WaterwegSport.nl magazine Regio Waterweg | Schiedam | Vlaardingen | Maassluis I Rotterdam - Jaargang 10 - voorjaarsditie 2025 Verkrijgbaar bij alle sportverenigingen en evenementen Lees ook online: www.waterwegsport.nl Chasity Grant maakt furore in Engeland Mike van Duinen: de mentor van Kralingen Joshua Kitolano: strijden om elke meter grond 250 clubs op twee wielen Wereldsterren in de Waterweg Scan voor de online versie en het laatste reginale sportnieuws ! Foto - Video - Website - Socials WATERWEG MEDIA.NL Laat zien wat U doet !
GROEI KENT GEEN GRENZEN Ieder bedrijf wil groeien. Maar wanneer openstaande vacatures ons parten spelen belemmert dit onze groei. De mensen die we spreken zijn echter vaak geen match waardoor we noodgedwongen een stap achteruit moeten zetten. Met gemotiveerde mensen op de juiste positie hadden we wel degelijk het verschil kunnen maken. Ethisch Internationaal Uitzendbureau Tradiro begrijpt deze uitdaging als geen ander en werkt daarom samen met bedrijven in de Benelux die het aandurven om hun grenzen te verleggen. Samen kijken we hoe we internationale krachten breder inzetbaar kunnen maken. Omdat groei geen grenzen kent, willen we hun bereik op de arbeidsmarkt vergroten en optimaliseren. We gaan hierbij verder waar anderen stoppen. Door het vertrouwen van onze uitzendkrachten op een menselijke manier te verdienen en hen te ondersteunen tijdens elk aspect van hun werk. “Onze mensen voelen zich gewaardeerd, iedere dag opnieuw.” Maar we gaan ook verder voor onze klanten. Dankzij onze beproefde aanpak vergroten we de internationale inzetbaarheid en garanderen we een match met elke vacature. Dankzij ‘The Tradiro Way’ staat er voor onze klanten voortaan geen rem meer op hun groei. Telefoon 010-2341441 E-Mail info@tradiro.nl Website www.tradiro.nl Mathenesserlaan 231 3021 HB Rotterdam 010 - 476 91 77 info@skmaccountants.nl www.skmaccountants.nl
Voor u ligt alweer een gloednieuw exemplaar van het Waterwegsport.nl Magazine! Al tien jaar lang brengen wij, samen met een geweldige groep vrijwilligers, met veel passie en plezier het laatste sportnieuws uit de Waterwegregio. Vooral in het weekend zijn we er als de kippen bij om verslag te doen van alles wat er op en rond de sportvelden gebeurt. Het voorjaar… dat is toch de mooiste tijd van het jaar. De velden worden eindelijk weer wat groener (of juist geler), de kantines ruiken naar vers getapte biertjes. het zonnetje maakt het nét wat makkelijker om die warming-up serieus te nemen. Maar bovenal: het is tijd voor de grote eindsprint. De beslissende fase van de com-petitie: ‘Alles of niets’. Als speler voel je het meteen. Iedereen staat nét iets feller op de training, trainers zijn ineens weer bloedfanatiek. In de groepsapps vliegen de rekenmodellen je om de oren: “Als wij winnen van hen, en zij verliezen van die…” . Juist, dat is kam-pioenskoorts! Degradatiestress, dat kan natuurlijk ook. Want eerlijk is eerlijk: of je nou in de kelderklasse speelt of in de Derde of Vierde Divisie, dit is de fase waar het écht om draait. En dan is er nog dat andere spektakel: de transferperiode. Maar dan op z’n ‘ama-teurvoetbals. De eerste geruchten deden weer de ronde. “Heb je het al gehoord? PPSC heeft een nieuwe spits, schijnt nog bij FC Utrecht in de jeugd te hebben ge-speeld. Of Rens zou benaderd zijn door Victoria’04, met die nieuwe trainer, en die betalen zeker niet!” Technische mensen maken overuren. Gesprekken vinden plaats en het is vechten om de diensten van de speler, soms buiten proportioneel. Vijf voor twaalf op 15 juni zijn de spannendste minuten in het amateurvoetbal: de deadline van de overschrijvingen. Spelers komen en gaan, halve elftallen verdwijnen soms van het toneel om vervol-gens weer terug te keren. Daarna de presentatie, met het clubshirt en een ferme handdruk van de trainer! Wij van Waterwegsport.nl smullen hiervan en proberen samen met de clubs de sportliefhebber vanaf de voorste rij op de hoogte te hou-den! Waar ik persoonlijk enorm naar uitkijk (en waar we in dit magazine ook uitge-breid bij stilstaan) zijn de vele lokale toernooien die straks voor de deur staan. Denk hierbij aan de Supercup Schiedam/Vlaardingen, het Vlaardings Kampioen-schap, het Schiedams Kampioenschap (dit jaar in het teken van 750 jaar Schie-dam!), het prestigieuze Van Persie-toernooi bij VDL en natuurlijk het altijd sfeer-volle Ramon de Rond-toernooi bij Victoria’04. Deze evenementen laten precies zien waar (amateur) sport om draait: sportieve strijd, herkenbaarheid van de clubs en vooral een flinke dosis gezelligheid. Dat is wat Waterwegsport.nl al jaren typeert en daar gaan we vrolijk mee door. Dus: geniet van de eindsprint, smeer je goed in en vooral… heel veel plezier bij het lezen van dit fraaie magazine! Colofon: Het WaterwegSport.nl magazine is een uitgave van Waterweg Media Contact: Mischa Keemink: 0640160266, info@waterwegsport.nl Verspreiding in: regio Waterweg (Rotterdam, Schiedam, Vlaardingen, Maassluis, Hoek van Holland, Maasland) Hoofdredactie: Mischa Keemink/ Cees van der Pol Eindredactie: Cees van der Pol. (Beeld) Redactie: Mischa Keemink, Elijah Valk, Leon van Voorst, Michael de Vogel, Ton de Leede, Cees van der Pol, Ruben Zegers, Chris Verwiel, Aad Cordia, Leo Kattestaart, Johan Korpershoek, Danny Ploegaert, Archief, Jeffrey Groenendijk, Cees van Tol, Ron van Oosten, Danny Ploegaert, Waterwegsport.nl, Vormgeving: Waterweg Media Drukwerk: Juist druk & print Adverteren, bestellen: Mischa Keemink: 0640160266 3 Kapstokspits Joël de Windt: ‘Voetbal is mijn uitlaatklep’ Sportgekke Bart Voskamp, de vliegende keep van MSV’71 PPSC’er Thomas Vrijland: van smurf tot basisspeler Tobias van der Kleij: onmisbare Schakel van Excelsior Maassluis Ed van der Lugt: voetbaldier, roeier en golftalent
FrederikUitvaartverzorging Voor een waardig afscheid, met een passend budget. www.frederikuitvaartverzorging.nl 24 uur per dag bereikbaar 010 - 761 27 10 MAATSCHAPPELIJKE IMPACT. COMMERCIEEL SUCCES. EÉN STRATEGIE. ONZE EXPERTISE UW TOEKOMST. MVO Beleid Impact Meting Social Return CSRD Duurzame Financiering www.impctagency.nl 06 26 94 56 01 niels@impctagency.nl
Tobias van der Kleij: onmisbare Schakel van Excelsior Maassluis Daarnaast geeft hij training aan de jeugd O15 en O17 bij Excelsior Maassluis. Hij is ook keeperstrainer bij de keepersschool van oud-international Ed de Goeij. “Ik vind het heerlijk om training te geven en jonge keepers iets bij te brengen. Dat geeft me heel veel energie.” Excelsior Maassluis beleeft op zijn zachtst gezegd een turbulent seizoen. Oefenmeester Steye Jacobs begon het seizoen, maar werd na een aantal nederlagen al in september vervangen door ad-interim trainer Cesco Agterberg. Laatstgenoemde gaf op zijn beurt eind maart jl. het stokje door aan Cláudio Braga, de trainer die aanvankelijk pas volgend seizoen zou starten. Zijn missie is duidelijk: de Tweede Divisionist behoeden voor degradatie. In deze strijd kan Braga in ieder geval rekenen op de betrouwbare doelman Tobias van der Kleij. De vaste keeper die met verve zijn doel verdedigt. Van jeugdkeeper tot vaste kracht De geboren Hagenees begon zijn voetbalcarrière als jong talent bij Haaglandia, waar zijn keepersvaardigheden al snel opvielen. Na een stage bij Feyenoord, nog als speler, en een periode in de jeugdopleiding van ADO Den Haag belandde hij bij DHC in Delft. “Daar heb ik tot de A-jeugd gespeeld, waarna ik overstapte naar de O19 van Sportclub Feyenoord. Na een jaar kwam Excelsior Maassluis in beeld en toen ben ik overgestapt naar de O18 en O19.” Toenmalig trainer Dogan Corneille haalde hem vervolgens bij de eerste selectie, waar hij achtereenvolgens Jean-Paul van Leeuwen en Tom Boks als mentor had. Vorig seizoen kreeg hij het vertrouwen van Steye Jacobs en werd hij net voor de winterstop als vaste doelman aangewezen. Memorabele momenten Van der Kleij beschouwt dat als een prachtig moment. “Als keeper krijg je niet veel kansen, maar als je een kans krijgt, moet je er wel staan. Ik heb er hard voor gewerkt en voelde me klaar om die stap te zetten.” Zijn vuurdoop was direct de memorabele bekerwedstrijd tegen Eredivisionist FC Volendam op een kolkend Sportpark Dijkpolder. Excelsior Maassluis Tobias van der Kleij is doelman en keeperstrainer bij Excelsior Maassluis 5 stuntte door de profclub uit het bekertoernooi te knikkeren. “Ja, dat zijn natuurlijk heerlijke potjes die je heel graag wilt spelen,” kijkt Tobias enthousiast terug. “ Een paar weken later tegen ADO Den Haag op het Kasteel was ook zo’n bijzondere avond. Helaas verloren we nipt, maar de opgedane ervaring was onvergetelijk. Ook bij Ajax-uit was ik destijds erbij als tweede doelman. Dat zijn echt de lekkerste kersen op de taart.” Druk Naast zijn voetbalcarrière heeft de doelman zijn maatschappelijke ambities niet uit het oog verloren. Hij studeerde Sport en Bewegen in Delft. Daarna werkte hij als servicemedewerker bij Shuttle, een bedrijf dat mobiliteitsvraagstukken voor grote ondernemingen oplost. Ambities en de toekomst Voorlopig voelt Van der Kleij zich uitstekend op zijn plek bij Excelsior Maassluis, maar hij sluit verdere stappen in zijn carrière niet uit. “Vanaf dag één heb ik me hier goed gevoeld. De club vangt spelers goed op en het niveau is hoog. Natuurlijk heb ik de ambitie om door te groeien, maar dit is mijn eerste echte seizoen in de Tweede Divisie. Daar geniet ik enorm van en bovendien leer ik nog iedere dag bij.” Over de huidige situatie van Excelsior Maassluis is hij positief. “Wij hebben een te goede groep om te degraderen en we zullen er alles aan doen om ons te handhaven. Ik heb er alle vertrouwen in dat we dat gaan klaarspelen.” De jeugd staat te trappelen Tobias merkt op dat er bij Excelsior Maassluis een goede lichting jeugdspelers staat te trappelen om de stap naar het eerste elftal te maken. “Je ziet dat de opleiding van de jeugd echt haar vruchten afwerpt. Er lopen talentvolle jongens rond die in de toekomst zeker van waarde kunnen zijn voor het eerste elftal. Dat is mooi om te zien en goed voor de continuïteit van de club.”.
Top fysiotherapie in het Kasteel www.smcspartarotterdam.nl Bel voor een afspraak: 010-8909256
Nog één keer alles geven voor Ramon De vrienden van het eerste uur: Links boven Marcel ketting, Jan Hoffman, Olaf Voorburg, Ronald Schaijk onder René Los , Marco Bakker en Jordy Helemigh “Het is niet te bevatten dat dit de laatste keer is dat we het Ramon de Rond-Toernooi organiseren,” vertelt Jordy Helemigh, één van de goede vrienden van Ramon. Hij is sinds het eerste uur betrokken bij de organisatie ervan. “Wat ooit begon als een klein eerbetoon aan Ramon, is nu een enorm evenement geworden. En hoewel het emotioneel is, willen we dit jaar het toernooi afsluiten op de manier waarop Ramon het altijd voor ogen had: “groots, met veel plezier en voor een goed doel.” Op zaterdag 14 juni 2025 organiseren de vrienden van Ramon voor de tiende en laatste keer het Ramon de Rond-Toernooi. Daarna geven ze het stokje over aan sc Victoria’04, maar niet zonder één keer alles uit de kast te trekken. Op de bres voor Kika Ramon overleed in 2017 na een langdurige strijd tegen kanker. Twaalf jaar had hij gevochten, maar zijn positieve levenshouding en zijn betrokkenheid bij de mensen om hem heen bleven altijd onverminderd. Vlak voor zijn overlijden, tijdens één van onze gesprekken, deelde Ramon een belangrijke wens: “Als ik er niet meer ben, zorg dan dat jullie iets doen voor Kika, waardoor kinderen die strijden tegen kanker beter geholpen kunnen worden.” Het was zijn wens om met een groot evenement geld in te zamelen voor onderzoek naar kinderkanker. Besluit aan de keukentafel “Ik weet nog goed hoe het begon,” vertelt Jordy Helemigh. “We zaten met een paar man aan de keukentafel, net na een bezoek aan Ramon. Hij was nog altijd vol energie, ondanks alles wat hij doormaakte. Toen we hem vroegen wat hij ervan zou vinden als we een toernooi op poten zetten, was hij direct enthousiast. Maar hij stelde één duidelijke voorwaarde: ‘Als jullie dit doen, zorg dan dat het niet alleen om mij draait. Koppel het aan iets groters, iets dat anderen helpt.’” Meer dan een ton opgehaald Sindsdien is het toernooi verbonden aan Kika. En met trots kan Jordy zeggen dat er in tien jaar tijd meer dan 100.000 euro is opgehaald voor kinderkankeronderzoek. Tijdens de vijfde editie werden de organisatoren zelfs benoemd tot ambassadeurs van Stichting Kika. “Dat was echt een bijzonder moment,” zegt hij. “Je weet waarvoor je het doet, maar zo’n erkenning raakt je toch.” Meer dan een voetbaltoernooi “Het toernooi is al lang niet meer alleen een sportevenement,” legt Jordy uit. “Het is een dag waarop iedereen samenkomt: vrienden, familie, oud-teamgenoten van Ramon, collega’s, stadsgenoten. Jong en oud, sportief of niet, iedereen is welkom. En ja, er wordt gevoetbald, zeven tegen zeven op een half veld. Maar het gaat niet om winnen, het gaat om meedoen, herinneren en vieren. Precies zoals Ramon het gewild zou hebben.” Feestavond hoogtepunt De sfeer is elk jaar bijzonder. Eerst die ontspannen wedstrijden overdag. Daarna de feestavond, die altijd een hoogtepunt van de dag is. “Wat begon met een simpele partytent en iemand met een gitaar is inmiddels uitgegroeid tot een evenement waarbij zo’n 800 mensen uit hun dak gaan. En dit jaar wordt het een groots festival. 7 Topbands op een festivalterrein Het hoofdveld van sc Victoria’04 wordt omgetoverd tot een echt festivalterrein, met foodtrucks, barretjes en een professioneel podium. De line-up mag er zijn. “‘The Chick’ is erbij. Dat is dezelfde pretrock-coverband die ook speelde tijdens Ramons afscheidswedstrijd,” vertelt Jordy enthousiast. “‘Fishbank’, de rocktrots van Vlaardingen, is eveneens van de partij. Natuurlijk mag ‘De Vaart’ niet ontbreken met hun aanstekelijke, Nederlandstalige covers. En er komt nog meer, dat beloof ik je.” Reden om te stoppen Waarom ze na deze editie stoppen? “Tien jaar is een mooie, ronde mijlpaal,” zegt Jordy. “Maar het vraagt ook veel energie van ons. We worden ouder, de nieuwe generatie klopt aan. Wij voelen dat het tijd is om het stokje over te dragen. Niet omdat we het niet meer willen organiseren, maar omdat we willen dat het herdenken blijft bestaan — in welke vorm dan ook. We gaan er op 14 juni a.s. nog één keer een geweldige dag van maken,” besluit hij. “Dit is niet het einde, maar een nieuw begin. Maar wel eentje waar we flink gaan uithalen.”
De specialist in woningtaxaties www.houseforsale.nl Genieten van kwaliteit Werken aan kwaliteit Aan de slag als servicemedewerker? Wil jij net als Bart aan de slag als servicemedewerker? Bekijk onze vacatures op werkenbijrentokil.nl Jij maakt het verschil
Jazzy Adams beleeft uniek seizoen met Zwaluwen Zwaluwen is voor veel voetbalvolgers de verrassing van de Vierde Divisie. De ploeg van Luigi Bruins doet volop mee om de titel. Aanvaller en doelpuntenmaker Jazzy Adams speelt daarin een belangrijke rol. Kampioenenkoning Je hebt spelers die nog nooit in het voetballoopbaan kampioen zijn geworden en je hebt voetballers als Jazzy Adams, die alleen al in de jeugd vijf keer de titel pakte. “Maar zo ver is het nu nog lang niet, hoor”, zegt Adams resoluut. “Er is nog veel om voor te spelen, maar feit is dat we er goed voor staan.” Waar Zwaluwen in november nog op een derde plaats stond, ziet de wereld er in 2025 compleet anders uit. Koploper XerxesDZB werd na de winterstop ingehaald en de Vlaardingers zijn ‘ineens’ zelf lijstaanvoerder. De ploeg stond eind maart vijf punten ‘los’. Van jager naar prooi “Dat brengt een andere druk met zich mee”, zegt de ervaren Adams. “Maandenlang hebben we op de koploper gejaagd. Op een gegeven moment was er zelfs een gat van acht punten. Nu achtervolgen ze ons. We kunnen ons geen fouten permitteren.” Het gaat dus voor de wind bij Zwaluwen en ook over zijn eigen prestaties heeft Adams dit seizoen niets te klagen. Met meer dan tien doelpunten in de competitie is hij van grote waarde voor de Vlaardingers. “Als aanvaller wil je altijd scoren. Het is een fijn gevoel dat het dit seizoen al zo vaak is gelukt.” “Bruins snapt voetballers” Zwaluwen als titelkandidaat: veel voetbalvolgers zullen dat aan het begin van het seizoen niet hebben gedacht. Toch deed de club het in de afgelopen jaren meer dan verdienstelijk in de Vierde Divisie. Eén van de belangrijke schakels achter het succes, hoofdtrainer Henk de Zeeuw, nam afgelopen zomer afscheid en Luigi Bruins nam het stokje over. Onder zijn leiding speelt Zwaluwen nu minstens zo goed. Adams is vol lof over Bruins, die bij Zwaluwen debuteert als hoofdtrainer van een seniorenteam. “Je merkt dat hij op hoog niveau heeft gespeeld, maar hij snapt precies wat er op het niveau van de Vierde Divisie wordt gevraagd. Dat is heel knap”, zegt Adams. “De trainer kan zijn oefenstof goed vertalen naar de spelers, die een andere voetbalachtergrond hebben.” Hecht team De ervaren aanvaller, die bij Zwaluwen aan z’n vijfde jaar bezig is, is dit seizoen één van de verlengstukken tussen de trainer en de selectie. “Ik probeer mijn steentje bij te dragen voor het team en ik wil nieuwe jongens zich snel thuis laten voelen.” Volgens Adams beschikt Zwaluwen over een hechte selectie. “Het is een gezellige club. Ook buiten het veld gaan veel spelers goed met elkaar om. Er zijn hier maar weinig einzelgängers.“ Niet spelen om de knikkers De sfeer was voor Adams een belangrijke reden om zijn verbintenis opnieuw met een jaar te verlengen. “Wij hebben een groep met spelers met passie voor voetbal. Dat klinkt misschien wat apart, maar dat heb je echt niet overal. Bij sommige clubs spelen jongens ook voor een groot deel voor het geld, maar dat heb ik hier echt nooit gemerkt. Hier voetballen ze omdat ze van het spelletje houden. Die mentaliteit bevalt mij wel.” Toekomst onduidelijk Het is duidelijk dat Adams op z’n plek is aan de Zwaluwenlaan. Plannen voor zijn voetbaltoekomst heeft hij nog niet. “Ik bekijk het per seizoen. Een paar weken geleden ben ik voor de tweede keer vader geworden. Zolang het voetbal te combineren is met mijn gezin ben ik nog niet van plan om te stoppen.”
