“Mijn ouders hebben nog vele jaren aan de Cornelis de Wittstraat gewoond. Samen met mijn jongste broer Philip, die tot het einde voor hen heeft gezorgd. Hij woont er nu nog.” Grote verbouwing In 1973 startte de woningbouwvereniging met een grote verbouwing van alle woningen. “Dat was een grote ingreep. Niet alleen omdat mijn vader de serre moest afbreken, maar ook omdat we tijdens die verbouwing in de woning moesten blijven wonen. Dat kun je je nu niet meer voorstellen. Mensen spannen daar nu een rechtszaak voor aan.” “Soms konden we door een gat in de muur drie huizen verder kijken, dan weer aten we met zijn negenen in één slaapkamer. Mijn zus en ik zijn zelfs met ons bed door de vloer van de overloop gezakt. Toen heeft mijn vader midden in de nacht alles gestut.” “Mijn moeder kreeg bijna een zenuwinzinking van die hele verbouwing. Gelukkig lachten we veel in ons gezin. De kleuter18 juffen aan de overkant nodigden haar uit om te lunchen en op adem te komen met een boek of breiwerkje. Eén keer vergaten ze haar en sloten ze haar op. Ze heeft toen door de brievenbus om hulp geroepen.” Hechte buurt Petra begrijpt wel waarom haar ouders er al die jaren zijn blijven wonen. “Het is je thuis en de band met de buurt was hecht. Even over de heg een praatje maken, kleding met elkaar delen, winkeliers die je kennen… Mijn zus en ik haalden altijd de zaterdagboodschappen bij kruidenier Kardolus. We gaven hem het boodschappenboekje, hij pakte de boodschappen en stopte ze in de tas. Daar legde hij dan een reepje chocola voor mijn moeder bovenop. Zo lief.” Wie terugkijkt op de tijd van toen, kan zich haast niet voorstellen dat mensen zo krap woonden. “Je wist niet beter. Iedereen was hetzelfde. We kenden geen andere werelden. We waren blij dat we in de zomer op onze fietsjes naar het strand gingen. Konden genieten van het buitenspelen met alle vriendjes en vriendinnetjes in de buurt. We vonden dat heerlijk. Sommige vriendinnetjes spreek ik nu nog.” Naar Hilversum Petra woonde tot 1979 bij haar ouders aan de Cornelis de Wittstraat. Daarna verhuisde ze naar Hilversum voor een baan bij de EO. “Mijn vader had me op de vacature gewezen, want als ik het nest zou verlaten, zou er meer ruimte zijn voor mijn jongere broers. Dat zei hij er natuurlijk niet bij, maar ik begreep het evengoed wel. En zo geschiedde.”
21 Online Touch Home