ALS HET anders Onzichtbare ouders Als je vanaf kinds af aan een kinderwens hebt, sta je er niet bij stil dat een zwangerschap bij één op de zes stellen niet vanzelfsprekend is. Wat als het door medische hulp uiteindelijk wel lukt, maar je keihard van de roze wolk af dondert en je als onzichtbare ouders door het leven gaat? Het overkwam Janneke en John. TEKST JANNEKE JANNINK BEELD JENNIFER GROSMAN T LOOPT... Toen wij elkaar leerden kennen, gingen onze gesprekken al snel over onze toekomst. We wilden graag onze liefde bezegelen met de komst van een kindje. Na een jaar van proberen, bleven de testen wit. Een afspraak met de huisarts en een verwijzing naar het streekziekenhuis volgden. Dat beetje extra hulp door middel van IUI leverde niets op. Een doorverwijzing naar een academisch ziekenhuis volgde. Spuiten zetten, hormonen en echo’s waren ondertussen helemaal onderdeel van ons leven geworden. Jaren gingen voorbij. Maar met resultaat! Driemaal IVF was scheepsrecht. En daar was dan eindelijk de welbekende roze wolk. En hoe bijzonder zijn dan de eerste schopjes! De medische twintig weken echo volgde. Spannend maar ook zo blij om de schopjes niet alleen te voelen maar ook weer even te mogen bewonderen. En toen werd het stil… heel stil. Ons kindje waar we zo hard voor geknokt hadden, was ziek. Zo ziek, dat ze buiten mijn buik niet kon overleven. In juni 2015 zijn we trotse ouders geworden van onze mooie dochter Fae en hebben we ook afscheid moeten nemen van onze dappere strijdster. Want wat heeft ze het lang volgehouden in mama’s buik. Er zijn nooit aanwijzingen gevonden waarom wij één op de zes stellen zijn waarbij een zwangerschap niet vanzelfsprekend is en het uiteindelijk zo mis is gegaan. In een maatschappij waarin het ‘normaal’ is om kinderen te hebben, is het als onzichtbare ouders soms lastig. Hoe antwoord je als iemand aan je vraagt of je kinderen hebt? Wat vul je in bij formulieren waar deze vraag gesteld wordt? Ons hart breekt als we dit ontkennen, maar vertel je wildvreemden over het verlies van je dochter? Na de geboorte van Fae kregen we geen geboorteakte en werd ze niet ingeschreven in de basisregistratie personen (BRP). Na een wetswijziging werd dit in 2019 mogelijk: iets wat voor ons als ouders zo belangrijk was. Sinds haar vierde verjaardag staat ze ook ingeschreven in de BRP. Hierdoor werden we ook op papier ouders. We noemen haar naam, vinden het fijn om met mensen in onze omgeving over haar te praten en we eten een taartje op haar verjaardag. We zijn een gezinnetje, maar voor buitenstaanders niet zichtbaar of hoorbaar. Ons hart is gevuld met liefde voor Fae. Hopelijk komt daar ooit nog liefde voor een regenboogbroertje of -zusje bij. STERRENLIEFS Een waardevol invulboek voor ouders en naasten van een sterrenkindje. Ervaringen, foto's en gevoelens rondom geboorte, het overlijden maar ook over het gemis, kunnen hierin gedeeld worden. Juist door te delen in verlies, wordt het verdriet niet minder maar wel dragelijker. sterrenliefs.nl ONZICHTBAAR BIJ MIJ Pure, eerlijke en liefdevolle foto’s van het dagelijks leven om zichtbaar te maken dat ieder kindje zijn/haar eigen plekje heeft binnen het gezin, ook na het overlijden. Een kindje onzichtbaar aanwezig, maar zo zichtbaar wanneer je goed kijkt! verwonderfotografie.nl/onzichtbaarbijmij KLEINE BINKY Passende kleding voor je overleden baby is erg belangrijk: je wilt natuurlijk het mooiste setje kleding dat er maar is. Kleine Binky maakt speciale omslagdoeken en kleren vanaf de kleinste maatjes. Voor een prachtig afscheid kun je zelf alles samenstellen. kleinebinky.nl/sterrenkindjes verwonder magazine 55
56 Online Touch Home