OKTOBER 2024 ExPress verheven boven zijn klanten. Hij droeg een bolhoed en had een wandelstok met ivoren knop. Reizen deed de man per tram. Hij bezocht alleen klanten in de buurt van tramstations.” Op het hoofdkantoor in Schiedam ontdekken ze al snel dat de energieke Soetens op zijn tweedehands fiets meer werk binnenbrengt dan zijn chique voorganger. Het werkveld breidt uit. Of hij een poging wil wagen bij Grolsch? De als lastig bekendstaande bierbrouwer neemt weinig flessen af van de Vereenigde Glasfabrieken. ,,Eerst met de trein naar Hilversum om een wagen op te halen. Daarna reed ik naar Enschede. Afspraak 11.00 uur. Ik arriveerde een half uur eerder.” Soetens kijkt het bedrijf eens aan en loopt een rondje om de fabriek. Dat is dus familiebedrijf Grolsch – begonnen in Groenlo, nu in Enschede. Vanuit de hal neemt de glasman de lift naar boven. Vader en zoon De Groen – twee Theo’s - wachten hem op. Senior neemt het woord. Is kort van stof. ,,Wat kom je doen?’’ Soetens zonder omweg: ,,Ik wil graag flessen verkopen.” ,,Jawel. Maar je levert toch al?” Kwartaal na kwartaal valt bij abonnees De Oude Flesch in de bus. Hulde aan de glasverpakking Nooit was je dichterbij dan toen we afscheid namen zonder je heengaan was je me niet zo na (Dichtregels Johan Soetens) ,,Zeker. Maar niet genoeg. Als ik zie wat hier in en uit gaat.” ,,Wil je dan meer leveren?’’ ,,Graag meneer.” ,,Alles soms?” ,,Graag meneer.” ,,Ga dan maar naar huis en zeg dat je voortaan alles mag leveren.” Als Soetens weer buiten staat, moet hij even bijkomen. Dat was snel. Alle flessen van Grolsch komen voortaan van de Vereenigde. Soetens: ,,Jaren later komt Theo de Groen – zijn vader is dan al overleden – na kantoortijd bijkletsen in Schiedam. Hij vraagt me of ik weet waarom ik destijds zo snel de grote flessenorder van Grolsch kreeg. Nou, nee.” Vader en zoon De Groen blijken een dag eerder een bezoek te hebben gebracht aan de Amstelbrouwerij in Amsterdam. Zoon stapte al In Glas Verpakt, over kunst, kitsch en koopmanschap. Boek over vierkante flessen. 11 richting luxe ingang met livreier. Nee, zei vader. Als je ergens voor het eerst ben, loop je eerst om het bedrijf heen. Aan de achterkant stond een deur open. Een les van vader: wat ze aan de voorkant verdienen, wordt er hier achter uitgereden. Theo de Groen junior: ,,Een dag later stonden vader en ik in Enschede voor het raam te kijken. We zagen je aankomen. Vader zei: wie is dat nu weer? Ik: iemand uit Schiedam. Wij zien je een rondje om het bedrijf maken. Vader: dat heb ik je gisteren nog zo gezegd. Dat is een goeie. Op dat moment had je zijn hart gewonnen.” Soetens: ,,Theo en ik konden het goed met elkaar vinden. Hij vertrok weer naar Twente en overleed dezelfde dag. Ik heb altijd het idee gehad dat hij afscheid kwam nemen. In de kerkdienst kwam de brouwmeester naar me toe. Zei: meneer, u moet plaats nemen in de familiebank. Ik: maar ik ben geen familie. Hij: maar zo beschouwen we u wel. De opmerking van de brouwmeester is me meer waard dan een koninklijke onderscheiding.” Theo Leoné Theo Leoné
12 Online Touch Home