15

Edgar van der Roer: doelpunten machine en gezelgheidsdier Edgar van der Roer, de Schiedamse levensgenieter pur sang, groeide op bij Excelsior’20, waarna hij bij Excelsior Maassluis, Sparta, VVV en ADO Den Haag een imposante loopbaan opbouwde. Door: Ton de Leede In De Meer stond hij oog in oog met Frank Rijkaard en hij speelde ook in een volle Kuip. Zijn carrière had misschien nóg grootser kunnen zijn, als hij wat meer voor de sport had geleefd. Spijt kent de 53-jarige Van der Roer echter niet. Integendeel: hij strooit met anekdotes uit een leven vol voetbal, plezier en vriendschap. ”Never a dull moment met Edgar.” Excelsior’20 (1972-1991) Zijn grote liefde: Excelsior’20. Op vijfjarige leeftijd daar begonnen en hij speelde op zijn zestiende al in de hoofdmacht. “Op donderdagavond zouden we in plaats van trainen naar de sauna gaan. Elftalleider Joop van Rest voorop. We dachten richting sauna, maar ineens stopten we voor ’t Koetsiertje: een kroeg mét een sauna erboven. Bleek achteraf een homosauna. Ineens stonden er twintig jonge binken binnen. Het werd een topavond!” Excelsior Maassluis (19921994) Een lastige keuze: weg bij Excelsior’20, waar zijn vader trainer was. “Geen leuk gesprek thuis. Maar ik wilde hogerop en het was Eric Gudde, de beste vriend van mijn vader die me uiteindelijk op de laatste transferdag overhaalde om naar Maassluis te verkassen.” Bij Maassluis maakte hij mooie jaren mee op het hoogste amateurniveau. Trainingskampen (o.a.in Tenerife) leverden niet alleen voetbalherinneringen op. “Kamergenoot Martin de Waard had zijn ooglenzen in glaasjes water gedaan. Ik deed er een scheutje wodka bij. De volgende ochtend kon hij niks zien. Ik heb heel hard voor mijn leven moeten rennen.” Sparta (1994-1996) Op het Kasteel groeide Van der Roer snel door naar het eerste elftal. “Tijdens mijn eerste training met Marco Bogers gaf hij me een doodschop. Ik bleef stil, zoals mijn vader me had geleerd. Even later pakte ik hem terug met een grove tackle. Hij stond op, gaf me een hand en zei: ‘Wij worden vast vrienden.’ Dat was ook zo.” Mooiste sportmoment Het EK 1988 was z’n inspiratiebron. “Op het Hemaplein in Schiedam keek ik naar de wedstrijden van Oranje. Frank Rijkaard was toen voor mij één van de beste spelers.” In het seizoen 1994-1995 stond hij met Sparta in De Meer tegenover Rijkaard. “We verloren met 8-0; ik raakte echt geen bal. Toch was het onvergetelijk om tegenover zo’n wereldtopper te staan.” Jaren later, toen Rijkaard trainer van Sparta was, kwam hij hem opnieuw tegen. “Mijn vader was keeperstrainer en nam hem vaak mee uit eten. Ik gaf hem een hand, maar hij had geen idee wie ik was. In die wedstrijd was ik niet meer dan een vlieg op zijn schouder geweest.” VVV Venlo (1996-1997) Een jaar weg uit Schiedam. Trainer Henk van Stee nam Edgar mee, samen met o.a. John de Wolf. “De komst van John leverde drie duizend seizoenkaarten extra op. Wat een speler was dat. Ik had een wereldtijd.” ADO Den Haag (1997-1999) “Een heerlijke periode. Met mannen als Maurice Steijn, Dirk Heesen en John de Jong. We werden periodekampioen in de Eerste Divisie. Ook maakten we een reclame voor Nationale Nederlanden samen met de Oranjeselectie van 1974. De verhalen die daar loskwamen… die mag ik hier niet navertellen.” 15 VVK – Excelsior’20 (2000-nu) Terug in de regio speelde Van der Roer eerst voor VVK en keerde uiteindelijk terug naar Excelsior’20, waar hij het zaterdagmiddagvoetbal domineerde. “Veel te goed voor de tegenstanders. Alleen met grof geweld was ik te stoppen.” Na zijn rentree bij Excelsior’20 speelde hij in de zaterdagcompetitie 7 tegen 7 en op zondag in het 4e elftal, tegenwoordig bekend als team ‘Jekkie’. “Tijdens een training hield keeper Remco van der Toorn geen bal tegen. Ik zei: “Je kan net zo goed een jekkie in het doel hangen. Vanaf dat moment heetten we team ‘Jekkie’ en speelden we ook in een jekkie. Remco overleed in 2015, vergeten doen we hem nooit.” Ook buiten het veld is Edgar een vaste waarde: jarenlang als leider, later als lid van de Technische Commissie. En achter de bar staat hij bekend als keukenprins met de theedoek over zijn schouder. “Een echte gastheer,” vinden z’n clubgenoten.”

16 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication