Ik besluit zo snel mogelijk met EMDR te beginnen: een vorm van traumabehandeling die, samen met cognitieve gedragstherapie, vaak wordt ingezet bij mensen met Post-Traumatische Stress Stoornis (PTSS). Deze psychiatrische aandoening kenmerkt zich door herbelevingen, vermijding, negatieve gedachten en stemming en verhoogde prikkelbaarheid. Tussen de 9 en 21% van de vrouwen ervaart de bevalling als traumatisch. Van al die vrouwen ontwikkelt ongeveer 10-13% PTSS. Bij EMDR vraagt de therapeut de cliënt aan de gebeurtenis terug te denken, inclusief de bijbehorende beelden, gedachten en gevoelens. Het gaat om de herinnering aan het moment en niet om de concrete objectieve gebeurtenis. In eerste instantie is dit bedoeld om meer informatie over de ervaring te verzamelen. Vervolgens start het verwerkingsproces door de gebeurtenis opnieuw voor de geest te halen, maar nu met afleiding. Dit is meestal een lampje dat je met je ogen moet volgen en tegenwoordig wordt dit vaak aangevuld met andere belastende taken zoals een rekensom, een woord spellen of een ritme tikken. Alles wordt uit de kast getrokken om het werkgeheugen zo hoog mogelijk te belasten. Het idee is dat de geheugencapaciteit zo sterk belast is, dat er weinig plaats meer is voor de levendigheid en de naarheid van de herinnering. Zo wordt de herinnering opnieuw opgeslagen maar dan met minder lading. Dit noemen we de werkgeheugentheorie. Tijdens deze behandeling komt naar voren hoe machteloos Liesbeth zich heeft gevoeld. Ze beschrijft het als ‘volkomen lamgeslagen’ en heeft voor haar gevoel geen afscheid kunnen nemen van haar zwangerschap. “Ik was er niet toen hij werd geboren. Hoe was dit voor Joep? Hoe heeft hij deze momenten alleen ervaren?” vraagt ze zich hardop af. Het antwoord geeft ze ook zelf. “Hij was alleen en ontredderd. Ik wilde hem vasthouden en deze eerste uren samen beleven. Nu heeft hij dat zonder zijn moeder moeten doen. Ik was er niet en dat is vreselijk.” Uit onderzoek komt naar voren dat er een paar zaken cruciaal zijn voor tevredenheid over de bevalling: verwachtingen, de hoeveelheid support van hulpverleners, de kwaliteit van de relatie met de hulpverlener en de betrokkenheid bij besluitvorming. Als een bevalling als traumatisch wordt ervaren, dan is er vaak verlies van controle, angst voor het verliezen van de baby en onvoldoende communicatie en uitleg. Dit zien we ook in het verhaal van Liesbeth. De machteloosheid en de angst om haar baby te verliezen zijn prominent aanwezig. Natuurlijk is het verdrietig dat ze niet natuurlijk kon bevallen, maar dat is niet wat haar klachten geeft. Het gebrek aan autonomie en betrokkenheid bij de besluitvorming: dàt is traumatisch voor haar. Dit verhaal is een compilatie. Het hele verhaal kun je lezen in het boek ‘Aanmoederen’. In 2022 verkrijgbaar in de boekhandels. verwonder magazine 61 OVER MEJA MeJa biedt hulp bij psychische problemen rondom een kinderwens, zwangerschap, bevalling en het jonge ouderschap. Een fase die op alle levensgebieden grote veranderingen met zich meebrengt. Kijk voor meer informatie op de website meja-psychologie.nl
62 Online Touch Home