Vlaardingen in Beweging – Samen sterk in de kracht van bewegen Bij Vlaardingen in Beweging (ViB) geloven we in de kracht van bewegen als motor voor verbinding, gezondheid en geluk. Of het nu gaat om sport, onderwijs, welzijn of zorg – wij brengen mensen én organisaties samen om álle Vlaardingers letterlijk en figuurlijk in beweging te krijgen én te houden. Als beweegmakelaar verbinden wij inwoners aan het bestaande sportaanbod, én creëren we daar waar nodig nieuwe initiatieven. Want iedereen verdient de kans om op zijn of haar eigen manier actief te zijn. Voor jong en oud – bewegen op jouw manier Van een kind dat zijn eerste bal leert gooien tot een oudere die via een wandelgroep nieuwe sociale contacten opdoet – bij ViB is er voor iedereen iets te beleven. Bewegen is geen doel op zich, maar een krachtig middel om mensen te inspireren, verbinden én een gezonde levensstijl te stimuleren. 1. Wijkactiviteiten voor de jeugd Onze buurtsportcoaches zijn dagelijks actief in de wijken met sport- en spelactiviteiten. Of het nu gaat om vrij spelen op pleinen of meer gestructureerde trainingen in bijvoorbeeld voetbal, basketbal of tennis – het draait om plezier en toegankelijkheid. We zijn zichtbaar, bereikbaar en zorgen ervoor dat jeugd in aanraking komt met een passend sportaanbod. 2. Vitaal blijven als volwassene Bewegen stopt niet bij het volwassen worden. Daarom biedt ViB diverse programma’s voor volwassenen en ouderen. Denk aan ‘bewegen op de stoel’, wandelgroepen of trainingen gericht op kracht en balans. Niet alleen goed voor je lijf, maar ook voor je geest – én gezellig bovendien! 3. Actief leren op en rond school ViB werkt nauw samen met basisscholen in de stad. Onze vakleerkrachten en buurtsportcoaches verzorgen bewegingsonderwijs, pauzesport, naschoolse activiteiten en sportdagen. Alles met één doel: ieder kind – ongeacht achtergrond of vaardigheid – laten meedoen en met plezier laten bewegen. 4. Welzijnsprojecten met impact Naast sportieve programma’s richt ViB zich ook op maatschappelijke thema’s. Zo zijn er beweeggroepen voor mensen met een beperking, initiatieven die mentale gezondheid bevorderen en grote sportieve evenementen die zorgen voor verbinding tussen alle Vlaardingers. Word jij onze nieuwe Docent Bewegingsonderwijs? ViB is op zoek naar een enthousiaste en betrokken docent bewegingsonderwijs! Iemand die niet alleen lesgeeft, maar ook actief bijdraagt aan het vergroten van sportdeelname in de stad. Je komt terecht in een dynamisch, deskundig én sociaal team. Hier krijg je de ruimte om beweegprogramma’s te ontwikkelen, je creativiteit kwijt te kunnen én het verschil te maken voor jong én oud. Wat neem jij mee? • • Passie voor sport en bewegen Ervaring met lesgeven in diverse omgevingen • Energie om samen te bouwen aan een sportief Vlaardingen Waarom werken bij ViB? Werken bij Vlaardingen in Beweging is méér dan een baan. Je draagt bij aan de gezondheid en het geluk van een hele stad. Je werkt in een energieke, flexibele omgeving waar jouw ideeën worden gewaardeerd. Of je nu op school staat, in het buurthuis of in het park – je merkt dagelijks wat bewegen kan betekenen. ð¯ Interesse? Solliciteer nu! Kijk op www.stichtingvib.nl/vacaturedocentbewegingsonderwijs.nl Of neem contact op met Dewi van Hulst via info@stichtingvib.nl of 0103132778. Beweeg jij met ons mee? Word onderdeel van Vlaardingen in Bewegin
Wereldsterren in de Waterweg Topteams strijken neer in Schiedam en Vlaardingen Luka Modrić bij het Van der Valk hotel Schiedam Sportpark Harga in Schiedam en Sportpark ’t Nieuwland in Vlaardingen ontwikkelen zich steeds meer tot een waar epicentrum voor topsport. Dit komt vooral door de uitstekende faciliteiten en de strategische ligging van de accommodaties. Middelpunt is het Van der Valk Hotel in Schiedam. De afgelopen tijd hebben tal van grote teams gebruikgemaakt van deze sportieve ‘hubs’. Meet Modrić or Kane? Op een gewone woensdagmiddag in het Van der Valk Hotel zou het zomaar kunnen dat je voetbalgrootheden als Luka Modrić (sterspeler van Real Madrid) of de Engelse international Harry Kane in de lounge tegenkomt. Deze sterren bereiden zich op dat moment voor op een belangrijke wedstrijd, zoals de Nations League of de Champions League. Het Kroatische elftal en Bayern München hebben de Waterwegregio ontdekt. Zij maken ook gebruik van de faciliteiten van Sportpark Harga en de andere nabijgelegen trainingsmogelijkheden. Internationale topsporters binnen handbereik Deze topvoetballers zijn echter niet de enige grote namen die in deze regio neerstrijken. De spelers van Lazio Roma, een van de grote Italiaanse clubs, zijn er al gesignaleerd. Maar ook diverse hockeyteams uit Azië en de Verenigde Staten maken regelmatig gebruik van de faciliteiten in Schiedam en Vlaardingen. Het Oekraïense Shakhtar Donetsk is al jarenlang een vaste klant bij CWO. Het is dan ook geen zeldzaamheid om de Oekraïense spelers per fiets te zien komen voor hun trainingen op het veld van de Vlaardingse derdeklasser. Pakistaanse sterren aan slag Het succes van deze sportieve hotspots wordt verder onderstreept door het feit dat ook het Pakistaanse cricketteam recentelijk de weg vond naar de velden van Hermes DVS. Volgens Hermes-man Anthony van Vooren was het verzoek om het Pakistaanse cricketteam te ontvangen een bijzondere ervaring: “In eigen land zijn deze spelers echt grote namen, sterren te vergelijken met Messi in de voetbalsport. Het was dan ook een eer om dat team te mogen verwelkomen bij onze club. Later kregen we ook het verzoek of Bayern München hier mocht trainen ter voorbereiding op hun Champions League-duel met Feyenoord. En ja, daar liep dan opeens topspits Harry Kane rond!” De perfecte locatie De ligging van het Hargapark, gecombineerd met de uitstekende hotelaccommodatie van het Van der Valk-concern, wordt door velen als ideaal beschouwd. “De nabijheid van grote voetbalstadions, de goede bereikbaarheid en de mogelijkheid om lopend naar de velden te gaan, maken dit alles tot een perfecte locatie voor teams die zich willen voorbereiden op internationale wedstrijden. We hopen nog vaak dit soort topploegen te ontvangen!” besluit Van Vooren. Harry Kane bij het van der Valk hotel Schiedam heeft tijd voor een foto mat een fan 11
Bram de Visser wil aan de weg timmeren bij HBSS Timmerman in wording Bram de Visser kende tijdens het Schiedams kampioenschap 2024 (afgelopen jaar op het terrein van Excelsior’20) een flitsstart. De 23-jarige, geboren Rotterdammer won met zijn nieuwe club HBSS niet alleen de Schiedamse titel, maar ook werd hij uitgeroepen tot speler van het toernooi. De vier doelpunten in de finale tegen Excelsior’20 maakten erg veel indruk op de toeschouwers. Terwijl de doelpunten op het populaire toernooi als kersenvlaaien achter de doelman vlogen, stokte het scoren bij de oranjehemden gedurende het seizoen. “In het begin ging het wel lekker, maar rond oktober raakte ik geblesseerd aan mijn hamstring en net na de winterstop had ik op die plek weer een scheurtje te pakken. Dat schoot niet echt op. Inmiddels ben ik weer helemaal fit en ik wil in de laatste wedstrijden nog belangrijk zijn voor het team.” Omgebouwde aanvaller De Visser was niet vanaf het begin van zijn carrière in de aanval te vinden. “Ik heb mijn hele vorige voetballeven bij Zestienhoven gespeeld. Ik was tot 023 centrale verdediger. Vervolgens zijn we met het hele team naar Neptunus-Schiebroek verhuisd en daar gaf ik eigenlijk aan dat ik in de spits wilde spelen.” Van zero tot hero Hij vervolgt: “De reden was eigenlijk heel simpel: je kunt als verdediger 89 minuten een geweldige wedstrijd spelen, maar als je één fout maakt en je verliest, ben je toch een loser. Bij een aanvaller is dat precies andersom. Je kunt een draak van een wedstrijd spelen, maar er in de laatste minuut toch eentje inprikken. Dan ben je de held. Daar gaf ik toch de voorkeur aan!” Succesvolle doelpuntenmaker De positiewissel legde De Visser geen windeieren. “Na één seizoen keerde ik terug naar Zestienhoven, waar Warry van Wattem en Joop Visser inmiddels trainer waren. Die hebben me fijn in de spits opgesteld. Afgelopen seizoen scoorde ik 34 keer. Wel op 4e klasse-niveau, maar je moet ze er wel inschieten, haha.” Verder leren op het veld Dat hij als spits nog wel wat stappen kan maken, snapt hij zelf ook wel. “Daarom maakte ik de overstap naar HBSS. Het is geweldig om met deze jongens samen te spelen. Het is een leuke groep en iedereen heeft op zijn eigen manier kwaliteiten. Er lopen hier zelfs enkele zaalvoetbalinternationals en een ex-betaald voetballer rond. Dat is toch geweldig? Van hen kun je veel leren.” Timmerman Ook op maatschappelijk gebied zit De Visser trouwens nog in de studieboeken. “Ik heb eerst civiele techniek gedaan, maar daar ben ik snel mee gestopt, omdat ik niet zo’n theoreticus ben. Ik werk liever met mijn handen. Op dit moment volg ik de opleiding tot timmerman en ik hoop later mijn eigen aannemersbedrijf te beginnen.” Voorlopig op het scootertje naar Harga Wat betreft zijn voetbaltoekomst is hij helder: “Ik wil eerst bij HBSS uitgroeien tot een vaste waarde. Ik wil hier net als bij Zestienhoven echt belangrijk zijn voor het team. Daarna weet ik echt niet hoe alles loopt, maar ambities op voetbalgebied heb ik zeker wel. Dat gaat natuurlijk gepaard met mijn verdere ontwikkeling op het veld. Voorlopig rijd ik voor iedere training en wedstrijd lekker op mijn scootertje vanuit Overschie naar Sportpark Harga!” Bram de Visser ontvangt tijdens het Schiedams kampioenschap 2024 uit handen van de burgermeester van Schiedam Harald Bergmann de prijs voor speler van het toernooi. De spits scorde 4 maal in de finale tegen Excelsior’20 13
“Voetbaltraining van Trainers uit het betaalde voetbal” - Oefenvormen van diverse jeugdopleidingen uit het betaalde voetbal - Wekelijks training op de zondag bij VV Zwaluwen te Vlaardingen - Schrijf je in via onze Website & volg ons Keeperstraining l Teamtraining l Privé training www.fcboxtobox.nl FC Box-to-Box fcboxtobox
Bryn Siegersma: Voetballer, marathonloper en Vlaardings fenomeen VFC heeft goud in handen met Bryn Siegersma. De inmiddels 35-jarige aanvaller heeft zijn voetbalroots bij Fortuna Vlaardingen. Hij voetbalde echter heel de jeugd bij VFC en is inmiddels al 16 seizoenen een vaste waarde in het eerste elftal. Dit jaar maakte hij de overstap van de zondag- naar de zaterdagafdeling. Dat blijkt een gouden zet. “Ik had niet gedacht dat ik het zo naar mijn zin zou hebben, maar dit team en de strijd om het kampioenschap maken het geweldig,” zegt Siegersma enthousiast. Wennen op zaterdag Na vijftien seizoenen bij de zondagselectie van VFC was het wennen voor Siegersma. De overstap naar de zaterdagploeg van trainer Sieme Zijm bleek een schot in de roos. Het team draait bovenin mee en is volop in de race voor het kampioenschap. “We hebben een geweldige groep en ik voel me hier thuis. Maar eerlijk is eerlijk, het blijft wennen om op zaterdag te voetballen,” lacht hij. Succesvol op zondag Siegersma kan terugkijken op een mooie palmares bij de ‘zondagkwekkers’. Met de zondagselectie wist hij de Supercup te pakken en hij werd onder trainer Danny Mulder kampioen. Daarnaast werd hij Vlaardings kampioen, Toch had hij vorig seizoen weinig keus. “Helaas hield het voor de zondagafdeling op. Door de enorme reisafstanden was het geen doen meer. De meeste jongens met wie ik jarenlang speelde, zitten nu in het derde elftal. Het was óf daarheen, óf naar het eerste van de zaterdag. Een andere club? Nee, nooit overwogen. VFC is mijn club.” Sneller dan ooit op de marathon Naast het voetbal heeft Siegersma nog een bijzondere passie: het lopen van de marathon. Wat begon als een experiment in Rotterdam, groeide uit tot een indrukwekkende reeks snelle tijden. Van 3:09 bij zijn eerste marathon verbeterde hij zich naar 2:51. Uiteindelijk staat zijn persoonlijk record op een ijzersterke 2:44. “Ik had nooit verwacht dat ik de snelste Vlaardinger zou worden, maar het ging gewoon lekker die dag,” vertelt hij bescheiden. Opvallend is dat hij er eigenlijk niet eens veel voor traint. “Ik loop graag een marathon als spectaculair evenement, maar maandenlang in de regen en het donker trainen? Daar pas ik voor! Voetbal is gewoon veel leuker.” Superweekend: kampioen en marathon Dit seizoen wacht hem een uniek weekend: op zaterdag speelt VFC een cruciale topper tegen concurrent Den Hoorn en een dag later staat de marathon van Rotterdam op het programma. “Laten we eerst die topper maar eens winnen. Als we kampioen kunnen worden, dan ga ik all-in voor het voetbal. Die Bryn Siegersma werd op de Marathon van Rotterdam ‘de snelste Vlaardinger’ met een toptijd van 2:44 15 marathon zien we dan wel weer,” zegt hij met een knipoog. Toekomstplannen: eerst promoveren Of Siegersma volgend seizoen nog in het zwart-geel te bewonderen is, blijft een open vraag. De geboorte van zijn zoon heeft hem aan het denken gezet. “Ik wil graag meer tijd met hem doorbrengen. Maar ik geniet nog elke week op het veld. Eerst maar eens een kampioenschap en een mooie tijd in Rotterdam neerzetten. Daarna kijken we verder!”
Rachid EL KHALIFI niet kapot te krijgen Hij kán gewoon niet stoppen met voetballen. Rachid El Khalifi is 45 jaar, maar geniet nog altijd van het leven als amateurvoetballer. De man die ooit profvoetbal speelde, onder meer, in de Verenigde Staten, maakt nu minuten bij Deltasport in de vijfde klasse. “Weer of geen weer: ik sta er.” Leeftijd is maar een getal Meer dan vijftien doelpunten scoorde Rachid El Khalifi dit seizoen al voor Deltasport. De oud-profvoetballer van FC Emmen, FC Dordrecht en Cambuur Leeuwarden en Real Salt Lake is zonder enige twijfel een van de belangrijkste spelers voor de Vlaardingse vijfdeklasser. En dat op z’n 45ste. “Leeftijd is maar een getal”, countert El Khalifi snel. “Ik had bij wijze van spreken van veel medespelers hun vader kunnen zijn, maar ik ben nog altijd superfit.” Superfit Daar werkt El Khalifi ook hard voor. De Deltasport- smaakmaker traint veel, ook individueel, en let goed op z’n voeding. “Voor mij is het de normaalste zaak van de wereld om bezig te zijn met je sport, maar dat geldt niet voor iedereen.” Hij doelt daarmee op een aantal oud-teamgenoten, met wie hij de afgelopen jaren bij de amateurs speelde. Voordat El Khalifi afgelopen zomer bij Deltasport neerstreek, stond hij onder meer voor SVV, het Dordtse Emma, Leonidas en Zwaluwen Vlaardingen op het veld. Kapot “Ik wil jongens niet over één kam scheren, maar zeker de laatste maanden in de vijfde klasse zag ik voetballers die al na twintig minuten helemaal kapot waren”, zegt El Khalifi. Die gasten zijn echt veel jonger dan dat ik ben, maar als je niet of amper traint en niet zo gezond leeft, is het gewoon een moeilijk verhaal.” Tijdgeest Het past volgens El Khalifi in een breder plaatje. “Ik merk dat een aantal jonge jongens minder gemotiveerd is in vergelijking met vroeger. Sommigen trainen bijvoorbeeld alleen wanneer ze zin hebben. Ze verwachten dan wel op zaterdag in de basis te staan. Daar heb ik best veel moeite mee.” De terugval van Deltasport Terug naar Deltasport. De club uit de Broekpolder kent een stormachtig seizoen met een dramatische eerste seizoenshelft met grote nederlagen, een weggelopen hoofdtrainer en een begin van een tweede competitiedeel dat enigszins perspectief leek te bieden. “We hebben wat zaken aangepast in de winterstop. Een aantal jongens vertrok en we zijn op zoek gegaan naar nieuwe spelers. Ook hebben we een andere tactiek bedacht. Het gaat nu gelukkig een stuk beter, we verliezen niet meer zo kansloos als vóór de winterstop.” Afspraak is niet altijd afspraak Als El Khalifi eerlijk is, had hij zijn periode bij de Vlaardingers anders voorgesteld. “Toen ik mijn ja-woord gaf, zouden er nog enkele goede spelers komen. Maar vlak voor het einde van de overschrijvingsperiode bleek een mannetje of vier toch een andere keuze te hebben gemaakt. Dan weet je gewoon dat het een lastig seizoen wordt.” Ontbijten bij Deltasport Desondanks besloot El Khalifi Deltasport trouw te blijven. Een besluit waarvan hij geen spijt heeft. “Het is een club, die je niet snel vindt. Zelfs toen het heel slecht ging, bleef het bestuur achter de trainer staan. Dat is niet zo vanzelfsprekend. De vrijwilligers regelen super veel voor ons. We krijgen zelfs ontbijt bij de club.” El Khalifi vertrekt weer Toch zal het verblijf van El Khalifi beperkt blijven tot één seizoen. Eind februari werd bekend dat hij vertrekt, terwijl eerder werd gezegd dat hij juist zou blijven. “Het gaat om een verschil van inzicht tussen mij en het bestuur.” Betekent het vertrek bij ‘Delta’ het einde van zijn lange loopbaan als voetballer? “Nee”, zegt hij stellig. “Clubs die in de derde klasse of lager spelen kunnen mij altijd bellen.” En met een knipoog: “Hoger dan de derde klasse ga ik niet meer spelen, dan moet ik teveel lopen.” Broer Khalid el Khalifi is sinds dit seizoen trainer bij competitiegenoot Swift Boys. Of Rachid onder zijn hoede gaat spelen, blijft nog ongewis. “We gaan het zien.” 17
Energieweg 48 3133EC Vlaardingen vlaardingen@simonisverf.nl simonisverf.com
Ed van der Lugt: Voetbaldier, roeier en golftalent Ed van der Lugt: Voetbaldier, roeier en golftalent Ed van der Lugt kan met recht een duizendpoot genoemd worden. De voormalig aanvallende middenvelder van Deltasport, Fortuna Vlaardingen, Sparta (AV), VDL en HVO is al sinds jaar en dag actief in de voetballerij. Sinds een paar jaar is met golf een nieuwe passie bijgekomen. Wat als een hobby begon, is uitgegroeid tot een serieuze bezigheid. Dit seizoen speelt de 54-jarige geboren Vlaardinger met het 50+- team van golfclub Broekpolder in de ‘eredivisie’ van zijn klasse. Fortunahart “Met trainer Jan Baksteen bij Fortuna Vlaardingen heb ik een geweldige periode meegemaakt, Die man was zo puur en ademde voetbal. Met hem trainde ik vier keer per week, waardoor ik me enorm kon ontwikkelen en als B-junior mijn debuut in het eerste heb kunnen maken. Daarna heb ik nog twee jaar in de A-regionaal van Sparta gespeeld. Een mooie voetbalreis volgde, met naast het veldvoetbal ook successen met Hermes DVS in de zaal, maar bij VDL onder oefenmeester René Verhage ging het jammerlijk mis. In een oefenwedstrijd tegen HSC brak ik mijn enkel, en dat is eigenlijk nooit meer goed gekomen. Althans, wat voetballen betreft. Dus wat doe je dan? Dan ga je golfen, haha.” Van hobby naar golfcompetitie op topniveau Ook op de golfbaan weet Van der Lugt zich inmiddels te onderscheiden. Wat begon als een leuke hobby in de bossen van golfclub Broekpolder is in de afgelopen vijf jaar uitgegroeid tot een serieuze zaak. “Ik sta nu al ruim vijftien jaar op de golfbaan en heb inmiddels handicap 3. Op mijn vijftigste werd ik gevraagd om onderdeel te worden van het 50+- team. Golf is niet te vergelijken met voetbal, waar je vaak minder wordt als je ouder wordt. Bij golfen werkt het vaak juist andersom. Het is een aardig niveau. Afgelopen jaar zijn we kampioen geworden van de eerste klasse, waardoor we nu uitkomen op het hoogste niveau. We strijden om de landstitel. Dat is natuurlijk geweldig!” Roeier in hart en nieren Dat het serieus is met zijn titelaspiraties, blijkt wel uit het feit dat de ‘Tiger Woods van de Broekpolder’ nu zelfs zijn werk als Schiedamse roeier erop aanpast. “Ja, als ik ergens voor ga, dan ga ik er ook volle bak voor. Net als vroeger op het veld. Ik ben al ruim twaalf jaar voorzitter van de roeiers Schiedam (VIOS). Wij leggen bijvoorbeeld schepen aan de kades van de havens of verplaatsen ze. Dit doen we met een team van vijf man, 24 uur per dag. Dat vraagt dus veel flexibiliteit. Maar voor het golf heb ik het zo geregeld dat ik op de wedstrijddagen altijd mijn handen vrij heb om op die landstitel te jagen, haha.” Missie met CION Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, kruipt het bloed waar het niet gaan kan: de Vlaardinger is ook weer actief in de voetballerij. Waar de duizendpoot de afgelopen jaren als trainer en later als technisch coördinator actief is geweest voor VFC, bekleedt hij nu diezelfde rol bij CION. “Met VFC heb ik mijn steentje mogen bijdragen aan het traject om de zaterdagtak vorm te geven. Afgelopen jaar voelde het alsof dat afgerond was, dus besloot ik te stoppen. Aanvankelijk was het de bedoeling om voorlopig niets meer te doen in de voetballerij, totdat ik op Koningsdag vorig jaar CION-man Sebas Verburgh tegenkwam. We raakten aan de praat en ik werd erg enthousiast van de plannen van de club. Ik besloot daarom toch in te stappen.” Bouwen aan een nieuwe selectie “Ons doel met CION is om de komende jaren de selectie verder uit te bouwen, met als belangrijkste doel een goed tweede elftal op de been te brengen. Ik denk dat CION inmiddels is uitgegroeid tot een zeer stabiele vereniging, waar dingen uitstekend geregeld zijn en bovendien ruimte is voor ontwikkeling. Spelers kunnen bij ons wellicht eerder dan bij andere clubs een kans krijgen in de selectie of het eerste elftal. Ik denk dat dat goede punten zijn om nieuwe jongens aan ons te binden,” aldus de toekomstig landskampioen golf. Het 55+ team van golfvereniging Broekpolder werd kampioen en komt nu uit op het hoogste nationale niveau 19
Sportprijzen nodig? Sportprijzenwarehouse.nl Kleine Woerdlaan 19 - Naaldwijk
VDL Maassluis Van Persietoernooi elk jaar stijf ‘uitverkocht’ Feyenoord-coach is er trots op dat hij wat aan de jeugd kan teruggeven De dag waarop de inschrijving opent, duurt het een paar uur en dan hangt het bordje ‘uitverkocht’ bij de organisatie. Wat wil je ook, als je een van de mooiste jeugdtoernooien van Nederland organiseert. Bij VDL in Maassluis zijn ze al 20 jaar trots dat ze met Robin van Persie, eerst een wereldvoetballer en nu de trainer van Feyenoord, het boegbeeld van een topevenement in huis hebben. Bekende formule Elke zomer is er een landelijk toernooi met een dag voor jongens en een dag voor meisjes. Alleen voor amateurteams. Een complex volledig omgetoverd in een prof-sfeer en in een Van Persie-stijl met uitingen en mega-afbeeldingen van alle clubs én het nationale team uit zijn carrière. “Omdat elk kind zijn dromen mag hebben. Ik weet dat heel veel kinderen hopen ooit profvoetballer te worden, ook als ze nu nog heerlijk met vriendjes in een leuk team voetballen’’, vindt Robin van Persie. Tweejaarlijks profevenement Om de twee jaar organiseert VDL ook de grote profeditie van het evenement. Dat heeft een internationale uitstraling vanwege de namen van bekende clubs uit heel Europa die staan te dringen om deel te nemen. Dat is niet zo gek, want het internationale ‘Van Persie Tournament’ voor pupillen wordt beschouwd als het beste en meest prestigieuze toernooi van Europa in deze leeftijdsgroep. Organisator James van der Kraan, die samen met Van Persie en Feyenoord de clubs exclusief uitnodigt, zegt nu al volop bezig te zijn met het evenement voor de zomer van 2026. Ongeveer 1000 deelnemers “Op dit moment gaat al onze aandacht uit naar de bijna 1000 voetballertjes van Nederlandse clubs die we dit jaar op 1 juni (meisjes) en 14 juni (jongens) ontvangen. Dat worden opnieuw geweldige dagen. We gaan ervoor zorgen dat iedere speler een herinnering voor de rest van zijn of haar leven heeft.” Europese topclubs “Tegelijkertijd zijn we al volop in contact met de beste clubs in elk groot voetballand. Van o.a. PSG in Frankrijk tot Liverpool en Chelsea in Engeland en Juventus in Italië.“ Organisator Van der Kraan is de man die bij de Academy van Feyenoord al jaren met een groot scoutingsteam talenten opspoort. Hij vindt het belangrijk dat de beste spelers van Feyenoord zich kunnen meten met de allerbesten in de rest van Europa. “Grote clubs wachten op Maassluis” “ Grappig is dat alle grote, internationale clubs wachten met het aannemen van toernooien, totdat ze weten of ze naar Maassluis bij het toernooi van Robin van Persie mogen komen. Ze riskeren het niet om toe te zeggen bij een ander evenement en daarna ontdekken dat in hetzelfde weekend Van Persie zijn toernooi heeft. “Dat is ook de reden dat we vaak al anderhalf jaar van tevoren moeten starten met de voorbereiding.’’ “Toernooivoetbal is het leukste” Het voorbereiden geldt eigenlijk ook voor het amateurtoernooi. ”Er gaat niks mooiers boven toernooivoetbal’’, zegt Van Persie. Hij spreekt met bewondering over het grote leger vrijwilligers dat elke zomer een groot succes van zijn toernooidagen maakt. “Als jonge speler vond ik toernooien de mooiste dagen van het jaar. Je speelde tegen een aantal clubs op één dag en je kon ook nog een beker en een medaille winnen. De hele dag was spannend en ik genoot van elke wedstrijd. Daarom vind ik dit soort dagen ook om op de velden te kijken nog steeds geweldig. Ik zie kinderen in Maassluis van voetbal genieten. Ik vertel ze ook altijd bij een teampraatje dat ze in het veld vooral plezier moeten hebben.’’ AGENDA: Zondag 1 juni 2025: Robin van Persie Toernooi meisjes Zaterdag 14 juni 2025: Robin van Persie Toernooi jongens Zaterdag 4 en zondag 5 juni 2026: Robin van Persie International Tournament 21
Blue10 helpt organisaties met cloud software voor het automatiseren van administratieve processen, zoals de digitale verwerking van inkoop- en verkoopfacturen, pakbonnen en bonnetjes. Daarnaast gebruik je Blue10 voor het beheren van contracten, zodat alle inkoopafspraken op één plek centraal beschikbaar zijn en je op tijd geïnformeerd wordt als een contract afl oopt.
250 clubs op twee wielen: Bob Veilinga en zijn eeuwige liefde voor SVV Vanuit zijn kamer in Schiedam Nieuwland kon hij ze vroeger zien: de lichtmasten van SVV, trots boven het Hargapark uittorend als bakens van het betaalde voetbal in Schiedam. Het was het seizoen 1987/1988 toen de 18-jarige Bob Veilinga (oer-Schiedammer in hart en nieren) voor het eerst een seizoenkaart kocht. 25 piek. “Dat geld was het meer dan waard,” zegt hij dik veertig jaar later. Die kaart was het begin van een levenslange romance met de rood-groene trots van Schiedam. Alles op de fiets SVV was destijds actief in de eerste divisie, maar voor Bob maakte het eigenlijk niet uit op welk niveau de club speelde. Vanaf het moment dat hij zich verbond aan SVV, volgde hij zijn liefde overal. En dat doet hij nog steeds. Zelfs nu de club uitkomt in de laagste regionen van het amateurvoetbal, de vijfde klasse, staat hij trouw langs de lijn. Hij ging altijd op de fiets. Van promotie naar pijn Onder leiding van een jonge Dick Advocaat beleefde SVV een ongekende sportieve piek. De club promoveerde naar de Eredivisie. Het stadion op Harga stroomde voller en SVV kreeg voor een korte tijd landelijke allure. Bob was er altijd bij. “Toch was het mooiste nog de tijd van voor de massa,” mijmert hij. “Toen het nog kneuterig en gezellig was. Ik heb ooit alleen in het uitvak gestaan bij Ajax. En thuis stonden we met 800 man op Harga. Dat was puur, dat was echt.” De club groeide, maar het avontuur eindigde pijnlijk. De fusie met FC Dordrecht betekende het einde van SVV als betaald voetbalclub. “Ik voelde me verweesd, maar wat misschien nog meer pijn deed dan de degradaties of de fusie, was de sloop van het stadion enkele jaren later. “Dat vond ik verschrikkelijk. Alsof je naar een begrafenis stond te kijken.” Herboren op het amateurveld Door de fusie met Dort tot SVV/ Dordrecht’90 had hij het even gehad en raakte z’n liefde bekoeld. Een jaar later keerde Bob toch terug, bij een beslissingswedstrijd van de inmiddels SVV-amateurs tegen SMC op het terrein van Hermes DVS. “Ik was nieuwsgierig, ging kijken… en was direct weer verkocht. Mijn jeugdidool Peter van Velzen scoorde de winnende goal. SVV promoveerde naar de derde klasse en ik was weer helemaal terug.” Afzakken naar de kelder Sindsdien mist hij nauwelijks een wedstrijd. Door de jaren heen zakte SVV via de hoofdklasse uiteindelijk af naar de vijfde klasse, maar voor Bob betekende dat alleen maar het idee om méér clubs te kunnen bezoeken. “Door die hele neergang heb ik nu bijna het hele amateurvoetbal gezien. Met de meeste clubs dus ook op de fiets. Mijn benen kennen elk fietspad tussen Schiedam en Groningen inmiddels wel.” Zijn vlag, in de jaren ’80 met liefde genaaid door zijn moeder, hangt regelmatig in het hek. “Die hoort erbij. Net als mijn fiets. Dat is mijn vaste uitrusting.” Eén keer met de bus terug “Door SVV heb ik ruim 200 clubs op de fiets bezocht,” vertelt hij met een trotse glimlach. “Van Wageningen tot Maastricht, van Deventer tot Doetinchem :geen afstand was me te groot.” Al moet hij toegeven dat het in de hoofdklasse soms wel even slikken was. “Ja, toen we op dat niveau speelden waren de afstanden pittig. AFC’34 in Alkmaar, AFC in Amsterdam… dat was een serieus stuk trappen. En dan heb ik het nog niet over Baronie in Breda,” zegt hij met een brede grijns. “Daar ging ik heen op de fiets, maar na een paar biertjes na de wedstrijd heb ik me toch maar in de supportersbus gehesen. Fiets ging onderin de laadruimte en terug naar Schiedam. Je moet soms een beetje slim zijn.” Meer dan supporter Tegenwoordig doet Bob meer dan alleen supporteren. Hij is inmiddels ook secretaris bij zijn club, en daar is hij zichtbaar trots op. “Het is fantastisch om nu ook echt iets terug te kunnen doen voor SVV. Deze club heeft me zoveel gegeven: vriendschappen, herinneringen en weekenduitjes. Het voelt gewoon goed om nu ook aan de andere kant iets te kunnen betekenen voor mijn club. Of SVV ooit weer hogerop komt? “Dat zien we wel. Voor mij blijft het SVV: hoog, laag, regen of zon. Ik ben erbij. Met mijn vlag. En natuurlijk… altijd op mijn fiets.” Bob Veilinga voor de oude tribune van ‘zijn’ SVV 23
WWW.PBSVASTGOE WWW.PBSVASTGOED.NL | INFO@PBSVASTGOED.NL
‘Good old’ Arij van Bree nog lang niet versleten Arij van Bree is met zijn 37 lentes al jaren een bekend gezicht op de amateurvelden. In zijn lange carrière heeft hij veel hoogtepunten beleefd. Neem het bekerduel met Zwaluwen tegen landskampioen FC Twente in 2011. Twente-coach Co Adriaanse noemde hem de sleutelspeler van Zwaluwen. Ondanks de 1-8 nederlaag was het een ervaring om nooit te vergeten. “Geweldig om mee te maken en zeker één van mijn hoogtepunten bij de Holy club.” . Een rijke voetbalcarrière Van Bree begon zijn imposante loopbaan bij Zwaluwen, waar hij zijn hoogtijdagen beleefde. Met de club werd hij kampioen in de 2e klasse en promoveerde hij van de 1e klasse naar de Hoofdklasse. Hij speelde er maar liefst acht seizoenen en groeide uit tot een spelbepalende middenvelder. Vervolgens trok hij vier jaar het shirt van CWO aan; een club waar hij ook mooie momenten beleefde. Daarna kwam hij drie jaar uit voor Sparta amateurs. “Ook daar heb ik prachtige dingen meegemaakt,” zegt hij glimlachend. Na een kort avontuur van één seizoen bij DVO’32 vond hij zijn weg naar Kethel Spaland. Inmiddels is hij in Schiedam bezig aan zijn tweede seizoen. Overvolle agenda Naast zijn actieve voetbalcarrière is de geboren Vlaardinger mede-eigenaar van het Vlaardingse familiebedrijf Bree’s New World, een grote ‘speler’ in de internationale meubelwereld. Dit zorgt voor een drukke agenda, maar hij weet altijd tijd vrij te maken voor voetbal. “Het is soms een beetje passen en meten, maar ik probeer mijn agenda altijd zo om te gooien dat ik gewoon kan trainen.” Zijn toewijding en passie voor het voetbal spreken boekdelen. Belangrijke pion bij Kethel Spaland Bij Kethel Spaland is Van Bree inmiddels weer een vaste waarde. Met zijn ervaring probeert hij niet alleen zijn ploeggenoten op het veld te helpen, maar hij probeert ook als mentor voor de jongere spelers te fungeren. “We Arij van Bree viert samen met de Schiedammers weer een doelpunt voor Kethel Spaland 25 hebben een jonge groep met veel potentie. Afgelopen seizoen zijn we er via de nacompetitie in gebleven, maar dit seizoen draaien we behoorlijk mee in de middenmoot. Ik vind het leuk om die gasten wat mee te geven en ze te helpen bij hun ontwikkeling.” Waar zijn de wilgen? Waar anderen op zijn leeftijd de schoenen aan de wilgen hangen, denkt Van Bree daar niet aan. Hoe lang hij nog doorgaat, weet hij niet. “Als ik maar speel en belangrijk kan zijn voor het elftal,” zegt hij nuchter. “Ik vind het spelletje nog te leuk en zo lang ik fit ben, ga ik door met voetballen.” Passie voor het trainersvak Naast zijn actieve loopbaan als voetballer was Van Bree tien jaar lang actief als trainer in het bezit van UEFA-C en UEFA- B, waar hij met veel plezier de jeugd begeleidde. “Het trainersvak heeft me ook mooie dingen gebracht. Ik vind het enorm leuk om samen met een groep naar iets moois toe te werken. Doordat ik het niet kon combineren met mijn actieve carrière en mijn werk, is dit element even in de ijskast gegaan. Ik sluit echter niet uit dat ik in de toekomst ooit nog eens voor een selectie-elftal sta. Eerst maar eens goed afsluiten als speler, want zelf spelen blijft toch het mooiste wat er is!”
PPSC’er Thomas Vrijland: van smurf tot basisspeler Thomas Vrijland is 21 jaar en staat al drie jaar in de basiself van PPSC. Hij kende op jonge leeftijd een valse start, maar een jaar later begon zijn succesvolle opmars door de jeugd die voorlopig eindigt in het blauwwitte keurkorps. Door: Ton de Leede De Vrijlandjes en PPSC Laat bij PPSC de achternaam Vrijland vallen en verschillende sporters voelen zich aangesproken. Jan-Pieter, JP voor intimi, is de vader van Thomas en niet alleen speler bij de veteranen. Misschien belangrijker nog: hij is lid van de Technische Commissie (TC) samen met Walter Schoolmeester, Evelien, het 18-jarige zusje van Thomas is fanatiek speelster van Vrouwen 1.”Ik ga echt wel eens kijken en ik zie dat ze beter worden. Ik ben zelfs naar de vrouwen-interland Nederland-China geweest’’, zegt Thomas. Smurf Vrijland wil geen Nintendo Als 4-jarige smurf zette Thomas Vrijland zijn eerste passen op het voetbalveld van PPSC. Volgens bronnen vond hij er toen niet heel veel aan. Een jaar later kreeg de Schiedammer toch de smaak te pakken. Thomas: “Eerst had ik Jeremy Hagestein als trainer. Een fijne coach van wie ik veel geleerd heb. Maar dat deed ik ook van mijn latere ploeggenoten Emil van Schie, Stephan Bronwasser en Brian van Soelen, Weet je, op mijn 8ste werd ik gescout door Feyenoord. Ik vond het erg spannend en heb één keer mee getraind in Rotterdam. Ik vond het niks en ik was bovendien voor Ajax. Mijn ouders beloofden me een Nintendo als ik weer een keer zou gaan. Nou nee, liever niet.’’ Student Vrijland over Kaplan Thomas Vrijland, tweedejaars student Integrale Veiligheidskunde, maakte zijn debuut in het eerste van PPSC als jeugdspeler tijdens het Schiedams kampioenschap. Hij speelde zich bij de eerste bekerwedstrijd in dat seizoen in de basis om er nooit meer uit te gaan. Met Ersin Kaplan had ik twee jaar een erg fanatieke trainer en iemand die heel hard kon schreeuwen. Bij elke wedstrijdbespreking liep hij een prullenbak omver.’’ Thomas over Van der Velde Hij vervolgt: “Rene van der Velde is anders, veel rustiger en heel erg met het voetbal bezig. Hij geeft precies aan waar we druk moeten zetten en hij weet van de tegenstander hoe zij de corners nemen. We moeten wel beter met die aanwijzingen omgaan. Te vaak komen we op achterstand door gebrek aan focus. We begonnen goed aan de competitie, maar van de tweede plaats zijn we naar de zevende gezakt. Elke ploeg in onze poule kan van iedereen winnen of verliezen. We hebben echt nog wel een kansje op nacompetitie.’’ PPSC ooit nog derdeklasser? Thomas werd na de wintersop zes weken uitgeschakeld met een pijnlijke schouderblessure. Tijd om na te denken o.a. over de vraag of PPSC ooit weer eens in de derde klas komt. “Volgend jaar nog niet, maar als we de selectie bij elkaar kunnen houden en mogelijk een versterking kunnen aantrekken, dan spelen we over twee jaar in de derde klasse. En dat doen we dat met Rene van der Velde als trainer en met de assistenten Ron de Bruijn en Jody Corver.’’ Sparta opent oefencampagne tegen PPSC Sparta Rotterdam begint de voorbereiding op het seizoen 2025/2026 met een oefenwedstrijd tegen PPSC uit Schiedam. De wedstrijd vindt plaats op zaterdag 28 juni om 16.00 uur op Sportpark Thurlede. De keuze voor Schiedam is bijzonder: de stad viert haar 750-jarig jubileum en telt relatief veel Spartaanse seizoenkaarthouders. Ook viert PPSC dit jaar haar 105-jarig bestaan, wat de ontmoeting extra speciaal maakt. Acht jaar geleden stonden beide teams voor het laatst tegenover elkaar in de voorbereiding; toen won Sparta met 1-21. Daar kijk ik heel erg naar uit!. Vroeger liep ik als Spartaantje het veld op, nu mag ik zelf tegen ze spelen, echt heel leuk. We gaan het zwaar krijgen maar ik ga mijn best doen, misschien levert het nog een contract op, haha. 27
Mike van Duinen: mentor van Kralingen Dit seizoen was een overgangsjaar voor Excelsior Rotterdam. Na de degradatie waren de verwachtingen niet al te hoog gespannen. De Kralingers lieten echter snel zien dat ze meer in hun mars hadden dan velen dachten. Dankzij sterke prestaties doen ze volop mee voor promotie naar de Eredivisie. Wie anders dan Mike van Duinen, de aanvaller met jarenlange ervaring, speelt daarin een cruciale rol? Hij heeft nog altijd een neusje voor de goal en is daardoor een belangrijke pion in het elftal van trainer Ruben Den Uil. Van de Haagse Duinen naar Kralingen Mike van Duinen groeide op in het zand van de Haagse Duinen. Via de jeugdopleiding van Die Haghe en later Oliveo in Pijnacker maakte hij zijn eerste stappen naar het betaalde voetbal. Het was de Peter van Velzen, oud-speler van SVV, die als technische man bij Oliveo de deur naar de top voor Mike opende. De keuze tussen Sparta en ADO Den Haag was eenvoudig: het werd de Haagse club. De periode van zeven seizoenen in het groengeel werd een succes. Nooit gedegradeerd bij ADO “Ik ben in mijn ADO Den Haag-periode in ieder geval nooit gedegradeerd, haha,” zegt Mike lachend. “Het mooiste moment was het seizoen waarin we ons plaatsten voor Europees voetbal. Thuis wonnen we met 5-1, maar na 90 minuten uit bij Groningen stonden we met 5-1 achter. Uiteindelijk wonnen we met strafschoppen. Daarna Europa in! Dat was echt geweldig.” Na uitstapjes terug in Kralingen Na zijn periode bij ADO volgden diverse (ook buitenlandse) clubs, maar drie seizoenen geleden keerde hij terug naar Kralingen. Daar werd hij herenigd met zijn broer Niels, technisch directeur bij de club. “Het was geweldig om weer terug te keren bij Excelsior. Mijn terugkeer gaf me een vertrouwd gevoel. De club heeft de afgelopen jaren stappen gezet, vooral op commercieel gebied. De supporters weten ook de weg naar het stadion weer te vinden Het is mooi om te zien hoe de club is gegroeid. Het samenwerken met mijn broer Niels vind ik ook heerlijk: samen gaan voor de promotie.” Mentorrol Na de degradatie werden er veel nieuwe (jonge) spelers aan de Rotterdamse selectie toegevoegd. De ervaren Van Duinen heeft dan ook snel zijn rol als mentor opgepakt. “Ik heb met de trainer gesproken over de taak die ik hier moest invullen. Ik hoop dat ik de jongens kan helpen in hun ontwikkeling: die rol past me goed. Maar het liefst speel ik gewoon elke week en wil ik belangrijk zijn voor het team. Als je presteert op het veld, praat je toch gemakkelijker met de jonkies. De twee beslissende doelpunten tegen FC Eindhoven en Den Bosch laten zien dat opa het nog kan!” Ambities? Wat zijn de plannen voor de toekomst? Is de rol als mentor het begin van een trainerscarrière? Van Duinen: “Ja, dat zie ik zeker voor me. Ik heb mijn UEFA C-diploma en ben bezig met UEFA B. Daarnaast loop ik nu stage bij de O17 van Excelsior. Dat bevalt me uitstekend.” Trainer of speler? “Trainer zijn is een alternatief, maar het leukst blijft zelf voetballen. Dit jaar loopt mijn contract af. Als er geen BVO komt, ga ik echt niet stoppen. Ik ben geïnteresseerd in de top van het amateurvoetbal. Ik wil nog een tijdje spelen bij een mooie amateurclub.” Lachend:” Eindigen bij de club waar ik ooit begon: Die Haghe. Maar dat wil ik nog wel even utstellen.” Promotie met Excelsior en ADO In de strijd om de directe promotieplek gaat Excelsior nek-aan-nek met ADO Den Haag. “Oude liefde roest nooit. Het zou natuurlijk geweldig zijn om met Excelsior dit seizoen te promoveren en volgend jaar als speler dat scenario met ADO te herhalen. Daar teken ik graag voor!” Mike van Duinen met broer Niels samen op promotiemissie 29
www. autohuisdevaart.nl Kethelweg 54-58 - 3135 GM Vlaardingen
Lars Vuijk is een blijvertje bij CION Zijn vader speelde al in het eerste elftal van CION en zelf is Lars Vuijk (27) ook niet meer weg te denken bij de club uit de Broekpolder. Hij maakte de opmars naar de tweede klasse mee en ziet zichzelf nooit meer vertrekken. “Dit blijft echt mijn club.” Vader bij CION Als klein mannetje was Lars Vuijk altijd al met voetbal en CION bezig. Zelf speelde hij op dat moment nog in de hogere jeugdteams van stadsgenoot VFC. Als het even kon, was de Vlaardinger te vinden op het oude terrein aan de Marathonweg. Hij zag daar zijn vader voetballen in het eerste elftal en raakte al snel vertrouwd met de club. “ Klaar met voetbal Lange tijd was het echter niet vanzelfsprekend dat Vuijk zélf eens in de hoofdmacht van CION zou spelen. De talentvolle voetballer koos op 19-jarige leeftijd voor een andere invulling van zijn leven. Hij wilde meer optrekken met vrienden. “Ik besloot te vertrekken bij VFC, omdat het mij niets leek om op zondag te voetballen. Ik was ook eerlijk gezegd wel een beetje klaar met alle verplichtingen, die het voetbal met zich meebrengt.” Vriendenteam Een aantal vrienden richtte een vriendenteam op bij ‘zijn’ CION. Het was voor Vuijk geen moeilijke keuze dat hij daar zou gaan spelen. Lang duurde het avontuur met vrienden echter niet. “Najim Nasri, destijds hoofdtrainer bij CION, belde mij na een paar maanden al op. Hij vroeg of ik wilde aansluiten bij het eerste elftal. Daar heb ik toen ‘ja’ tegen gezegd en sindsdien ben ik altijd bij de selectie betrokken gebleven.” Van blessures naar sportschool Vuijk maakte de twee promoties van CION mee, naar de derde en tweede klasse en beleefde andere sportieve hoogtepunten. Hij werd echter ook enkele keren geconfronteerd met (zware) blessures. Dat is de reden dat de Vlaardingse toeschouwers hem in de eerste helft van het huidige seizoen amper in actie zagen. “Ik ben een voetballer die veel vraagt van zijn lichaam. De afgelopen weken ben ik er wel achter gekomen dat ik extra m’n best moet doen om m’n lichaam fit te houden. Nu train ik vaker in de sportschool.” Te laat door selecteren Zonder Vuijk en andere sterkhouders beleefden de Vlaardingers een moeizaam eerste deel van het seizoen. Blessures waren een terugkerend thema bij de Vlaardingers. “We hebben dit seizoen geen tweede elftal, dus er ligt extra druk op ‘het eerste’. Dat merkten we wel, zeker omdat we een groep hebben met wat oudere spelers. Achteraf kun je concluderen dat we te laat zijn gaan verjongen. Voor volgend seizoen worden daar oplossingen voor gezocht.” Verbetering na de winterstop Na de winterstop presteert CION een stuk beter en neemt de club beetje bij beetje afscheid van de laatste plaatsen. “Degradatie is bij mij eigenlijk nooit een issue geweest”, geeft Vuijk eerlijk aan. “We wisten dat bepalende spelers na de winterstop terug zouden keren. Ik was ervan overtuigd dat het dan beter zou gaan lopen. Gelukkig is die voorspelling uitgekomen. We wonnen de eerste drie wedstrijden en we kunnen weer omhoog kijken.” “Ik blijf bij CION” Meedoen om de titel, zoals vorig seizoen, zit er dit jaar niet in voor de Vlaardingers. “Maar hopelijk kunnen we nog wel een paar plaatsen stijgen. Een periodetitel zou leuk zijn, maar is ook geen echt doel.” Een ding is zeker: Vuijk ziet zich niet meer vertrekken bij de Vlaardingse tweedeklasser. “Ik ben hier op m’n plek. Na al die jaren heb ik het nog steeds naar m’n zin.” a Morgan 31
Is jouw hypotheek klaar voor de toekomst? 010 - 460 89 00 fundament-advies.nl
