te verdiepen, te leren, te luisteren. Daarom ben ik onder andere vrijwilligerswerk gaan doen in een verzorgingshuis voor ouderen met dementie. Samen eten, samen spelletjes spelen. Zo leerde ik veel. Mijn vader is inmiddels overleden, maar ik ben hem in zijn laatste periode wel beter gaan begrijpen. Daar ben ik dankbaar voor.” F R A N K

18 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication