FC ’S-GRAVENZANDE: PAREL VAN HET WESTLAND FC ’s-Gravenzande is al jaren bezig met een indrukwekkende opmars binnen het amateurvoetbal. Wat in 2010 begon als een samensmelting van de SV en de VV van twee ’s-Gravenzandse clubs, groeide al snel uit tot één van de grootste amateurvoetbalclubs van Nederland. De ‘parel van het Westland’ is nu een organisatie geworden die tot in de haarvaten klopt: van het vlaggenschip tot aan de lagere seniorenelftallen. Met ruim 1700 leden bruist het op het Juliana Sportpark, tegenwoordig bekend als het BICT-stadion, van de energie, ambitie en verbondenheid. Die ambitie bleef niet onopgemerkt: het absolute hoogtepunt volgde afgelopen seizoen. De club promoveerde voor het eerst in haar bestaan naar de Derde Divisie. Het hele dorp stond op zijn kop vanwege de zinderende ontlading in de nacompetitie na jaren van bouwen aan een stevig fundament. Filosofie: ‘eigen jongens’ Wat de club écht uniek maakt, is de duidelijke en duurzame filosofie: het eerste elftal moet, waar mogelijk, bestaan uit eigen jongens. Spelers die zijn opgegroeid op het Juliana Sportpark, die de club dus van binnen en buiten kennen. Tegelijkertijd blijft de blik scherp voor gerichte versterkingen van buitenaf, mits ze passen bij het DNA van de club. Die combinatie van trouw aan de eigen jeugd én gezonde ambitie vormt de succesformule van de Westlanders. Jonk aan het roer| Een sprekend voorbeeld van die filosofie is Mike Jonk. De pas 32-jarige hoofdtrainer, woonachtig in Schiedam, nam met ingang van seizoen 2023-2024 het stokje over van Richard Middelkoop. Hij schreef direct geschiedenis. Onder zijn leiding promoveerde FC ’s-Gravenzande naar de Derde Divisie, na een zinderend tweeluik tegen Unitas. Een geweldige prestatie voor de jonge oefenmeester, die de weg van de geleidelijkheid bewandelde. Kind van de club Jonk is dan ook écht een kind van de club. Als speler begon hij ooit in de F8 van FC ’s-Gravenzande en vertrok later naar Feyenoord, waar hij drie seizoenen speelde. Daarna volgden twee seizoenen bij ADO Den Haag. In de B1 keerde hij terug naar zijn roots en hij maakte zelfs zijn debuut in het eerste elftal. Helaas gooide een blessure roet in het eten en zo kwam er een vroegtijdig einde aan zijn actieve spelerscarrière. Maar zijn passie voor voetbal bleef onverminderd groot en hij stortte zich met volle overtuiging op het trainersvak. Als jeugdtrainer coachte hij vrijwel alle selectieteams, van de F-selectie tot de JO19-1. Doel Naast het voetbal staat Mike Jonk voor de klas: in het dagelijks leven is hij gymleraar. Die combinatie van sport en eigen ontwikkeling loopt als een rode draad door zijn carrière. Zijn ambities reiken ver, maar hij blijft met beide benen op de grond: “Net als voetballer wil ik als trainer het hoogst mogelijke bereiken, Een stap richting het betaald voetbal zou natuurlijk het ultieme resultaat zijn. Maar ik zit bij FC ’s-Gravenzande nog geweldig op mijn plek. Deze club past bij mijn karakter, mijn werkwijze én mijn visie op voetbal.” Leermomenten Dat hij als trainer nog lang niet is uitgeleerd, bewees hij in dit seizoen. Waar FC ’s-Gravenzande vorig jaar regelmatig met een dominante speelstijl de tegenstander haar wil kon opleggen, vraagt het huidige niveau in de Derde Divisie om meer tactische flexibiliteit. “Dit seizoen heb ik mezelf echt ontwikkeld als trainer,” vervolgt Jonk. “De tegenstanders zijn sterker, slimmer, beter georganiseerd. Je kunt dus niet elke week op dezelfde manier spelen. We moeten tussen verschillende speelplannen kunnen schakelen en dat dwingt mij om tactisch nóg scherper en creatiever te zijn. Het is een uitdagend karwei, maar ook ontzettend leerzaam. Dat maakt het vak natuurlijk alleen maar mooier. Nee, er staan nog mooie dingen te gebeuren hier!” Mike Jong promoveerde in zijn debuutjaar naar de derde divisie 65
66 Online Touch Home