Jeroen van der Swaluw (CWO) stelt voetbalplezier op de eerste plaats Jeroen van der Swaluw is dit seizoen één van de meest ervaren spelers bij CWO. De aanvaller, die deze competitie al bij menig doelpunt betrokken was, voelt zich thuis aan het Trimpad. “Ik geniet van het voetbal én de club. Ik kijk ook niet meer naar andere verenigingen.” Jeroen en bekende profspelers Ieder kind dat op jonge leeftijd begint met voetbal, droomt van een contract bij een profclub. Voor Jeroen van der Swaluw was die wens een stuk dichterbij dan voor de meeste kinderen. De sympathieke aanvaller speelde jarenlang in de jeugd bij profclubs, eerst bij Feyenoord en daarna bij stadsgenoot Sparta. Hij stond onder meer op het veld met bekende profvoetballers als Jetro Willems, Jean-Paul Boëtius en Terence Kongolo. Niet voor prof in de wieg gelegd Zij haalden het profvoetbal wel. Maar voor Van der Swaluw was dat niet weggelegd. “Qua snelheid kon ik het gewoon niet aan, zeker niet toen we op een groot veld gingen spelen. Eigenlijk was ik simpelweg niet goed genoeg”, zegt hij eerlijk. “Natuurlijk droom je als kleine jongen van het betaalde voetbal, maar ik heb er nooit last van gehad dat het mij niet is gelukt om dat te bereiken.” Voetbalplezier voorop Bij Excelsior Maassluis vond de jonge Van der Swaluw zijn plezier terug. Daarna volgden uitstapjes naar VDL, Deltasport en Zwaluwen, voordat de aanvaller zich bij CWO aanmeldde. De keuze voor de club aan het Trimpad was eenvoudig. “Ik wilde weer een vaste waarde worden in een eerste elftal. Bij Zwaluwen speelde ik toch vooral in het tweede. Daar had ik niet zo’n zin meer in. Het was extra leuk dat enkele vrienden, onder wie Rick Pleijsier, Laurens Cruz en Mike van der Meer, ook voor CWO had gekozen.” Geen spijt Spijt van zijn overstap heeft Van der Swaluw nooit gehad. Hij voelt zich op zijn plek bij de derdeklasser. “We hebben een hechte selectie. Na de trainingen is het altijd gezellig en er worden vaak feestjes georganiseerd. De sfeer hier bevalt mij wel. Daarbij komt dat het sportcomplex van de club dicht bij huis ligt. Dat alles maakt het ideaal om hier te voetballen. Ik kijk niet meer naar 33 andere clubs.” CWO wisselvallig Met CWO beleeft Van der Swaluw naar eigen zeggen een ‘wisselvallig’ seizoen in de derde klasse. “We scoren veel en winnen soms met een groot verschil, maar we zakken ook weleens door de ondergrens.” Hij vervolgt: “De komende weken doen we er alles aan om ons in ieder geval veilig te spelen. Daarna kunnen we kijken wat er nog meer te bereiken valt.” Eigen spel goed gevoel Over zijn eigen prestaties is Van der Swaluw positiever. “Ik mag bijna elke wedstrijd beginnen en ben bij veel doelpunten betrokken. Dat geeft een lekker gevoel. Vorige seizoenen speelde en scoorde ik iets minder.” Begin april stond de doelpuntenteller al op zeven. “Dat is een aantal waarmee ik tevreden ben.” Nog een tijdje door. Het mag duidelijk zijn dat Jeroen, inmiddels dertig jaar, geniet van het voetbal. “Ik wil nog steeds elke wedstrijd winnen en kan er echt van balen als dat niet gebeurt. Ook de sfeer in de spelersgroep vind ik mooi. Zolang ik nog mee kan, ga ik door. Daarna kijken we wel verder.” Zelf doet hij er alles aan om zo fit mogelijk te blijven. “Regelmatig ga ik naar de sportschool om mijn spieren sterk te houden.”
Al 10 jaar trotse hoofdsponsor Schiedams kampioenschap en supercup
Met de zon die zich steeds meer laat zien en de dagen die langer worden, maakt Waterwegsport. nl zich op voor een sportieve voetballente en -zomer. Zoals elk jaar zijn we nauw betrokken bij een aantal aantrekkelijke, regionale evenementen: het Schiedams Kampioenschap, de Supercup Schiedam-Vlaardingen en het Vlaardings Kampioenschap. Het belooft weer een topjaar te worden! 28 mei: Zevende editie Supercup Schiedam-Vlaardingen bij SVV Op woensdagavond 28 mei (de avond voor Hemelvaart) vindt de strijd om de Waterweg Supercup plaats op het complex van SVV. In deze zevende editie neemt de huidige Schiedamse kampioen HBSS het op tegen CION, de Vlaardingse kampioen. Een klassiek gevecht tussen ‘haringkoppen en jeneverneuzen’. Beide ploegen spelen in de tweede klas D. De Supercup is ontstaan vanuit het Schiedams Kampioenschap. In het verleden wonnen clubs VFC (zo), Deltasport, DVO’32, SVV en HBSS deze felbegeerde cup. Vorig jaar won Zwaluwen de finale van Excelsior’20. De huidige tussenstand is 4-2 in Vlaardings voordeel 14 juni: Schiedams Jeugdkampioenschap bij Excelsior’20 De jeugd krijgt op zaterdag 14 juni een eigen podium tijdens het Schiedams Jeugdkampioenschap bij Excelsior’20 op sportpark Thurlede. Dit toernooi voor jongens én meisjes uit Schiedam belooft opnieuw een recordaantal deelnemers te trekken. 21 juni: Finales Vlaardings Kampioenschap bij CION Een week later, op zaterdag 21 juni, vindt bij CION de finaledag plaats van de 51e editie van het Vlaardings Kampioenschap. Op die dag staat het CION-terrein in het teken van strijd, plezier en prestatie. De jongste jeugdelftallen bestrijden elkaar. De grote finale gaat tussen de twee sterkste seniorenteams van Vlaardingen. 21 & 23 augustus: Schiedams Kampioenschap bij HBSS In augustus is het tijd voor de negende editie van het Schiedams Kampioenschap voor standaardteams. Het wordt dit jaar georganiseerd bij HBSS, de kampioen van vorig jaar. In samenwerking met de Hargabewoners is het toernooi opnieuw gepland tijdens de voorbereiding op het nieuwe seizoen.. De twee poules van drie ploegen worden door loting samengesteld. Op donderdag speelt iedere club twee halve poulewedstrijden. Op zaterdag worden de kruisfinales en de grote finale gespeeld. Duocar blijft al 10 jaar trouwe hoofdsponsor Hoofdsponsor van het Schiedams Kampioenschap is weer Duocar van Patrick Gunnewis. “Ik vind het ieder jaar weer een geweldig evenement! Jong en oud beleven er fantastische dagen. Ik ben er dan ook trots op dat ik hier al zo lang bij betrokken mag zijn,” aldus Gunneweg. De rode draad: 750 jaar Schiedam Het Schiedams Kampioenschap staat dit jaar in het teken van een bijzondere mijlpaal: 750 jaar Schiedam. Extra reden om dit sportieve feest groots te vieren! 35
TRAINERSCARROUSSEL DRAAIT RONDJES De trainerscarroussel begint elk jaar steeds vroeger zijn rondjes te draaien. Na onvoldoende prestaties vliegt de trainer er meestal als zondebok het eerst uit. Na de winterstop worden prestaties geëvalueerd en drie jaar is tegenwoordig de gemiddelde houdbaarheidsdatum. De meeste persberichten bevatten eufemismen: mooie woorden voor een slecht bericht. De meest gebruikte formulering is “In goed overleg….” Hieronder een overzicht van de trainersperikelen in de Waterweg. Door: Cees van der Pol Excelsior Maassluis De Maassluisse Tweede Divisieclub stuurde in september 2024 Steye Jacobs al naar huis, omdat de resultaten uitbleven.. Daarna werd Cesco Agterberg bereid gevonden de leiding tijdelijk over te nemen. Die moest voorkomen dat de ploeg weer een zware nacompetitie tegemoet gaat. Voor het nieuwe seizoen is reeds Claudio Braga (50) aangetrokken. Die woont lekker dichtbij en hij past bij de filosofie van de Maassluise club om meer jeugdspelers bij de eerste selectie te betrekken. Eind maart maakte Agterberg echter bekend dat hij door privéomstandigheden niet optimaal kon presteren bij de Maassluizers. Hij nam direct ontslag. Het bestuur contracteerde meteen op 31 maart Claudio Braga. Alles wordt geprobeerd om degradatie of nacompetitie te ontlopen. Zwaluwen Zwaluwen doet het in het eerste jaar onder de kersverse Luigi Bruins uitstekend. De tweede periodetitel is al veroverd en de mogelijkheid om het kampioenschap in de vierde Divisie B te halen, is meer dan waarschijnlijk. In de kwalificatie om de districtsbeker neemt Zwaluwen het op tegen stadgenoot VFC. Er is een goede kans dat de districtsbeker in een Vlaardingse prijzenkast komt. Natuurlijk alle reden om gewoon door te gaan met deze ambitieuze trainer. Jammer dat niet alle spel bepalende spelers aan de Zwaluwenlaan er hetzelfde over denken en elders hun heil en vergoeding gaan zoeken. CION CION moest aan het einde van vorig seizoen plotseling een nieuwe trainer hebben, na het meningsverschil met Robert Verbeek. Roy Kappenburg kwam over van Excelsior Maassluis 2. De eerste helft van het lopende seizoen waren de resultaten mager, maar CION scoort na de winterstop weer volop punten en kan eventuele degradatie en nacompetitie zeker nog ontlopen. Assistent Marco Bravenboer besloot in januari jl. per direct de club te verlaten. De technische commissie werd inmiddels versterkt. Roy Kappenburg blijft er de scepter zwaaien. Voorzitter Sebas Verburg wil meer jeugdspelers uit de omtrek aantrekken. Ed van der Lugt is toegetreden tot de TC. HBSS Na negen geweldige jaren bij HBSS stapt de altijd opgewekte Toon Wolters bij de Schiedammers op. Hij bracht ze in die periode naar de tweede klas en een keer de Supercupwinst. Bovendien werd 2 maal beslag gelegd op de Schiedamse titel. Na veertig jaar in het voetbal te hebben rondgezworven, vindt Wolters het welletjes. De club heeft de vervangers al klaar staan. Ton Pattinama (vooral ex-Deltasport) en oud-speler Berkan Bayraktar nemen het stokje van Wolters over, die beloofd heeft het seizoen ‘fanatiek af te sluiten’. HVC’10 In het eerste trainingsjaar van John de Ronde en zijn assistent Jeroen Verkade maakten ze de schade van het degradatiejaar ervóór meteen ongedaan. HVC’10 werd met grote voorsprong kampioen. In het tweede jaar zijn ze weer succesvol: In maart 2025 was de ploeg even koploper in 2 D, een klasse waarin een grote top- en subtopgroep bestaat. Daarna ging het enkele weken wat minder. Al vroeg maakte HVC’10 bekend dat de club graag wil doorgaan met het fanatieke trainersduo, dat in staat blijkt de spelersgroep op scherp te zetten. Een zetje extra dat HVC’10-spelers nodig hebben. VFC Sieme Zijm begon enthousiasme aan zijn baan bij de ‘Kwekkers’. VFC speelt ook dit seizoen een belangrijke rol in de top van 2D. De club doet het vooral met eigen spelersmateriaal. Het leek daarom een perfecte match. In december 2024 maakte het VFC-bestuur echter bekend dat de club niet verder ging met Zijm. Als reden werd aangevoerd dat hij het veld moet ruimen vanwege de financiële omstandigheden onder het motto ”Liever voortbestaan dan hoog voetballen.” Aan de resultaten ligt het niet. In de competitie doet VFC volop mee voor het kampioenschap en het team heeft ook de kwartfinale van de districtsbeker in West 2 gehaald. Wint VFC de derby tegen Zwaluwen, dan mag de club aan de Sportlaan volgend seizoen meedoen aan de voorronde van de Hermes DVS coach Gohkan Cayir houdt vertrouwen in zijn ploeg
grote KNVB-beker. Intussen heeft VFC een nieuwe trainer vastgelegd. Het is de jonge assistent-trainer van topclub Quick Boys, Delano á Cohen (34). CWO Na Jeff Stans begon clubman Dennis van der Waal dit seizoen bij de Vlaardingers aan het Trimpad. De resultaten wisselen sterk. Dennis van der Waal en zijn assistent Francisco Roque da Silva hebben aangegeven ook volgend seizoen voor de groep te willen staan bij CWO. “Francisco en ik hebben het goed naar ons zin. Datzelfde geldt voor de spelersgroep en binnen de club zijn mensen blij met onze manier van werken. Dat waren belangrijke uitgangspunten om door te gaan.” Excelsior ‘20 Het dit seizoen wisselvallig spelende Excelsior’20 heeft in 2024 het contract met trainer Jaco Verhoev en zijn assistent Marco van der Lelij met twee jaar verlengd. Dat betekent dat Jaco Verhoev volgend seizoen ook nog aan het roer van de voetballers staat. Verleden jaar speelden de Schiedammers na een flitsende competitiestart nog nacompetitie voor de derde klas. Dat zit er nu niet meer in. Hermes DVS De Schiedammers merkten al snel dat de stap van de vierde naar de derde klas erg groot kan zijn. De ploeg staat uitzichtloos onderaan en zal degradatie naar de vierde klas niet meer kunnen ontlopen. Trainer Gokhan Cayir hoopte voor de winterstop op een ommekeer. Hij krijgt zijn ploeg in zijn vierde seizoen soms wel aan het voetballen, maar jammer genoeg niet aan het scoren. In 2023 werd zijn contract met drie jaar verlengd. Dus hij zal bij de Schiedammers blijven. Kethel Spaland Paul van Loenen (Maassluis) zal na het eerste jaar ook in het seizoen 2025-2026 de rol van hoofdtrainer vervullen bij Kethel Spaland. De TC is verheugd over het voortzetten van de samenwerking met Van Loenen en zijn assistent Roberto Grandazzi, De ploeg zou met een sterke eindsprint nog in aanmerking kunnen komen voor de derde periodetitel. MVV’27 MVV’27 maakt in de stevige Haagse derde klasse F een heel sterk seizoen door. De club haalde de tweede periodetitel binnen, kwam ver in de beker en versloeg in maart koploper Schipluiden. De ontwikkeling van de spelersgroep heeft zich dit seizoen voortgezet. De top vier staat dicht op elkaar, maar er is een relatief grote kans op promotie naar de tweede klas. Het tevreden bestuur van de Maaslanders heeft het contract met de volledige technische staf (trainer Hakan Copur, assistenten Arno van Nierop en Richard Rasens) logischerwijs verlengd. Victoria ‘04 Na twee seizoenen gaat trainer Raymond Kraaybeek vertrekken bij de Vlaardingers. Dit seizoen Toon Wolters (L) zwaait na negen seizoenen af bij HBSS. De club heeft de vervangers al klaar staan. Ton Pattinama en Berkan Bayraktar (R) nemen het stokje over. draait het team niet zo lekker als vorig seizoen, waarin de nacompetitie werd bereikt De nieuw aangetrokken trainer komt van de tweedeklasser VVGZ uit Zwijndrecht. Dimitri Hooftman is pas 36 jaar en wil dichterbij huis trainen. Hij kijkt uit naar de streekderby’s in de derde klas en hij denkt de goede, energierijke groep te kunnen motiveren. Voorlopig moet Victoria ’04 eerst nog wegblijven van de nacompetitieplaatsen voor degradatie. DVO’32 Na de degradatie uit de derde klas heeft de ploeg aan de Marathonweg het ook moeilijk in de vierde klas. De ploeg staat op één van de nacompetitieplaatsen naar de keldercompetitie. De degradant is vrijwel zeker, namelijk Steeds Hoger dat steeds lager gaat spelen. Er is in Vlaardingen sprake van een mogelijke fusie van DVO’32 met Deltasport. Kind van de club, de jonge Amin el Bouazaoui (27) heeft het moeilijk in zijn eerste jaar als trainer maar blijft ook volgend jaar om verder te bouwen aan het elftal. VDL Bij de Maassluizers vertrekt trainer Gilbert de Wildt. De achterstand in de maand maart op koploper Naaldwijk na het onderlinge duel is vrij groot. Een kampioenschap en nacompetitie lijkt niet meer mogelijk. Dan moet minimaal de vierde plaats op de ranglijst bereikt worden. In de plaats van De Wildt komt Jim van der Jagt van Lyra 2 naar Maassluis. De 44-jarige Van der Jagt moet VDL naar een hoger plan brengen. PPSC René van der Velde, een clubman pur sang, had waarschijnlijk meer verwacht van zijn jonge elftal. PPSC draait wat naamloos mee in de vierde klas. Een kampioenschap en een periodetitel zit er dit jaar niet meer in. De ploeg gaat vrijwel gelijk op met de resultaten van VDL Tijdens het trainingskamp in Lettele (Overijsel) is het contract met Van der Velde verlengd. ”Er wordt op een prettige manier met elkaar gewerkt. Met de teamspirit zit het wel oké”, volgens de TC van PPSC. Deltasport Het in de kelderklasse spelende Deltasport zag zijn trainer Arslan Can in januari op staande voet vertrekken. Volgens hem was een totale herstart voor de club nodig. “Er is geen fundament aanwezig.” Een niet-gerechtigde speler opstellen helpt daarbij ook niet echt. Assistent-trainer Michael Ipcedencia nam het stokje tijdelijk over en maakt het seizoen af. “Ik heb ik alle vertrouwen. Ik hoop echt dat hij het boeltje weer op de rails weet te krijgen.” zei Can daarover. Ipcedencia behaalde meteen een aantal verrassende overwinningen en zal volgens ingewijden ook volgend seizoen voor de groep staan. MSV’71 De Dijkpolderclub stuurde als één van de eerste verenigingen in het Waterweggebied trainer Johan Peper weg. Volgens het bestuur was er “geen klik en geen chemie tussen trainer en spelersgroep.” MSV’71 wilde graag na de degradatie meteen terug naar de vierde klas. Na de komst van interim-trainer Jan van der Sar (bekend bij veel clubs in de regio) krabbelde de club weer op. MSV’71 heeft het interim-contract met het trainersduo Jan van de Sar en assistent Arnold Mohunlol intussen met één jaar verlengd. Onder hun leiding is de opkomst op de training weer hoog en is er een positieve sfeer binnen de selectie van de vijfde klasser. Nu nog een periodetitel pakken en mogelijk toch nog promoveren... SVV Competitiegenoot SVV begon met trainer Ramon Bronkhorst goed aan de competitie. De Schiedammers boekten een aantal verassende overwinningen, maar zakten na de winterstop terug naar de middenmoot. Er is echter van alles mogelijk in de strijd om de periodetitels. Bronkhorst plakt er nog een seizoen aan vast. De optelsom: van de 18 Waterwegclubs is dat dertien trainers hun baan geconsolideerd zien, vijf trainers gaan voor het eerst aan de slag bij een nieuwe club. 37
Maatschappelijk manager: Michael Marinus. van Stichting De Betrokken Spartaan samen met technisch coördinator Dennis de Jesus op missie Maatschappelijke Sportvereniging (MSV) De Betrokken Spartaan biedt een veilige omgeving waar jonge talenten zich zowel sociaal als op voetbaltechnisch gebied kunnen ontwikkelen. Opgericht in 2014 als een samenwerking tussen Stichting De Betrokken Spartaan, Stichting SoccerPlus en Sparta Rotterdam, is de MSV uitgegroeid tot een belangrijke leverancier van talentjes voor de jeugdopleiding van Sparta Rotterdam. Voor veel spelers, die vanwege diverse omstandigheden gebruikmaken van het Jeugd Sportfonds, fungeert de MSV als een waardevolle springplank. Naast het ontwikkelen van sociale vaardigheden, krijgen zij de kans zich ook verder te ontwikkelen op voetbaltechnisch vlak. Er loopt veel talent rond in de omgeving van het Sparta Stadion, wat blijkt uit het feit dat inmiddels meer dan zeventig spelers zijn doorgestroomd naar, onder andere, de jeugdopleiding van Sparta Rotterdam. “De Maatschappelijke Sportvereniging De Betrokken Spartaan biedt jongeren niet alleen de kans om zich als voetballer te ontwikkelen, maar ook als persoon. We richten ons op het versterken van hun sociale vaardigheden en het vergroten van hun zelfvertrouwen, naast het verbeteren van hun technische voetbalvaardigheden. Het is geweldig om te zien hoe sommige de talenten die wij begeleiden uiteindelijk de stap maken naar professionele clubs, wat ons laat zien dat we op de goede weg zijn. We zijn trots op de impact die we maken en blijven werken aan een toekomst waarin elke jongere de kans krijgt om zijn of haar dromen na te jagen.” Dennis de Jesus, coördinator voetbalzaken (Stichting SoccerPlus) Ayoub Oufkir kroonde zich dit seizoen tot de eerste Sparta-debutant ooit vanuit de jeugdopleiding van MSV De Betrokken Spartaan. De aanvaller weet nog goed hoe hij bij DBS terecht kwam. “Ik ben mijn school en dan vooral meester Michel daar heel dankbaar voor. Hij zag potentie in mij tijdens de gymlessen, waarna hij contact opnam met mijn moeder. Die vond het leuk om te horen dat ik zo goed was en had mij ingeschreven bij DBS”, legt Oufkir uit hoe zijn avontuur op Vreelust begon. Vervolgens sloot Oufkir aan bij de mini F-pupillen en trainde hij drie keer in de week onder trainer Dennis. “Met trainer Dennis had ik een hele goede band. Als ik klaar was met school bracht mijn moeder mij altijd naar Dennis en ging ik bij hem avondeten. Daarna gingen we dan samen naar de training. Dat was heel leuk.”
