Er kan weer worden gewerkt in Blerick Een gesprek met Peter-Paul de Winter De loodsen van het depot Blerick stammen uit 1896 en behelsden de werkplaatsen voor het onderhoud en herstel van goederenwagons die hoofdzakelijk werden gebruikt in het kolenvervoer. Toen de kolenmijnen in Limburg gesloten werden verviel het kolenvervoer per spoor voor een groot deel en werd deze werkplaats gesloten en het resterende werkpakket overgeheveld naar de werkplaats in Amersfoort. Asbest is niet door de mens gemaakt: het is een natuurlijk mineraal dat onder andere in het binnenland van Zuid Afrika werd gedolven. Het werd daar met een kabelbaan naar de haven vervoerd. Het ging destijds onder andere naar Europa en verder. In Rusland wordt nu nog steeds asbest gewoon gewonnen en kent daar vele toepassingen. ‘Asbestos’ op zijn Grieks betekent letterlijk onverwoestbaar. De witte asbest (chrysotiel) is verreweg het meest gebruikt maar zeker niet ongevaarlijk. De vezels zijn niet met het blote oog waarneembaar, uiterst licht van gewicht en worden gemakkelijk ingeademd. Het spul is slijtvast en is bestand tegen een hoge temperatuur. We kennen natuurlijk nog de asbestplaatjes om te koken. Maar bij sommige materieeltypes werden de verwarmingskokers er mee omwikkeld. Het enorme gebruik van asbest was het gevolg van de vele zeer gunstige eigenschappen. We kennen ook het ‘niet hechtgebonden’ asbest: vezels die in een ander materiaal ingekapseld zijn, het spuitasbest. De wanden van de oude hondekoppen waren hiermee geïsoleerd, hierbij zitten de asbestvezels als het ware aan elkaar vastgeplakt met lijm. Door de veroudering van de hecht- en bindmiddelen ontstaat er brosheid waarbij de asbestvezels gemakkelijk loslaten uit het “moedermateriaal” en in de vrije natuur komen. Bij spuitasbest verdwijnt de lijm door de veroudering en dan houd je dus losse pure asbest over. 4
5 Online Touch Home