Met één speler van zijn tijd bij DBS heeft Oufkir nog steeds heel goed contact: Jong Sparta-speler Ayoni Santos. “Ik denk dat ik ongeveer tegelijkertijd met Ayoni begon bij DBS en we werden ook allebei op ons zevende door Sparta gescout. Hier op Terbregge heb ik ook totdat ik bij de A-selectie kwam altijd bij Ayoni in het team gezeten, dus ik ken hem eigenlijk al mijn hele leven.” Samen met Santos vertrok Oufkir bij DBS, iets wat hij met gemende gevoelens deed. “Bij DBS heb ik namelijk een hele leuke en mooie tijd gehad, maar als de kans zich voordoet om bij Sparta te kunnen spelen, dan wil je die met beide handen aangrijpen. Toch ben ik DBS heel dankbaar dat ik bij hen mijn eerste stappen in mijn loopbaan heb mogen maken.” Ayoub Oufkir kroonde zich dit seizoen tot de eerste Sparta-debutant ooit vanuit de jeugdopleiding van MSV De Betrokken Spartaan Bijzondere wensen op Het Kasteel Bij Sparta Rotterdam komen regelmatig wensverzoeken binnen vanuit het hele land. Dit varieert van kleine tot ingrijpende wensverzoeken. Deze worden in behandeling genomen en beoordeeld door de maatschappelijke afdeling van de club. Voor de grote wensverzoeken werkt Stichting De Betrokken Spartaan vaak samen met diverse organisaties zoals onder andere Stichting Ambulance Wens en Stichting Ambulance Wens Stichting Ambulance Wens vervult 7 dagen per week wensen voor niet meer mobiele (terminale) patiënten. Dit kunnen diverse wensen zijn van het bezoeken van (sport)wedstrijden, musea, het zien van de zonsondergang of het bezoeken van een speciale plaats of stad. In samenwerking met Stichting Ambulance Wens proberen wij zoveel mogelijk laatste wensverzoeken van Spartanen in vervulling te laten gaan. Dit varieert van het bezoeken van een thuiswedstrijd tot een rondleiding in het stadion. FC Robinstijn Fan of the Match FC Robinstijn laat voetbal gerelateerde kinderwensen in vervulling gaan, voor kinderen in de leeftijd van 5 tot 12 jaar, die het om welke reden dan ook verdienen om eens een dag in het zonnetje gezet te worden. Bij een aantal thuiswedstrijden per seizoen ontvangen wij in samenwerking met FC Robinstijn een Fan of the Match. Hij of zij krijgt dan een uniek kijkje achter de schermen, mag aan de hand van de scheidsrechter de wedstrijdbal naar de middenstip brengen en bekijkt de wedstrijd samen met familie vanaf de hoofdtribune. 39
Coach Mario Bernard gaat korfballers Nexus goed achterlaten Na vijf seizoenen komt er een einde aan de samenwerking tussen de Schiedamse korfballers van Nexus en de Belgische coach Mario Bernard. Hij kiest zelf voor een nieuw avontuur bij het Delftse Excelsior. Nu er nog een veldcompetitie te gaan is, wil de coach positief afsluiten. Succesvolle coach Mario Bernard streek bij Nexus neer als opvolger van de destijds uiterst succesvolle Eric Speijer, die o.a. kampioen op het veld werd. De opdracht voor de Belgische coach leek dus moeilijk te worden. Nexus wist toch onder zijn bezielende leiding zaalkampioen te worden en te promoveren naar de eerste klasse. Bovendien pakte hij een veldtitel mee. Zaaltitel en veldtitel “Ik denk dat we samen met een beperkte selectie toch een ongelofelijk traject hebben doorgemaakt. Hoogtepunten waren de veldtitel bij Badhoevedorp in de laatste seconde scoren”, geeft Bernard aan. “Maar ook de zaaltitel tegen Movado, in een fantastische ambiance. Het gevolg was een uniek seizoen om ervaring op te doen in de eerste klasse. Maar ook de beloning voor de vereniging om voor het eerst sportclub van Schiedam te worden.” Positieve samenwerking De ervaren coach is ook blij en dankbaar voor de samenwerking van de afgelopen jaren. “Ik kijk echt positief terug op mijn periode in Schiedam. Voor de samenwerking was het zowel voor de vereniging als voor mij een beetje een vraagteken of het zou werken. Maar ik denk dat we nu beiden met voldoening kunnen terug kijken. Ik heb ondertussen hier ook heel goede vrienden in Schiedam gemaakt en die stoppen ook niet na het trainerschap.” Verandering van spijs Nexus en Bernard kiezen beiden, ondanks de vele hoogtepunten, voor een nieuwe uitdaging. “Na vijf jaar denk ik dat het belangrijk is voor beiden om even een andere lucht op te snuiven”, geeft hij toe. ”Verandering van spijs kan lekker eten zijn. Zeker omdat we dit al vijf jaar doen met zo goed als dezelfde selectie. Dit biedt bijvoorbeeld ook kansen aan spelers, die nu net buiten het eerste team vielen, maar bij een nieuwe trainer nieuwe kansen zien. Zij hebben dan een extra drive om zich te bewijzen en zich in de basis te knokken.” Nexus zoekt een people manager Bernard stapt zelf over naar het Delftse Excelsior, waar de verwachtingen hoog gespannen zullen zijn. Hij heeft nog wel een advies aan de club over welk soort coach het beste bij Nexus past. “Ik denk dat hier vooral een menselijke coach aangesteld moet worden. Die moet uiteraard iedereen individueel kunnen motiveren en beter maken als korfballer. Het moet toch ook een coach zijn die z’n betrokkenheid toont buiten het veld. Zo’n man kan echt een meerwaarde betekenen.” Kom jij ‘ff’ een uurtje langs in het leukste buurt cafe van Schiedam! Rembrandlaan 118b - Schiedam
Jeugd Ventura beleeft gouden tijden De jeugdafdeling van handbalvereniging Ventura uit Schiedam beleeft momenteel een mooie bloeiperiode. Volgens vice-voorzitter Robert Sebrechts is de ontwikkeling indrukwekkender dan ooit tevoren: “We zien niet alleen sportieve groei, maar ook hoe de jeugd op allerlei manieren plezier beleeft binnen de club. Dat is minstens zo belangrijk.” DWS ruikt eredivisie Het heren vlaggenschip van handbalvereniging DWS timmert keihard aan de weg. Promotie naar de eredivisie lijkt een kwestie van tijd. Oer-DWS’er Marjolein Luijten-van der Tas maakt het succes van dichtbij mee en stond zelf aan de wieg van de opmars van de Schiedammers. Promotie en daarna “In januari 2018 zette ik mijn eerste stappen bij de heren van DWS. Wat begon als een mooie uitdaging werd al snel een avontuur dat mijn hart heeft veroverd. In 2019 wisten we met z’n allen promotie af te dwingen naar de eerste divisie. Een mijlpaal waarop we toen enorm trots waren en dat zijn we nog steeds. Inmiddels zijn we zes jaar verder en is er ontzettend veel gebeurd binnen het team, met de club en met de mannen zelf.” Energieke, nieuwe staf Afgelopen seizoen heeft Thijs van Splunder, oud-speler en kind van de club, de rol van hoofdtrainer op zich genomen. Samen met Jake Honig als zijn assistent vormt hij een frisse, energieke staf die perfect past bij deze groep. Zelf ben ik inmiddels teammanager geworden, een rol die me de kans geeft om deze bijzondere ploeg van dichtbij te begeleiden en te ondersteunen.” Wat maakt deze heren zo bijzonder? “Het is gewoon een héél leuk elftal, met een sterke kern van eigen kweek. Je ziet echt dat de oudere garde de afgelopen jaren op een natuurlijke manier de jongere generatie heeft opgeleid. Ze hebben hun ervaring gedeeld, een stapje terug gedaan waar het nodig was en zo ruimte gecreëerd voor de nieuwe lichting. Dat typeert voor mij de sfeer bij DWS: een club waar het collectief belangrijker is dan het individu. Waar we niet bang zijn om kansen te geven, maar waar we ook nog altijd hongerig zijn naar succes.” Succes hangt opnieuw in de lucht Marjolein legt uit: “We staan op de drempel van iets moois : we gaan een gooi doen naar het eredivisieschap. Of het dit jaar gaat lukken, is natuurlijk nog de vraag. Maar eerlijk gezegd: áls het niet dit jaar gebeurt, dan heel waarschijnlijk volgend jaar. Alle ingrediënten zijn hier aanwezig om structureel te blijven meedoen om promotie. De groep is jong, gretig en voelt zich nauw verbonden met DWS. Dit ís echt hun club.” Buitenaf trekt men aan onze mannen Natuurlijk wordt er ook vanaf buitenaf aan deze talentvolle mannen getrokken. Sommigen 41 maken de stap naar de BENE-League, wat we alleen maar kunnen toejuichen. En vaak keren ze weer terug, met meer ervaring en hernieuwd enthousiasme. Waarom? Omdat spelen op topniveau in Nederland veel van je lichaam vraagt. Vier keer per week trainen is op dat niveau eerder regel dan uitzondering. Dat is niet voor iedereen te combineren met een baan of studie. Handbal het hele jaar door Bij DWS trainen we twee keer per week en de jongens houden zich daarnaast fit met krachttraining. Vergeet ook het Beachhandbal niet: in de zomermaanden spelen veel van onze spelers op het hoogste niveau in Nederland. Eigenlijk is deze groep dus het hele jaar door bezig met handbal op topniveau. Dat maakt ze niet alleen fysiek sterk, maar ook hecht, weerbaar en slim. Beretrots op de ploeg Marjolein Luijten -van der Tas: “Ik ben ongelooflijk trots op deze ploeg en alles wat we met elkaar hebben opgebouwd. Aan deze groep gaan we nog heel lang plezier beleven. Daar ben ik 100% van overtuigd.” Op wedstrijddagen van de selectieteams is de aanwezigheid van de jeugd niet te missen. Tijdens de inmiddels legendarische ‘herriewedstrijden’ zorgen de jonge fans, gewapend met toeters, spandoeken en een flinke dosis enthousiasme, voor een sfeer die zelfs bij de tegenstanders indruk maakt. De verbondenheid binnen de club komt ook prachtig tot uiting tijdens de zogeheten V-dagen. Deze dagen, georganiseerd door een betrokken groep vrijwilligers, bieden de jeugd een afwisselend programma vol spel, sport en gezelligheid. “De V staat voor Ventura, voor plezier, voor verbinding,” legt Sebrechts uit. “Het zijn dagen waar vriendschappen worden gesmeed.” Twee vaste evenementen vormen ieder jaar de feestelijke afsluiting van het seizoen: het familietoernooi, waarin jong en oud samen handballen, en het kleurrijke suikerspin-toernooi. “Dat laatste is niet meer weg te denken. Kinderen kijken er het hele jaar naar uit.” De kers op de taart is vervolgens het traditionele tentenkamp.” Ook sportief gezien zit de jeugdafdeling in de lift. De teams zijn goed bezet, en er wordt stevig ingezet op talentontwikkeling. Sebrechts: “We verwachten binnen twee jaar de eerste groeibriljanten door te zien stromen naar de selectieteams. Daar gaan we als club nog heel veel plezier aan beleven.”
De lekkerste limoncello van schiedam! Te verkijgen bij de slijterijen en verschillende horeca in Schiedam schietroen schietroen www.schietroen.nl Wijnproeverijen advies op maat wijnproeverijen advies op maat relatiegeschenken Schiedamseweg 33 - Schiedam - wijnhandelvandijk.nl relatiegeschenken
Bart Jan van Collenburg zwaait na negen jaar af bij heren HCS Na negen seizoenen als hoofdtrainer van Heren 1 bij HC Schiedam neemt Bart Jan van Collenburg afscheid. De in Tilburg wonende Schiedammer was eerder actief als coach van o.a. Tilburg (D) en Royal Antwerpen (D). Hij wordt assistent bij de dames onder leiding van Tim Hokke. Cullemborg kijkt door zijn ‘snelle planga’ terug op mooie jaren en vooruit naar zijn nieuwe rol. Wat was voor jou het mooiste moment in die periode? “Als ik er één moet kiezen, dan is het toch het kampioenschap”(lachend) “Drie minuten voor tijd de winnende goal maken.” Welke spelers zijn je bijgebleven? “Moeilijk hoor, want ik heb eigenlijk alle spelers zich wel zien ontwikkelen. Sommige jongens worden in de loop der jaren echte mannen. Maar ook vooral de humorvolle avonturen met die gasten.” Welke wedstrijden wil ‘je herbeleven’? De kampioenswedstrijd natuurlijk en de beker tegen Pollux toen wij nog een klasse lager speelden. We hadden alleen de shootouts moeten winnen. Die wedstrijd had de meeste toeschouwers, volop spanning en emoties.” Welke drie woorden zouden jouw spelers gebruiken voor jou? “Daadkracht, betrokken en vernieuwend. En snelle planga natuurlijk!” Heb je HCS zien veranderen in die negen jaar? “Ik reis regelmatig de afstand tussen Tilburg en Schiedam. Dat doe ik met alle plezier. HC Schiedam is namelijk mijn club, ik ben hier geboren en groot geworden. Toen ik begon, was het clubhuis nog niet klaar. De jeugdteams speelden op een lager niveau. Maar de club heeft echt een flinke groei doorgemaakt. De meeste jeugdteams spelen nu op een goed niveau.” Hoe ben je als trainer veranderd? “In het begin was ik strikter in de regels en minder flexibel. Naarmate de generaties veranderden, moest ik wat flexibeler worden. Ik pas nu meer situationeel leiderschap toe. Strenge regels zijn niet meer het belangrijkste, de context wel.” Buiten het hockey ben je actief in verschillende sportprojecten? “Naast mijn rol als coach ben ik actief in de sportwereld als Development Officer bij de KNCB. Daarnaast werk ik bij projecten als Kicks N Sticks, Sportmotivation, Ballie en Smartball. Het doel is jongeren en volwassenen te stimuleren in hun ontwikkeling. Dat is bijdragen aan een bredere sportcultuur, van jong talent tot volwassen sporters.” Wat zijn de grootste uitdagingen geweest in je tijd als hoofdtrainer? “De uitdaging was iedere keer vernieuwend zijn en aan een nieuwe ploeg bouwen, omdat we nieuwe spelers moesten integreren. Waar ik het meest trots op ben, is dat ik met vrijwel alle spelers een goede relatie heb opgebouwd, ook nadat ze gestopt zijn. De doorstroom van eigen jeugd naar Heren 1 is iets waar ik ook heel trots op ben.” Tim Hokke wordt de nieuwe trainer/coach van de dames van HCS 43 Waarom nu assistent bij de dames? “De samenwerking met Tim Hokke trok me aan. Hij is een enorm talent met een flinke drive en heeft de afgelopen anderhalf jaar laten zien dat hij zich ontwikkeld heeft. De resultaten met M016 zijn daar een goed voorbeeld van. Daarnaast komt er veel talent uit de jeugd over, voor mij een heel mooie uitdaging.” Is er verschil tussen het coachen van heren of dames? “Ik heb eerder met dames gewerkt en de verschillen zijn voor mij niet zo groot. De aanpak is vergelijkbaar, maar de dynamiek is anders. Het is altijd hetzelfde: de juiste sfeer creëren en iedereen het beste uit zichzelf laten halen. Bovendien zal ik meer op de achtergrond aanwezig zijn en meer als ondersteuner fungeren. Maar qua energie en drive wil ik nog steeds alles uit de groep halen.” Wat zou je over negen jaar met de dames bereikt willen hebben? “Vooral dat HC Schiedam Dames1 in de regio bekend staat als een team waar je je goed kunt ontwikkelen. We willen het liefst boegbeelden hebben die uit de eigen jeugd komen, want dat is op de lange duur het beste. En vooral streven naar een stabiele top 6 in de overgangsklasse.”
Programma: Zaterdag 19 april – Nacht van M.S.V.’71 Zondag 20 april – Mega Darttoernooi Maandag 21 april – Walking Football toernooi Woensdag 23 april – Kindermiddag + Mega Bingo Donderdag 24 april – Pubquiz Vrijdag 25 april - Oranje Party Zaterdag 26 april – Koningsdag Wil jij je keeperstalenten naar een hoger niveau tillen? Kijk nu op keepersschoolfrankderuiter. nl voor ons actuele cursusaanbod en schrijf je snel in! Mis deze kans niet en verbeter je skills onder begeleiding van ervaren keeperstrainers! Locatie: Sportpark Harga HBSS Schiedam 28e MSV’71 MEGAWEEK 2025 Kaarten: www.megaweek.nl
Jeremy van Mullem beleeft voetbaldroom bij spar SPORTGEKKE BART VOSKAMP DE VLIEGENDE KEEP VAN MSV’71 Bart Voskamp is nog maar 19 jaar, maar die indruk krijg je niet als je hem interviewt. Hij praat als een volwassen sportman, die bovendien alles van sporten weet. Na zijn vwo-opleiding aan het Reviuscollege in Maassluis studeert hij nu aan de HALO, een studie die opleidt tot gymnastiekdocent. Al op zijn zestiende maakte hij zijn debuut in het eerste van MSV’71. Hij is sportgek. Bart: “Je kunt me alles vragen over het amateurvoetbal van de clubs in de buurt. Ik lees alles over clubs uit de omtrek.” Door: Cees van der Pol Eerst zwemdiploma Vader Fred Voskamp (eerst wethouder in Maassluis, nu in Midden-Delfland) is al een paar jaar assistent-scheidsrechter bij de ploeg in de Steendijkpolder: “Eerst moest Bart z’n zwemdiploma halen. Hij was zeven jaar toen hij ‘eindelijk’ mocht voetballen, de keuze viel op familieclub MSV’71 Ik was ooit keeper bij Lyra, maar van mij mocht hij zelf kiezen op welke positie hij wilde spelen. Omdat Bart toch vaak de bal in zijn handen had, verraste het niet dat hij ging keepen.” Keepen zit bovendien in het Voskamp-DNA. Ook opa Frans keepte lang geleden bij vv. Lyra. Voskamp senior vlagt neutraal Vrijwel elke wedstrijd staat vader Voskamp vijftig meter van zijn zoon, aan de zijlijn. Helpt hij zijn zoon met de vlag bij het voorkomen van doelpunten. Is hij de bekende vendelzwaaier? ”Nee, zeker niet. Ik vlag voor wat ik zie. Ik wil niet voor joker staan in het veld. Zeker niet met mijn politieke achtergrond wil ik geen gedoe en herrie hebben.” Bart jong in de selectie Bart kwam al jong bij de selectie (“Ik had geluk dat mijn generatie vrij hoog speelde.”) en sinds twee jaar verdedigt hij het doel van MSV’71 Vaak is hij nu ‘the man of the match’, ook volgens de clubverslaggever die zijn voetbalverslagen op Waterwegsport plaatst. Allround Bart is een allround sportman: hij heeft gejudood, trainde bij rugbyclub The Hookers, houdt van skiën met zijn vrienden, is gediplomeerd zeilinstructeur. Hij heeft vliegles op Zestienhoven. Met recht dus een vliegende keep. Vader Fred: “Voor Bart zijn er gewoon te weinig uren in één dag.” Hij schetst zo’n bijzondere dag: overdag zeilinstructeur in het noorden van het land, om vijf uur in de auto naar Maassluis om te kunnen trainen en ’s avonds weer twee uur terug tuffen naar het zeilkamp.” Inderdaad gekkenwerk. Zijn vader herkent het wel, dat fanatieke. “Ik was vroeger bij Lyra ook de hele dag op de club: leider, fluiten, vlaggen, extra wedstrijdje spelen. Bart is nog fanatieker dan ikzelf. Hij is hier ook nog jeugdtrainer bij O14.” Ambitieus? Bart: ”Natuurlijk ben ik ambitieus. Ik wil me hier ontwikkelen. Ik wil gewoon het hoogst haalbare met keepen bereiken: is dat vijfde klas oké. Is het derde of tweede klas, ook prima. Nog hoger, uitstekend. Voorlopig keep ik hier. We staan na een zwak begin van de competitie in de tweede periode op kop. Nog zeven wedstrijden. De sfeer is priFoto: Aad Cordia ma, invaller-trainer Jan van der Sar heeft het voor elkaar: er is een klik: hij is bekend met het Westland. Het contract met hem en zijn assistent Arnold Mohunlol is verlengd. Nacompetitie moet voor MSV’71 zeker haalbaar zijn. Vierde klas zou de pijn van de degradatie van vorig jaar verzachten. Bart weet natuurlijk al hoe de eventuele nacompetitie kan verlopen. “Als je de hoogste periodekampioen in de afdeling bent, kan één overwinning tegen nummer 12 uit 4 D al promotie betekenen. Dat zou DVO’32 kunnen zijn of Pernis.” Bart houdt dus werkelijk alles bij. Vijfde klas “Sommige clubs kunnen best lekker voetballen, andere zijn ronduit zwak. Vervelend is de afdeling echter niet. Voor de ontwikkeling van MSV’71 is de vierde klas eigenlijk een must.” Bart maakt daarna een einde aan het gesprek. “Ik moet nu echt gaan trainen.” En weg is hij, de vliegende keep. Zijn vader glundert trots. 45
MVV ‘er Michael Berrevoets gelooft heilig in de tweede klas Michael Berrevoets (26) is aanvoerder van MVV’27, de Waterwegclub die dit jaar zo goed presteert dat een kampioenschap in mei niet ondenkbaar is. Vanaf zijn vijfde speelt hij bij de Maaslanders. Op zijn shirt pronkt het logo van zijn werkgever WBE die ook sponsor van de familieclub is. Verkassen naar een andere club is er dus niet bij. Hij woont heel zijn leven naar zijn zin al in het rustige dorp in Midden-Delfland. Door: Cees van der Pol Zwemdiploma en voetballen Zoals zoveel voetballers moest hij eerst zijn zwemdiploma halen, voordat hij mocht voetballen. Dat lukte hem al snel en vanaf toen begon de opmars van F5 naar alle selectieteams van MVV’27. Sinds 2018 speelt Berrevoets in het eerste. De laatste drie jaar als centrale verdediger, die ook graag wil inschuiven op het middenveld. “Ik speel met vrienden die ook al in de jeugd met mij voetbalden. We maken grote stappen met elkaar en de tweede klas moeten we volgens mij aankunnen.” Familieclub Voetbalclubs beweren al te vaak dat ze een familieclub zijn. In de praktijk valt dat tegen, maar Michael Berrevoets vindt dat MVV’27 dat zeker wel is. “We spelen met eigen jongens van de club, niemand wordt hier betaald. Er komen maar weinig spelers van buiten en vrijwel niemand wil weg. Na afloop gaan we vaak met elkaar naar een lokale kroeg, bijvoorbeeld De Pynas. Samen lachen op trainingskamp is ook sfeerbepalend.” Trainingskamp succesvol Een trainingskamp in het Spaanse Benalmadena werd in de winterstop serieus benaderd. ”Kijk eens daarna: koploper, een periodetitel en een prachtig bekerresultaat. Het drie klassen hoger spelende Forum Sport schakelde ons uit alleen via penalty’s. Je ziet dan ook bij ons dat het heilige geloof erin zit dat we promoveren. Zowel spelers als de staf. We hebben ook nog de beste doelcijfers en de minst gepasseerde verdediging.”. Verlengstuk trainer De succestrainer heet Hakan Copur. ”Het is een rustige man, daar hou ik wel van, niet van die schreeuwlelijkers langs de lijn. Als aanvoerder ben je een verlengstuk van de trainer, maar we hebben in elke linie wel zo’n ervaren speler. Dat is onze kracht. Eigenlijk moet het dit jaar gebeuren. We zijn de derde klas nu wel zat. Maar het worden nog spannende laatste wedstrijden. De hele staf heeft zijn contract verlengd.” Zes clubs doen min of meer nog mee om de titel. Op papier is het programma van MVV’27 het gemakkelijkst. De Maaslanders komen niemand meer tegen uit de top-6. Maar dat kan ook een valkuil zijn. Lagere clubs zijn lastiger Michael: “We spelen tegen hoger geplaatste clubs vaak beter, omdat die ook willen aanvallen. Puntverlies komt bij ons voor tegen clubs die achter blijven hangen. Thuis hebben we het soms ook moeilijk, omdat we nog op hobbelig gras spelen dat nu in niet zo’n beste staat is.“ Er wordt in 3 F ook nog eens flink gebuffeld met clubs als Duindorp SV, DSVP en GDA. Berrevoets staat zijn mannetje. Het heeft tot nu toe drie gele kaarten geïncasseerd. “Nee, alleen wegens praten, geloof ik. Als aanvoerder zou je wat meer mogen zeggen, maar voetbal is nu eenmaal emoties, toch?” Clubsponsor als werkgever Berrevoets is niet van plan van club te veranderen. Waarschijnlijk zou zijn werkgever het hem verbieden. WBE is clubsponsor. De verdediger werkt al een paar jaar bij de Westlandse groothandel die importeur van snijgroen is. Het betekent voor Michael vroeg opstaan en beginnen ( 05.00 resp. 06.00) “Elk nadeel heeft zijn voordeel. Om twee uur ben ik vrij en kan ik even een tukkie doen. Het is ook een aantrekkelijke baan. ”Dit jaar zat ik al een keer in Guatemala: op zondag weg, vrijdagmorgen terug. Ja, dan zit je zaterdag op de bank. Logisch toch. Ik kan binnen het bedrijf nog groeien en stappen maken. Dus daar zit ik ook goed. Net als bij mijn familieclub MVV’27. Ik geloof echt heilig in promotie.” 47
De bouwspecialist van de regio Rijnmond Nieuwbouw - Renovatie - Bouw op maat - orionbouw.nl - 0611360480
“We gaan weer voor het hoogst haalbare: de aluminium titel” Honkbal is ook weer begonnen. De heren van SV&HV Schiedam hebben als kampioen van vorig seizoen de eer hoog te houden. Sander Bol is bezig aan zijn tweede seizoen en kijkt met vertrouwen vooruit.” Vorig jaar hebben we het fantastisch gedaan en zijn we kampioen geworden in de tweede klasse. Dit seizoen spelen we opnieuw in diezelfde klasse, bewust, trouwens.” Pitchers zijn cruciaal “Toch zijn er dit jaar wel wat uitdagingen,” zegt Sander. “We zijn twee vaste pitchers kwijtgeraakt. Dat is in honkbal echt wel een cruciaal punt. Pitchers zijn de motor van je team. Ze bepalen in grote lijnen of je veel punten tegen krijgt. Scoren doen we eigenlijk altijd wel, maar het is die controle vanaf de heuvel die wedstrijden wint.” Technische verandering Gelukkig zitten de Schiedammers niet bij de pakken neer. “We hebben twee veldspelers doorgeschoven naar de rol van pitcher. Hartstikke mooi, maar dat kost natuurlijk tijd. Het is echt een technisch verhaal. Als pitcher moet je op zo’n manier gooien dat je de slagman dwingt om een bepaalde kant op te slaan. En daar moeten de veldspelers dan weer op inspelen. Het draait allemaal om timing, samenwerking en vertrouwen. Zeker ook met de catcher. Maar het komt goed, dat voel ik aan alles.” Doel kampioenschap Daarnaast is de competitie dit jaar een stuk pittiger. “We zitten in een poule met tien teams en eigenlijk kan iedereen van elkaar winnen. Dus je moet elke week aan de bak. De eerste paar wedstrijden gaan bepalen waar we echt staan. Het doel? Tsja, uiteindelijk willen we gewoon weer voor het kampioenschap gaan. Dat zit nou eenmaal in deze ploeg.” Houten of aluminium knuppel? En als het weer lukt? “Dan speel je voor de algehele titel in de tweede klasse: de zogeheten ‘aluminium titel’. Die naam komt trouwens van het feit dat wij nog met aluminium knuppels slaan, in tegenstelling tot de eerste klasse en de hoofdklasse waar ze met hout spelen. Zoals bij Neptunus bijvoorbeeld, onze grote broer hier uit de buurt. Niet promoveren Toch is promotie voor Schiedam niet aan de orde. “In de hogere klassen moet je dubbelweekenden draaien, veel reizen, veel trainen… Dat is gewoon niet te doen voor onze jongens, die ook een baan hebben of studeren. Het zou financieel en qua tijd niet haalbaar zijn. Dus voor ons is die aluminium titel het hoogst haalbare. En daar gaan we dan ook vol voor.” Familiesfeer belangrijk “Wat misschien wel het belangrijkste is”, benadrukt Sander Bol, “is de sfeer binnen de club. SV&HV Schiedam is een echte familievereniging. Iedereen is welkom, iedereen helpt elkaar en je voelt je hier thuis. Presteren is belangrijk, maar plezier staat altijd voorop. En dat is precies waarom ik me hier zo op m’n plek voel.” Foto: C. van Tol 49
Duifhuijsen Aandacht voor zonwering DUIFHUIJSEN SHOWROOM 2e van leyden Gaelstraat 16 3134 LL Vlaardingen 010 4351939 info@duifhuijsenzonwering.nl www.duifhuijsenzonwering.nl Overschieseweg 68 - Rotterdam - Spaanse Polder
Publieks lieveling Joshua Kitolano jaagt zijn voetbal ambities na Als kind ontvluchtte Joshua Kitolano met zijn ouders en zeven broers en zussen de burgeroorlog in Congo. De familie vestigde zich in Noorwegen, waar zijn ouders alles opzijzetten voor een betere toekomst. Inmiddels heeft Kitolano (23), zich in een razend tempo ontpopt tot een van de smaakmakers van de Kasteelheren. Snelle aanpassing Bij het Noorse Odds BK, waar ook zijn oudere broers Erik en John het betaald voetbal haalden, debuteerde hij op 16-jarige leeftijd en groeide uit tot een ‘sterkhouder ‘. Het had maar weinig gescheeld of de fysiek sterke Kitolano was te bewonderen geweest op het handbalveld. “Tot mijn twaalfde heb ik beide sporten beoefend, maar uiteindelijk moest ik een keuze maken. Het werd uiteindelijk voetbal en ik heb daar geen spijt van, haha.” “Sparta heeft me verrast” “In de zomer van 2022 werd hij samen met teamgenoot Tobias Lauritsen binnen gehengeld door Sparta. “Een bewuste keuze. Eerder was er interesse uit andere landen, maar ik had mijn pijlen gericht op Nederland of België. Beide landen waar je je als voetballer goed kunt ontwikkelen.” Bij Sparta had hij nauwelijks tijd nodig om zich aan te passen en hij stal al snel de harten van het Spartapubliek. “Ik dacht na mijn overgang vooral op de bank te moeten beginnen, opdat ik me rustig kon ontwikkelen. Maar na mijn debuut tegen Ajax in mijn eerste jaar speelde ik alles en dat heeft me positief verrast.” Familieband als drijvende kracht Zijn drive komt voort uit zijn familiegeschiedenis. Zijn ouders zetten alles opzij om hun kinderen kansen te geven en dat wierp zijn vruchten af. Naast Joshua werden ook zijn broers John en Eric profvoetballers. Oudste broer Patrick koos voor het ondernemerschap en runt nu een bedrijf in innovatieve zitbanken. Zijn vier zussen zijn eveneens sportief talentvol. Kanté voetbalvoorbeeld Wat hem extra motiveert, is de steun van de Sparta-supporters. “Die interactie met de fans geeft me heerlijke energie. Hun passie en steun maken me nog sterker en helpen me om beter te spelen.” Zijn tomeloze inzet en loopvermogen leverden hem de bijnaam ‘Kantélano’ op, een verwijzing naar Chelsea-speler N’Golo Kanté. “Hij is een geweldig voorbeeld, ik hoop ooit in zijn voetsporen te treden.” Noor in hart en nieren Hoewel Kitolano geboren werd in Congo, voelt hij zich volledig Noors. Zijn adoptie van de Noorse cultuur en levensstijl is diepgeworteld. Hij heeft altijd duidelijk gemaakt dat hij geen interesse heeft in het spelen voor het nationale team van Congo. “Ik voel me echt Noor,” zegt Kitolano. “Ik ben in Noorwegen opgegroeid, mijn familie heeft alles voor me gedaan om daar een toekomst op te bouwen. Het is hier waar ik mijn dromen waar maak.” Verschil Noorse en Nederlandse competitie Kitolano merkt ook een duidelijk verschil tussen de Noorse en de Nederlandse competitie. In Noorwegen is het teamspel vaak goed georganiseerd en fysiek sterk, maar het mist de flair van individuele creativiteit. “In Noorwegen ligt de nadruk echt op het collectief,” legt hij uit. “Teams zijn goed geordend en stug, wat het soms lastig maakt om te schitteren als individu.” In Nederland daarentegen is er veel meer ruimte voor individuele kwaliteiten, wat hem in staat stelt zijn eigen spel te laten spreken. “In Nederland krijg je meer vrijheid om te laten zien wat je kunt. Dat past goed bij mijn speelstijl.” Toekomstplannen Zijn sterke spel leverde de sympathieke middenvelder oproepen op voor Jong Noorwegen. Hoewel een uitnodiging voor het Noorse A-team nog uitblijft, ziet Kitolano dat als een kwestie van tijd. Zijn contract bij Sparta loopt tot 2026, maar hij weet ook dat een volgende stap onvermijdelijk is. “Of dat volgend jaar is of over vier jaar, maakt me eigenlijk niet uit. Ik wil blijven groeien.” Spelen voor een uitverkocht Kasteel Kitolano kijkt met trots naar de sfeer in het stadion van Sparta, vooral wanneer het Kasteel uitverkocht is. “Het is geweldig om voor een uitverkocht huis te spelen,” zegt hij. “De energie die de supporters uitstralen, maakt het echt bijzonder. Die interactie met de fans geeft me zoveel kracht en motivatie.” Hij hoopt dan ook de komende periode nog veel mooie dingen te beleven. “Ik geniet hier nog met volle teugen!” 51
WWW.VERKADE-VLAARDINGEN.NL Grondverzet • Wegenbouw • Bestrating • Rioolwerk Terreininrichting • Archeologie • Groenwerkzaamheden Padel en genieten! direct aan het strand, 50 minuten van Rotterdam
Zackaria Doumajd ‘zeker’ van handhaving met DVO’32 Het voetbalseizoen loopt langzamerhand ten einde en op alle niveaus worden nu óf de prijzen verdeeld óf de degradaties bekend. In de vierde klasse vecht het Vlaardingse DVO’32 voor lijfsbehoud. Sterkhouder en clubtopscorer Zackaria Doumajd is zich ervan bewust dat degradatie naar de kelderklas moet worden voorkomen. “Ik verzeker iedereen dat wij ons echt gaan handhaven.” DVO’32 na winterstop beter Het heldere citaat van de 27-jarige ervaren kracht zal de DVO-aanhang moed geven. “Ik baseer dit op de intensiteit en de inzet waarmee we sinds de winterstop spelen”, stelt de oud-speler van o.a. Excelsior Maassluis vast.“ We spelen best goed voetbal, maar we geven de punten vaak in de slotfase weg. Ik zou mijn eigen doelpunten graag inruilen voor meer punten op de ranglijst. We zijn soms te enthousiast en te gretig en blijven maar aanvallen. Op die momenten moet je ervoor kiezen ‘een wedstrijd dood te maken’. Om zo je team te verzekeren van drie punten. Daarin moeten we slimmer worden.” Is voetbal nu alles? Ondanks dat Doumajd al een reputatie had opgebouwd in het amateurvoetbal, is de aanvallende middenvelder een tijdje uit beeld geweest. “Na mijn perioden bij Excelsior M, Hercules en TOGB (zo) begon ik me steeds meer te af te vragen of voetbal alles was”, geeft hij inzicht in zijn overpeinzingen van toen. “Ik studeerde Bedrijfskunde en ik wilde die opleiding in ieder geval met succes afronden. Daarna ging ik fulltime werken en o.a. hierdoor zag ik het ook niet meer zitten om drie keer per week te trainen en zaterdags lang in de bus te zitten naar zo’n verre tegenstander.” Pleintjesvoetbalvrienden Zackaria deed een stap terug en wilde met vrienden in de zaal spelen. “Daar vond ik het plezier in het voetballen gelukkig terug. Vooral omdat ik met vrienden en familie speelde. We kenden elkaar nog van het vroegere pleintjesvoetbal in de Westwijk. Dat voelde meteen vertrouwd aan.” Overstappen naar de vierde klas Na twee jaar zaalvoetbal borrelde het idee op dat enkele vrienden bij DVO’32 wilden gaan spelen. Dat idee werd sterker nadat bekend werd dat Amin el Bouazaoui de nieuwe hoofdtrainer aan de Marathonweg zou worden. Ook bij Doumajd begon het voetbalbloed weer te kriebelen. “Ja, we hebben hierover met elkaar gesproken en besloten te kiezen voor dit avontuur”, Voor mij het voor mij behoorlijk wennen, omdat ik veel hoger had gespeeld. Maar de drive had ik wel om er het beste te maken.” Vierde klas is compleet anders Doumajd moest natuurlijk wennen, hij had immers o.a. in de selectie van Excelsior M, gespeeld. Dat was hoofdklasse. Zackaria licht toe:“Om dan ineens in de vierde klasse te acteren is compleet anders..Dat was ook te zien tijdens de trainingen met en van Amin. Die was ook gewend om op een hoger niveau te trainen. Zijn voetbalvisie overbrengen bleek niet altijd even makkelijk. Hij kon niet alle spelers bereiken die direct begrepen wat hij wilde.. Amin raadpleegt praatpaal De trainer overlegde dan ook soms met hem over hoe hij iets aan kon aanpakken. De praatpaal: “Wel is hij als hoofdtrainer inmiddels aan ons gewend en andersom ook. Het gaat speltechnisch steeds beter. Ik vind dat Amin echt potentie heeft als hoofdtrainer. We gunnen hem allemaal het allerbeste.” Aanpassen valt niet mee Zelf moest de middenvelder zich ook aanpassen. “Ja, het is natuurlijk leuk om met vrienden en familie te spelen, maar dit niveau is anders dan ik gewend was. Ik ben van huis uit een echte winnaar. Daarom heb ik moeten leren dat winnen niet altijd lukt op dit niveau. Ook als we er met zijn allen keihard voor knokken” Toch is de spelverdeler vol goede moed. Doumajd belooft de fans: “Wij gaan ons handhaven in de vierde klas. Met zijn allen keihard de schouders eronder en dan volgend seizoen verder bouwen.” Trainer Amin el Bouazaoui plakt er nog een jaar vast om verder te bouwen met DVO’32 53
TIME-CRITICAL TRANSPORT De vloerenspecialist van de Regio Tegelvloeren PVC vloeren Vloerverwarming Gratis gelegd vanaf 25 m²
Kai Broer: vaste waarde van Hermes DVS Kai Broer is al 17 jaar een vaste waarde in het eerste elftal van Hermes DVS. De linksback speelt altijd met veel plezier, maar dit seizoen verloopt heel anders dan gehoopt en verwacht. De ploeg stevent roemloos af op degradatie naar de 4e klasse. “We praten veel met elkaar en proberen van alles, maar punten pakken wil dit seizoen maar niet lukken.” Door: Ton de Leede Onvermijdelijke degradatie De fysiotherapeut van Fernhout heeft al veel seizoenen successen en tegenslagen meegemaakt in het lichtblauwe keurkorps. Maar degradatie naar de 4e klasse lijkt onafwendbaar en een leegloop van spelers dreigt. “Ik twijfel zelf ook over doorgaan, maar dit seizoen mag op deze manier niet mijn laatste zijn. Ook Koen Pijpers heeft zijn twijfels en keeper Aykut Nargun, in wie Hermes eindelijk eens een betrouwbare doelman had, stopt definitief.” Waar ging het mis? Hermes DVS kende de afgelopen jaren keer op keer teleurstelling in de strijd om promotie naar de 3e klasse. Toch begon het team vol goede moed aan dit seizoen, ondanks de wetenschap dat de versterkte degradatieregeling een zware klus zou zijn. “We kregen vanaf het begin klappen. Niet elke wedstrijd was slecht, maar toch zaten we na 90 minuten steeds met lege handen in de kleedkamer. We hebben veel geprobeerd: andere opstellingen, andere tactieken en andere strijdplannen. Misschien hebben we wel teveel gewisseld en een vaste koers te weinig doorgezet. Sommige spelers komen net kwaliteit tekort voor de 3e klasse. Dan moeten de sterkere spelers hen op sleeptouw nemen. Dat is ook te weinig gebeurd, vind ik. Toch hebben we altijd met inzet getraind en gespeeld.’’ Vertrouwen in de trainer Kai is lovend over trainer Gokhan Cayir, de zoveelste coach die de groep door moeilijke tijden moet loodsen. “Na Stanley Rieborn en Jerry Visser is Gokhan opnieuw een trainer die bij ons past. Hij snapt het voetbal, luistert naar de spelers 55 en staat voor iedereen klaar. Een echt mensenmens. Maar zelfs hij kon dit seizoen niet repareren. Toch hoop ik dat we in de derby’s tegen Excelsior’20 en Kethel Spaland nog kunnen laten zien dat we wél degelijk kunnen voetballen.” Toekomst in het lichtblauw? Naast het voetbal wordt het gezinsleven voor Kai steeds belangrijker. “Ik moet zo langzamerhand meer aandacht besteden aan mijn vriendin Zoë, die ik al 15 jaar ken, en aan ons zoontje Yoa (3) Maar aan de andere kant: nog een seizoen in de 4e klasse om te bewijzen dat we wel kunnen voetballen, trekt me toch ook wel.” Van de ‘Big Four’ naar de ‘Big Three’? Hermes DVS kent elk seizoen wel een speler met de grootste mond. De afgelopen jaren was dat Marius Lansbergen, altijd vol bravoure en producent van scherpe opmerkingen. “Vorig seizoen is hij gestopt, en eerlijk gezegd mis ik hem geweldig.’’ Kai en zijn teamgenoten weten hoe het voelt om te winnen. “Vorig seizoen werden we kampioen. Samen met Koen Pijpers, Arse Calame, Marius Lansbergen en ikzelf pakten we als enigen voor de tweede keer de titel. We noemden onszelf de ‘Big Four’. Gaan we door en worden we opnieuw kampioen, dan blijven Koen, Arse en ik over als de ‘Big Three’. Maar of dat gebeurt? De tijd zal het leren.”
TROTSE CO-SPONSOR JEUGDOPLEIDING SPARTA ROTTERDAM Algerastraat 20 • 3125 BS Schiedam T +31(0)10 238 09 99 • E info@nicoverken.nl • www.nicoverken.nl
Cricketers Excelsior’20 en Hermes DVS willen meedoen om prijzen De Topklasse start op 27 april met een ongetwijfeld spannende competitie tussen de beste cricketers van Nederland en de vele gastspelers die in Nederland spelen. Hermes DVS hoopt op een net zo succesvol seizoen als het vorige. Excelsior’20 wil niets liever dan de teleurstellende prestatie van verleden jaar naar de vergetelheid bowlen. Door: Ton de Leede Hermes DVS mikt op topklassering Sebastiaan Braat, met zijn 32 jaar al jaren captain van de lichtblauwe hoofdmacht, vindt zichzelf topfit. “Ik heb het hele jaar doorgetraind, in de netten, in de sportschool en met hardlopen. Ook met Nederland A en nu al een tijd met Hermes binnen bij VOC. We trainen buiten zodra dat kan, dat is natuurlijk wel de beste voorbereiding. We hebben een brede selectie met veel mogelijkheden. Beste vier is mogelijk “Daniel Doyle, Ashley Ostling en Aryan Dutt staan er weer. Assad Zulfiquar, een wicketkeeper en batsman, is van Punjab gekomen. Toch blijft de 50-jarige Nick Statham ook beschikbaar. Sahil Kothari is na een jaar weer terug in Schiedam, een wicketnemer en een batsman. Met de Hermes-jongens Olivier en Ralph Elenbaas, die vorig seizoen beter zijn geworden en Niels Woermijer moeten we weer bij de beste vier kunnen eindigen. Met hopelijk twee keer de derby tegen Excelsior’20, laat de winkeldirecteur van Decathlon in Den Haag vol vertrouwen de competitie tegemoet.. Cricketers Excelsior’20 willen eerherstel De cricketers van Excelsior’20 willen dit seizoen weer een rol van betekenis spelen in de Topklasse. De vorige jaargang gaf bedroevende resultaten, wat leidde tot een dramatische afname van de aanhang. “Na een goed evaluatiegesprek willen we alleen nog vooruitkijken,’’ zegt Roel Verhagen, die komend seizoen opnieuw captain is bij zowel de 50over- als de T20-wedstrijden. Handvol nieuwe spelers “Lorenzo Ingram is naar Kampong vertrokken en voor hem hebben 57 we Raynard van Tonder. Hij is een top-order right-hand batsman uit Zuid-Afrika, speelt Division One en heeft testmatches gespeeld. Jason Ralston keert terug, een snelle bowler die vorig seizoen 52 wickets pakte. Luuk Kroesen komt terug van een half jaar trainen in Australië. Ik hoop voor ons, maar vooral voor hem, dat hij een betere cricketer is geworden”, besluit Roel Hagen. Ook Excelsior bij beste vier? Met Nederland A heeft Hagen het hele jaar doorgetraind, net als Jens Blankestijn. “Van hem verwacht ik veel als bowler. We kunnen meedoen om de top-vier te bereiken; ik hoop niet dat we weer zo ongelukkig zullen zijn. Ikzelf had mijn slechtste 50-over seizoen en wil weer graag 100 % presteren.’’ KNCB past competitieopzet aan De cricketbond KNCB kwam opnieuw met een nieuwe opzet voor de competitie. Dit seizoen zouden de drie laagst geplaatste teams aan het eind degraderen en de kampioen van de Hoofdklasse zou direct promoveren. De gedachte hierachter is om de Topklasse een kwaliteitsimpuls te geven en nauwelijks presterende clubs uit de Topklasse te weren. Dit plan, dat niet bij elke club in goede aarde viel, werd door de Nederlandse clubs van tafel geveegd. Voorlopig is het concept als volgt: de twee onderste clubs degraderen direct en nummer acht speelt met de kampioen van de Hoofdklasse om een plek in de Topklasse.
Uw partner op het gebied van brand en blus installaties Warande 38 - 3116 CH Schiedam- www.mvtt.nl - info@mvtt.nl - 010 426 60 57
Joël de Windt (Excelsior’20): ‘Voetbal is mijn uitlaatklep’ Voor Joël de Windt (24) ligt de toekomst open. De spits van Excelsior’20 staat op het punt af te studeren, droomt van promotie naar de tweede klasse én hoopt over een jaar of zes het klassieke huisje-boompje-beestje-plaatje te realiseren. “Een mooi vooruitzicht natuurlijk, maar je weet nooit wat het leven voor je in petto heeft.” Door: Ton de Leede Geen tijd voor televisie Joël is een man met een missie. Gedreven, doelgericht en met een duidelijke visie. Zijn dagen zijn goed gevuld, en televisie kijken past daar nauwelijks in. “Vroeger keek ik nog weleens VI, nu kijk ik af en toe een serie op Netflix. ‘Suits’ bijvoorbeeld, dat blijft leuk. En op zaterdagavond ga ik na de wedstrijd wel eens met vrienden op stap, soms eindigen we in Amsterdam. Ja, dan mag het wel even losgaan, hoor. Beetje drinken hoort er toch ook bij.” Kapstokspits De echte klik kwam pas met Excelsior’20. “Op m’n 21e vroeg Vince Timmers me of ik in Schiedam wilde komen spelen. Ik had daar een paar goede gesprekken en Marvin Janssen haalde me definitief over. Sindsdien heb ik geen moment spijt gehad. Het is een warme, hechte club. Echt een familievereniging. Vanaf dag één speel ik in het eerste elftal, altijd in de voorhoede. Spits of rechtsbuiten, dat maakt mij niet uit. Ik ben 1 meter 90 en fysiek sterk. Ik fungeer graag als kapstokPleintjesvoetballer Zijn liefde voor voetbal begon op straat. “Ik wilde als kind al heel lang op voetbal, maar het kwam er nooit van. Dus speelde ik elke dag met een bal op pleintjes Op mijn negende werd ik lid bij VFC in Vlaardingen. Ik begon in de F4 en later de E6, maar mijn spel viel snel op. Daarna heb ik alleen nog in selectieteams gespeeld. Roy de Graaf leerde me écht hoe je in de spits moest spelen. Ook van jongens uit het eerste, zoals Mark van der Stok en Colin Huis in ’t Veld, heb ik veel geleerd. Uiteindelijk kwam ik bij de senioren in Zondag 1, maar door wat onenigheid daar maakte ik de overstap naar Zaterdag 1, en soms ook Zaterdag 2.” spits. Dat betekent aanspeelbaar zijn, de bal vasthouden en het team laten aansluiten.” Professioneler gedragen Toch blijft zijn ambitie hoog. ”We horen in de tweede klasse thuis. Tegen sterkere teams doen we het meestal goed, maar we laten het vaak liggen tegen de lager geklasseerde ploegen. Het zit ’m niet in het voetbalniveau, maar in de mentaliteit. We moeten ons ook professioneler gedragen. Niet bij opstootjes betrokken raken en niet gaan discussiëren met de scheidsrechter. Daarna kunnen we pas stappen maken.” Trainers Met trainers Jaco Verhoev en Marco van der Lelij zit het in elk geval wel goed, benadrukt hij. “Ze zijn duidelijk, eerlijk en altijd bereid om naar je te luisteren. Ze geven je vertrouwen, maar stellen ook grenzen. Ik ben groot en sterk, maar ze laten me niet in de waan dat ik zomaar even drie man kan uitspelen. Tactisch zijn ze sterk en ze gebruiken alles om ons beter te maken, zoals het bekijken van videoanalyses van de gespeelde wedstrijden.” Schiedams blijvertje Joël kijkt met vertrouwen naar de toekomst. “Ik hoop op m’n dertigste nog steeds op niveau te voetballen. Waarschijnlijk gewoon hier, bij Excelsior’20. Samen met mijn vrienden Julian van Dun en Jaysely van Ommeren. We hebben hier iets moois en ik wil daar nog lang deel van uitmaken. Voetbal is immers mijn uitlaatklep.” Excelsior’20 selectie in aanloop van het seizoen 24/25 59
Vlaardinger Gurhan Tuzemen motor achter succesmerk Equalité maakten we een enorme groei door. Waar we eerst vooral populair waren onder sporters, hebben we nu met onze casuallijn een breed publiek bereikt. Een pluim voor ons zeer loyale Equalité-team!” Community Voor Tuzemen is de community achter Equalité cruciaal. “Naast de kwaliteit natuurlijk. We willen mensen aan ons binden die het Equalité-gevoel met zich meedragen. Dat kunnen sporters zijn, maar ook influencers en dj’s. We kijken naar potentie. Wanneer een dj aan het begin van zijn carrière staat en wij zien talent, helpen wij hem of haar graag verder. Ik herken mezelf hierin terug. Als jongen durfde ik nooit groot te dromen. Ik dacht dat succes alleen was weggelegd voor anderen. Maar door me te omringen met de juiste mensen leerde ik mijn eigen dromen waar te maken. Met Equalité willen we de jongere generaties inspireren om hun ambities na te jagen.” Winkel als ontmoetingsplaats Equalité heeft nu ook een fysieke winkel, waarmee de community nog beter bediend wordt. “Dat was een veel gestelde vraag en we hebben ernaar geluisterd. Klanten en vrienden van Equalité kunnen elkaar op deze plek ontmoeten. Naast de verkoop van onze lijn gebruiken we de winkel voor lanceringen en events. Echt een meerwaarde!” De 33-jarige Vlaardinger Gurhan Tuzemen heeft in korte tijd naam gemaakt als ondernemer in de street- en sportfashionwereld. Met zijn merk Equalité groeide hij uit tot een belangrijke pion binnen die wereld. Bekende namen als Hato en tal van andere sporters en influencers dragen bij aan het succes. Zijn verhaal is er een van doorzettingsvermogen en passie. “Ondernemen is echt topsport,” vindt Tuzemen. Van voetbalveld naar modewereld Ooit was hij actief als voetballer bij clubs als VFC, CWO en Victoria’04. Maar de combinatie van sport en zijn groeiende ambitie als ondernemer bleek niet haalbaar. Hij besloot zijn pijlen volledig te richten op een carrière buiten het veld. Dat bleek een gouden zet. Zijn reis in de retail begon bij Sport2000 van Rob van ’t Oor, waar hij zich vanaf zijn 17e op alle gebieden kon ontwikkelen. Equalité voor iedereen “Ik begon als verkoper bij Sport2000 aan de Hoogstraat in Rotterdam. Ik groeide door tot bedrijfsleider, inkoper en later marketingmanager. Rob gaf me de ruimte en het vertrouwen om me te ontwikkelen, waardoor ik alle facetten van het vak leerde.” In 2019, vlak voor de coronapandemie, ontstond het idee voor zijn eigen merk. Samen met Van ‘t Oor werkte hij aan de kaders. “Het moest een merk worden met een sterke visie: Equalité. Mode, muziek en sport zijn verbindende elementen in een wereld vol contrasten. Equalité is er voor iedereen met een droom, ongeacht achtergrond of opleiding.” Corona een lelijke hinderpaal Equalité is inmiddels een vaste waarde binnen de streetwear-scene, maar de weg ernaar toe was er één met veel uitdagingen. “Je begint vanuit het niets en je wilt je filosofie uitdragen, maar toen lag corona hinderlijk in de weg. We startten online, maar dat ging niet vanzelf. Toch bleven we doorgaan en na de pandemie begon het echt te lopen. Onze aanwezigheid op festivals en evenementen bracht ons ‘op de radar’ en online Toekomstvisie en ambities Wie over de Lijnbaan loopt, ziet talrijke Equalité-uitingen. Tuzemen knijpt zich soms in de arm. “Soms is het onwerkelijk om al die mensen in ons merk te zien lopen. Ik ben daar uiteraard enorm trots op! Het Equalité-team werkt elke dag keihard om dit mogelijk te maken. Waar we over tien jaar staan? Het moet geleidelijk en natuurlijk gaan, waarbij kwaliteit en onze filosofie de drijfveren blijven. België, Duitsland of wellicht Azië? Wie zal het zeggen? Ik hoop in ieder geval dat ik een inspiratiebron voor jonge mensen ben die hun droom willen najagen!” En de voetbalcarrière? “Mijn actieve carrière is afgesloten, maar ik sta nog graag, als ik even tijd heb, bij mijn cluppie Victoria’04 langs de lijn. En natuurlijk blijf ik via Waterwegsport.nl van alles op de hoogte van wat er op de voetbalvelden in de omgeving gebeurt, haha.”
Bob Planken globetrotter van Victoria ‘04 Voetballen combineren met reizen: Bob Planken, speler van Victoria’04, doet het al jaren. Samen met z’n vriendin trekt hij er regelmatig op uit. Niet zomaar naar Spanje of Portugal, maar vaak genoeg naar de andere kant van de wereld. “Kirgizië staat nog op ons lijstje.” Leefstijl: vakantie Bob Planken en zijn vriendin hebben allebei de leefstijlregel: zo vaak, zo veel en zo ver mogelijk op vakantie. “En daar zijn we al een flink aantal keer in geslaagd”, zegt de verdediger van de Vlaardingse derdeklasser Victoria’04 met een glimlach. Dan volgt een indrukwekkend lijstje, zeker als je bedenkt dat Planken net de 30 is gepasseerd. Peru, Chili, India, vijf maanden Australië: het is en kleine greep uit de landen die het stel afgelopen jaren bezocht. Kirgizië waar ligt dat? Maar daar blijft het niet bij. Planken en zijn vriendin maken alweer plannen voor nieuwe reizen. “Onder meer Kirgizië staat nog op ons lijstje. Hopelijk kunnen we ook een keer naar Noord-Korea, maar voor dat land zijn we afhankelijk van externe factoren.” Rond-de-wereldreiziger Van jongs af aan had Planken al een passie voor reizen. ”Toen ik nog studeerde, ging ik bijvoorbeeld al naar Wenen en Londen. Ik vind het gewoon mooi om de wereld te ontdekken.” Later reisde hij voor zijn werk als tactisch inkoper met enige regelmaat naar het buitenland. “Soms plakte ik er dan een paar dagen vakantie achteraan. Bij mijn huidige werkgever heb ik veertig vakantiedagen. Er is dus genoeg tijd om te reizen.” Vakantie versus voetbal Voetbal, zijn andere grote hobby, lijdt soms onder zijn verre tripjes. Bob legt uit: “Ik probeer wel rekening te houden met het seizoen, maar dat kan natuurlijk niet altijd. Het komt voor dat ik een paar weken weg ben.” Zijn teamgenoten zijn dat inmiddels al gewend. Planken speelt al sinds 2012 in het eerste elftal van Victoria’04. “Hier vinden ze het mooi dat ik m’n dromen najaag. Al kan ik het mij goed voorstellen dat een aantal spelers het ook wel vervelend vindt als een speler ineens weken op vakantie is. Je mist soms toch wel cruciale wedstrijden.” Begripvolle trainers De lange verdediger merkt dat zijn huidige trainer en diens voorgangers uit het verleden er ook begrip voor kunnen opbrengen. “Als ik terugkom, moet ik wel vaak op de bank plaatsnemen. Ik snap die keuze heel goed. Het komt echter voor dat ik snel weer terugkeer in het elftal, bijvoorbeeld als het even niet loopt.” Victoria ’04 moeizaam seizoen Dat is dit seizoen het geval. De Vlaardingers deden vorig jaar tot het laatst toe mee om de titel, maar op dit moment is lijfsbehoud in de derde klasse nog geen zekerheid. Bob: “Je hebt soms een seizoen waarin veel meezit. Dat was vorig jaar het geval. Dit jaar pakt het allemaal net verkeerd uit. We verspeelden vaak in de laatste minuten belangrijke punten en een aantal cruciale spelers is dit seizoen voor langere tijd uitgeschakeld.” We blijven derdeklasser Planken en zijn ploeggenoten blijven positief. “We geloven erin dat we boven de degradatiestreep zullen eindigen. Volgend jaar spelen wij gewoon weer derde klasse”, klinkt het vastberaden uit zijn mond. Maar als de Vlaardingers onverhoopt toch wedstrijden in de nacompetitie moeten spelen, is Planken er dan bij? “Ja”, zegt hij lachend: “Ik heb mei bewust leeg gelaten in mijn agenda. Dan ben ik lekker in Nederland. Daarna gaan we gewoon weer op pad.” 61
“Wij zoeken topcollega’s! Interesse om bij het leukste sportteam van de regio te werken?” Mail naar: Karin@sport2000rotterdam.nl De nummer 1 voetbal lifestyle specialist in hartje Rotterdam Hoogstraat 181- 3011 PM Rotterdam - www.sport2000.nl
Pascal Boscchaart: ‘Slot in de dop’ Pascal Bosschaart: De enige ongeslagen Feyenoord-trainer Nog niet zo lang geleden werd Pascal Bosschaart door de KNVB afgewezen voor de UEFA Pro opleiding. Dat is de weg die nodig is om later gedurende langere tijd hoofdtrainer te zijn van een Betaald Voetbalclub. Maar de geboren Rotterdammer kreeg daarentegen wel de gelegenheid om zich op het hoogste niveau te bewijzen, toen Feyenoord hoofdtrainer Bryan Priske de laan uitstuurde. Bosschaart greep de kans met beide handen aan en kon in vier wedstrijden aan fans laten zien dat hij eigenlijk best klaar is voor het allerhoogste podium. Opleiding bij Feyenoord Bosschaart genoot vrijwel zijn volledige jeugdopleiding bij Feyenoord, maar belandde via de amateurtak van de Rotterdammers uiteindelijk in Utrecht. Bij de Domstedelingen debuteerde de verdediger in 1997 en hij werd daar een vaste basisklant. Na 194 wedstrijden in het eerste van FC Utrecht verruilde Bosschaart het ene rood-wit toch weer voor het oude vertrouwde rood-wit. Feyenoord sloot Bosschaart weer in de armen en de solide verdediger speelde tussen 2004 en 2006 twee seizoenen voor de Stadionclub. Na een lange periode bij ADO Den Haag en een uitstapje naar Down Under bij Sydney FC stopte hij in 2013 als speler met betaald voetbal. Zijn laatste kunsten vertoonde hij bij de amateurs van Jsselmeervogels en Heinenoord. Op weg naar het trainerschap Met zijn voetbalschoenen aan de wilgen richtte de 45-jarige Bosschaart zich op een trainerscarrière. Als assistent-trainer bij SC Cambuur en FC Dordrecht maakte de oud-defensieleider de nodige ‘vlieguren’ om vervolgens met de Onder 21 van Feyenoord te proberen in de Tweede Divisie te komen. Dat is nog steeds een ingewikkelde promotie-procedure met angels en voetklemmen, maar Feyenoord wil de aansluiting bij andere topclubs niet verliezen. Droom verzacht de pijn Even kreeg Bosschaart te maken met pech en tegenslag, toen hij niet aangenomen werd voor de UEFA Pro opleiding. (“Ik had teveel Feyenoord-DNA”). Maar door het plotselinge ontslag van Brian Priske werd zijn droom alsnog werkelijkheid: Bosschaart werd voor maximaal 60 dagen aangesteld als hoofdtrainer van zijn Feyenoord. Op het eerste gezicht leek het een ondankbare taak: met een waslijst aan blessures en een tweeluik tegen AC Milan in het vooruitzicht. Het bleek echter een subliem schot in de ‘kruising’. Positieve statistieken Statistisch gezien werd de oud-verdediger met zijn karakteristieke baard en sublieme mondelijke voorkomen, namelijk één van de meest succesvolle trainers in de geschiedenis van Feyenoord. In zijn vier duels als interim-trainer voor de Rotterdammers haalde Bosschaart gemiddeld 2 punten per wedstrijd. Hij kan zich hiermee meten met trainers als Ronald Koeman, Bert van Marwijk en Dick Advocaat. Sterker nog, het is maar de vraag hoe deze trainers gepresteerd zouden hebben als de helft van hun duels tegen het grote AC Milan waren gespeeld. AC Milan uitschakelen Bosschaart coachte Feyenoord namelijk in twee van zijn vier duels langs de Italiaanse club in de Champions League. Geen slecht podium. Die club speelde o.a. met Rafael Leao, Mike Maignan en Oranje-international Tijjani Reijnders in de gelederen. Het resultaat werd één keer winst en één keer gelijk. Een ‘aardig’’ resultaat voor een trainer die eerder dat jaar afgewezen werd voor de trainersopleiding van de KNVB. Een korte droom Het avontuur van Bosschaart als hoofdtrainer van Feyenoord duurde uiteindelijk niet erg lang. Clubicoon Robin van Persie werd na een paar weken losgeweekt van SC Heerenveen en die zwaait nu de scepter bij de Rotterdammers. Toch heeft Bosschaart door zijn invalbeurt zijn visitekaartje afgegeven. Hij gaat roemrijk de geschiedenisboeken in als de ongeslagen trainer van Feyenoord. Het lijkt dan ook slechts een kwestie van tijd dat Bosschaart ergens op het hoogste podium aan het roer zal staan. Pascal Bosschaart in actie tijdens het Champions League-duel met AC Milan. 63
BETROUWBARE BESCHERMING TEGEN DIGITALE BEDREIGINGEN BENT U VOORBEREID OP DE VOLGENDE CYBERAANVAL? Koopmanstraat 42 2672 GB Naaldwijk 0174 752 000 info@bictgroep.nl
FC ’S-GRAVENZANDE: PAREL VAN HET WESTLAND FC ’s-Gravenzande is al jaren bezig met een indrukwekkende opmars binnen het amateurvoetbal. Wat in 2010 begon als een samensmelting van de SV en de VV van twee ’s-Gravenzandse clubs, groeide al snel uit tot één van de grootste amateurvoetbalclubs van Nederland. De ‘parel van het Westland’ is nu een organisatie geworden die tot in de haarvaten klopt: van het vlaggenschip tot aan de lagere seniorenelftallen. Met ruim 1700 leden bruist het op het Juliana Sportpark, tegenwoordig bekend als het BICT-stadion, van de energie, ambitie en verbondenheid. Die ambitie bleef niet onopgemerkt: het absolute hoogtepunt volgde afgelopen seizoen. De club promoveerde voor het eerst in haar bestaan naar de Derde Divisie. Het hele dorp stond op zijn kop vanwege de zinderende ontlading in de nacompetitie na jaren van bouwen aan een stevig fundament. Filosofie: ‘eigen jongens’ Wat de club écht uniek maakt, is de duidelijke en duurzame filosofie: het eerste elftal moet, waar mogelijk, bestaan uit eigen jongens. Spelers die zijn opgegroeid op het Juliana Sportpark, die de club dus van binnen en buiten kennen. Tegelijkertijd blijft de blik scherp voor gerichte versterkingen van buitenaf, mits ze passen bij het DNA van de club. Die combinatie van trouw aan de eigen jeugd én gezonde ambitie vormt de succesformule van de Westlanders. Jonk aan het roer| Een sprekend voorbeeld van die filosofie is Mike Jonk. De pas 32-jarige hoofdtrainer, woonachtig in Schiedam, nam met ingang van seizoen 2023-2024 het stokje over van Richard Middelkoop. Hij schreef direct geschiedenis. Onder zijn leiding promoveerde FC ’s-Gravenzande naar de Derde Divisie, na een zinderend tweeluik tegen Unitas. Een geweldige prestatie voor de jonge oefenmeester, die de weg van de geleidelijkheid bewandelde. Kind van de club Jonk is dan ook écht een kind van de club. Als speler begon hij ooit in de F8 van FC ’s-Gravenzande en vertrok later naar Feyenoord, waar hij drie seizoenen speelde. Daarna volgden twee seizoenen bij ADO Den Haag. In de B1 keerde hij terug naar zijn roots en hij maakte zelfs zijn debuut in het eerste elftal. Helaas gooide een blessure roet in het eten en zo kwam er een vroegtijdig einde aan zijn actieve spelerscarrière. Maar zijn passie voor voetbal bleef onverminderd groot en hij stortte zich met volle overtuiging op het trainersvak. Als jeugdtrainer coachte hij vrijwel alle selectieteams, van de F-selectie tot de JO19-1. Doel Naast het voetbal staat Mike Jonk voor de klas: in het dagelijks leven is hij gymleraar. Die combinatie van sport en eigen ontwikkeling loopt als een rode draad door zijn carrière. Zijn ambities reiken ver, maar hij blijft met beide benen op de grond: “Net als voetballer wil ik als trainer het hoogst mogelijke bereiken, Een stap richting het betaald voetbal zou natuurlijk het ultieme resultaat zijn. Maar ik zit bij FC ’s-Gravenzande nog geweldig op mijn plek. Deze club past bij mijn karakter, mijn werkwijze én mijn visie op voetbal.” Leermomenten Dat hij als trainer nog lang niet is uitgeleerd, bewees hij in dit seizoen. Waar FC ’s-Gravenzande vorig jaar regelmatig met een dominante speelstijl de tegenstander haar wil kon opleggen, vraagt het huidige niveau in de Derde Divisie om meer tactische flexibiliteit. “Dit seizoen heb ik mezelf echt ontwikkeld als trainer,” vervolgt Jonk. “De tegenstanders zijn sterker, slimmer, beter georganiseerd. Je kunt dus niet elke week op dezelfde manier spelen. We moeten tussen verschillende speelplannen kunnen schakelen en dat dwingt mij om tactisch nóg scherper en creatiever te zijn. Het is een uitdagend karwei, maar ook ontzettend leerzaam. Dat maakt het vak natuurlijk alleen maar mooier. Nee, er staan nog mooie dingen te gebeuren hier!” Mike Jong promoveerde in zijn debuutjaar naar de derde divisie 65
Wil jij ook de beste zijn in je werk? Neem dan contact op voor een baan in de bouw, techniek of office. WERK VOOR DE ECHTE DOENERS! Ga naar www.vnom.nl of bel 010 - 223 96 21
Spelmaker Michael van den Bos in een van zijn 252 wedstrijden voor HVC’10 ‘BIJDEHANTE’ MICHAEL VAN DEN BOS ZWAAIT AF IN DE HOEK Aanvoerder en spelverdeler van HVC’10. Michael van den Bos, stopt na dit seizoen met selectievoetbal. Op zijn vijfde begon hij bij Hoekse Boys. Hij verkaste als 17-jarige drie jaar naar buurman FC ’s-Gravenzande. Maar toen de fusie in Hoek van Holland tot stand kwam, keerde hij twintig jaar oud terug naar z’n roots en zijn voetbalvrienden. Hij behoort dus tot de dynastie-Van den Bos in De Hoek. Door: Cees van der Pol De fusie en een vriendenploeg “Dat eerste fusiejaar was ongekend; spelers die ooit in de jaren ervóór waren vertrokken naar hoger spelende clubs, beloofden elkaar HVC’10 te helpen. We waren twintigers, allen ongetrouwd, na afloop gingen we meestal met z’n allen stappen. Die vriendenploeg werd meteen kampioen in de derde klas. Er braken mooie tijden aan.” Voetbalhoogtepunt was de promotie naar de eerste klas in 2014. Van den Bos-Dynastie Een dynastie is een opeenvolging van heersers die tot dezelfde familie behoren. Michaels vader, John, was ‘Mister Hoekse Boys’. Hij speelde meer dan 500 wedstrijden in het eerste. “Nu ik eraan terugdenk, is het wel bijzonder dat ik met hem in één team bij Hoekse Boys gespeeld heb en samen met mijn twee broers in HVC’10. Dat kunnen niet veel voetballers zeggen.” John van den Bos overleed veel te vroeg in 2012. Hij heeft niet kunnen meemaken hoe zijn drie zoons (Jeffrey, Michael en Kay) jarenlang deel uitmaakten van het eerste. Ooit scoorden ze alle drie als verdedigers in de uitwedstrijd tegen Soccer Boys. Iets bijzonders voor je plakboek. Maar aan dynastieën komt vroeg of laat een eind. Deze eindigt in ieder geval bij Michael, die twee dochtertjes heeft “en die zijn niet in de wieg gelegd voor voetbal,” Na het afscheid van Jeffrey en Michael blijft alleen Kay over. Zijn zoon is dit jaar geboren. Hoogte- en dieptepunten Michael moet er over nadenken. ”Ja, vanzelfsprekend de twee kampioenschappen en de promotie naar de eerste klas. Dat besef je later pas. Een degradatie hakt er wel meteen in. Dan loop je boos en met schaamtegevoel van het veld, zoals in de nacompetitie tegen Verburch in 2023.” De pijn van degradatie verdreef de pijn van zijn blessure. ”Gelukkig werden we vorig jaar meteen weer kampioen.” Kapotte kruisbanden Twee keer overkwam het de sympathieke speler: gescheurde kruisbanden. Twee keer ging hij door een dal, twee keer vocht hij er mentaal voor om terug te komen. “Maar je blijft altijd wel wat voelen.” Hij gelooft niet dat kunstgras de oorzaak van zijn blessures was. “Ik denk eerder dat het voetballen sneller is geworden. Je moet meer draaien en HVC’10 trainer John de Ronde moet het volgend seizoen doen zonder routenier Michael van den Bos, of toch niet? 67 keren. De laatste keer was het wel fijn dat broer Kay die fysiotherapeut is, me goed kon helpen.” Historische gele kaarten: bijdehandje De uiterst sportieve Van den Bos verzamelde in zijn lange loopbaan maar weinig kaarten. ‘Direct rood’ kreeg hij nooit. Wel twee keer dubbelgeel. “Zeven jaar geleden tegen DoCos uit hadden we een te strak gespannen arbiter. Na een stevige overtreding op mij, vroeg ik aan die man waarom hij niet floot. Pats geel. Toen ik verbaasd keek, trok hij meteen weer geel, omdat ik volgens hem ‘te bijdehand keek.” De andere keer kwam ik na een blessurebehandeling zonder toestemming het veld in. Dat zou scheidsrechter Roozenboom nu niet meer doen, denk ik.” Dit seizoen staat de teller van kaarten op 1. Daarentegen scoorde de centrale verdediger deze competitie al vijf keer, terwijl hij enkele wedstrijden miste. Sterke punten Naast zijn voorbeeldig gedrag staat Michael bekend om zijn kopkracht. “Ik ben vrij lang en het komt bij koppen vooral op timing aan. Vroeger nam ik de corners en (lachend) de laatste jaren kop ik ze er in.” Maar vooral het spelinzicht van de aanvallende middenvelder is de motor en de benzine waarop HVC’10 al jaren draait. Die energiebron zal de kustploeg missen. Trainer John de Ronde wil daarom nog wel een keer met hem praten.
Help jij ons een stapje verder naar een medicijn tegen deze slopende ziekte? YNWA #teamRichard R. Clarijs onderhoud Tel: 0657732383 De kozijnenspecialist van de regio! Complete nieuwbouw Onderhoud aan kunststof, aluminium en houten kozijnen Reparaties en beveiligen Meerpuntssluitingen, bijzetsloten, veiligheidsgarnituur, deurdrangers www.kozijnservice-zuidholland.nl
Diagnose ALS: “In september nog voetballen, nu in een rolstoel” Richard Scheerhoorn begon dit seizoen onbezorgd aan zijn klus als assistent-trainer van Kethel Spaland 2. In september speelde de 37-jarige oer-Schiedammer nog regelmatig een partijtje mee, maar nu, ruim een half jaar later, heeft de diagnose ALS zijn wereld volledig op zijn kop gezet. Inmiddels kan hij niet meer lopen en is hij afhankelijk van een scootmobiel. “Ik wil de tijd die me gegeven is nog optimaal genieten van alles wat me lief is. De voetballerij is hier een hele belangrijke factor in.” Een onverwachte wending In september 2024 kreeg Richard plots last van een aanhoudende pijnscheut in zijn rug. Samen met goede vriend Robert Clarijs, die hem overhaalde om als assistent aan de slag te gaan, begon hij vol enthousiasme aan het seizoen. “In eerste instantie dacht ik dat het vanzelf over zou gaan, maar na een week besloot ik toch naar de dokter te gaan. Eerst werd gedacht aan een hernia, maar toen mijn linkerbeen na een paar weken steeds vaker uitviel, werd verder onderzoek gedaan.” ALS Een bezoek aan de neuroloog en meerdere scans gaven nog geen uitsluitsel, tot Richard in het Erasmus MC een EMG-scan kreeg. Toen gingen alle alarmbellen af. “Je hebt ALS,” was de keiharde boodschap. “Dan staat je wereld wel even stil. Op de scan was te zien dat de ziekte zich al op meerdere plekken in mijn lichaam had verspreid. Dat verklaarde een hoop…” Strijdvaardig, ondanks alles Inmiddels heeft Richard zijn nieuwe realiteit geaccepteerd. “Toen alles bij me ingedaald was, besefte ik pas echt wat dit voor mij en mijn dierbaren betekent. Mijn vrouw, mijn zoontje Levi, mijn familie en vrienden… Zij hebben het hier zo moeilijk mee. Levi is negen en stelt veel vragen. Hij gaf me zelfs een knuffeltje waarmee ik moet slapen, zodat hij dat later kan doen als ik er niet meer ben. Dan breekt je hart…” De achteruitgang ging in het begin razendsnel. “In september voetbalde ik nog mee, en nu kan ik niet eens meer lopen en zit ik in een scootmobiel. Zelfs een knuffel van iemand krijgen is moeilijk, omdat ik dan bijna omval. De laatste weken voelt het iets stabieler en ik hoop dat dit zo blijft.” “Genieten van de tijd die me rest” Ondanks alles blijft Richard zo veel mogelijk genieten van de tijd die hij nog heeft. “Mijn gezin heeft mijn prioriteit, maar ook Kethel Spaland blijft een enorme steun voor mij. De selectie heeft me hartverwarmend opgevangen. Leider Mitchel den Brinker heeft zelfs geld ingezameld, zodat ik met mijn gezin een week naar Curaçao kon. Mijn goede vriend Leroy van Bueren heeft bij HBSS een crowdfunding gestart om geld op te halen voor Stichting ALS. Ook ging ik samen met mijn goede vriend Robert Clarijs met onze zoons naar Engeland om een wedstrijd van Liverpool te bezoeken. “Dat was echt een droom die uitkwam. De sfeer, het stadion, alles klopte. Het was echt onvergetelijk, vooral omdat ik dit samen met mijn zoon en een van mijn beste vrienden mocht beleven. Al die gasten ben ik enorm dankbaar en geeft me erg veel steun.” Aanpassingen Ondertussen krijgt Richard steeds meer aanpassingen in huis om zijn Richard Scheerhoorn samen met goede vriend Robert Clarijs op de bank dagelijkse leven zo goed mogelijk vol te houden. “Ik heb nu een scootmobiel en ook een sta-opstoel in huis. Hoe de toekomst eruitziet, weet Richard niet. “Maar ik weet wel dat ik tot het laatst langs het veld wil zijn. Bij mijn zoon, van wie ik jaren trainer ben geweest. Ook bezoek ik als het kan nog een wedstrijd van het eerste. Ik blijf tot aan de laatste snik genieten van de vele mooie momenten. Misschien wel meer dan ooi…” Wandelen op de Mont Ventoux Om zijn strijd tegen ALS en de zoektocht naar een genezing te steunen zetten zijn familie, vrienden en het team van Team YNWA zich in. Op 12 juni 2025 gaan vrouw Mandy, zoon Levi en vele andere dierbaren 22 kilometer wandelen en de legendarische Mont Ventoux beklimmen. Niet alleen voor Richard, maar voor iedereen die getroffen is door ALS. Het ingezamelde geld gaat naar belangrijk onderzoek, in de hoop dat er ooit een genezing wordt gevonden. 69
DREAM BIG! WORK HARD! Altijd een passende oplossing! TeamWearConcept is dé totaalleverancier voor al uw sportkleding, bedrijfskleding, promotiekleding en sponsor kleding. Wij kunnen elk kledingstuk leveren en zorgen voor elk gewenste bedrukking. Wij kunnen een speciale webshop voor u openen zodat uw werknemer, leerling of verenigingslid zelf zijn kledingpakket kan samenstellen zodat u hier geen omkijken naar heeft. In onze eigen drukkerij verzorgen wij al het drukwerk. Ook hebben wij de juiste mensen voor het maken van een mooi en uniek ontwerp voor op uw kleding voor bijvoorbeeld vrijgezellenparty’s, schoolkampen, toernooien en meer. Inspiratie opdoen in onze showroom? Neem eens vrijblijvend contact op met een van onze medewerkers via 010 - 760 36 00 of stuur een mail naar info@teamwearconcept.nl TeamWearConcept.nl TeamWearConcept - Hoogstad 209, 3131 KX Vlaardingen T 010 - 760 36 00 E info@teamwearconcept.nl
Van Schiedam naar de Super League: Chasity Grant maakt furore in Engeland Het begon allemaal op de velden van SC Spaland in Schiedam. Het is inmiddels uitgegroeid tot een indrukwekkende voetbalreis die Chasity Grant bracht van de Nederlandse Eredivisie naar de Engelse top. De 23-jarige aanvalster, die ook het shirt van het Nederlands elftal draagt, speelt wekelijks in de FA Women’s Super League bij Aston Villa. Een overstap die niet alleen opviel vanwege het recordbedrag dat ermee gemoeid was, maar ook door de manier waarop Grant zich razendsnel wist aan te passen. Snelle aanpassing en een droomdebuut “Toen ik hier kwam, verbleef ik eerst twee weken in een hotel,” vertelt Grant over haar start in Birmingham. “Maar al snel kreeg ik een mooi appartement tot mijn beschikking en begon ik me thuis te voelen. Dat gebeurde helemaal na mijn debuut tegen Chelsea, waarin ik heel lekker speelde. Vanaf dat moment stond ik in de basis en sindsdien voel ik me echt goed op mijn plek hier.” De aanpassing aan het leven in Engeland ging opvallend soepel. “Ik heb veel contact met het thuisfront en natuurlijk met mijn grote vriendin Doelpuntenmachine en vader Roelof Grant schopte het ook tot Oranje maar dan bij het Schiedamse HBSS 71 Annouk Boshuizen, die ik bijna elke dag spreek. Dat helpt me enorm.” Professionalisering op topniveau Hoewel het Nederlandse vrouwenvoetbal de afgelopen jaren een enorme groei heeft doorgemaakt, merkt Grant duidelijk het verschil met de situatie in Engeland. “Hier is het vrouwenvoetbal echt een onderdeel van de voetbalcultuur. We spelen regelmatig voor tienduizenden toeschouwers. Bij de club is alles tot in de puntjes geregeld. Van geweldige trainingsvelden en een uitgebreide medische staf tot ijsbaden en topmaaltijden op de club. Als speelster voel je je hier echt gewaardeerd.” Elke week vol aan de bak De FA Women’s Super League staat bekend als één van de sterkste competities ter wereld. Dat merkt Grant wekelijks. “Het verschil met Nederland is dat hier élke wedstrijd spannend is. Of je nu tegen Chelsea of tegen West Ham United speelt, elke club kan van een ander winnen. Dat houdt je heerlijk scherp en maakt het enorm uitdagend én natuurlijk ook leuk.” Toekomstplannen: club én Oranje Met een driejarig contract bij Aston Villa ligt de focus van Grant op dit moment volledig op het presteren op clubniveau. Toch blijft het Nederlands elftal altijd in haar vizier. “Ik wil hier bij Aston Villa uitgroeien tot één van de smaakmakers in de competitie. Verder wil ik mooie resultaten boeken, mezelf blijven ontwikkelen, en dan komt de volgende stap vanzelf. En natuurlijk kijk ik komende zomer ook ontzettend uit naar het EK in Zwitserland met Oranje. Dat wordt ook weer een nieuwe, prachtige uitdaging.”
Made in Holland Kiq Arm 24: draaibare eetkamerstoel Showroom: Kotterstraat 8, Vlaardingen Website: www.breesnewworld.nl (Openingstijden showroom: zaterdag van 10.00 tot 17.00 uur. Doordeweeks op afspraak.)
1 Online Touch