Beste collega, Ieder jaar probeer ik tijdens het kerstfeest terug te blikken op het afgelopen jaar. Aan de hand van een korte speech sta ik dan stil bij de belangrijkste gebeurtenissen. Zo heb ik het meestal over recente ontwikkelingen en geef ik aandacht aan de momenten die op mij het meeste indruk hebben gemaakt. Wat mij dan opvalt zijn de vergeten momenten. Ieder jaar zijn er weer momenten die ik had kunnen benoemen tijdens mijn speech, maar onbesproken blijven. Simpelweg omdat dit te veel momenten zijn. Daarbij is het ook onmogelijk om alles te benoemen, puur omdat iedereen het jaar op zijn eigen manier beleeft. Ik kan mij goed voorstellen dat jullie allemaal je eigen herinneringen hebben aan 2019. Het mooie aan herinneringen vind ik dat deze aan de ene kant voor iedereen anders zijn, maar aan de andere kant ook juist verbindend kunnen werken. Als je samen dezelfde herinnering deelt kan dat je kracht geven en #SamenSterk maken. Zo is voor mij de belangrijkste herinnering van dit jaar het overlijden van mijn vader Jan. Een pijnlijk moment waardoor bij Weijerseikhout – maar zeker ook bij mij persoonlijk – de tijd even stil stond. Mijn vader, vormgever van ons mooie familiebedrijf, is er niet meer. Er volgde een uitvaart en crematie die grote indruk op mij en onze familie heeft gemaakt. De manier waarop heel Weijerseikhout daaraan heeft bijgedragen was ontroerend en ongekend. Ik herinner me de rouwstoet als een prachtig symbool en een groot eerbetoon aan mijn vader. Wij willen als familie iedereen bij Weijerseikhout daarvoor ontzettend bedanken. #SamenSterk heeft daardoor voor mij nóg meer betekenis gekregen. Door de gebeurtenissen in 2019 heb ik mij nog beter gerealiseerd dat we zuinig moeten zijn op onze herinneringen. Aangezien deze later van grote persoonlijke waarde kunnen zijn. Daarom hebben wij voor dit jaar de kerstspeech op een andere manier aangepakt. In de eerste editie van het Samen Sterk magazine hebben we daarom bedacht de gedeelde herinneringen van Weijerseikhout op papier te zetten, verdeeld per maand. Ik bedank daarvoor Anne, Silke en Amber, want zij hebben dat op een prachtige manier uitgewerkt. Op deze manier hopen wij dat onze herinneringen blijven bestaan en ons nog meer met elkaar verbinden. Al ben ik er van overtuigd dat er in dit magazine alsnog vergeten momenten zijn. Wat doen we daarmee hoor ik je denken? Laten we deze met elkaar ophalen tijdens ons kerstfeest. Laten we samen proosten, proosten op de herinneringen, want bij elke herinnering komt er iets nieuws tot leven. Bedankt dat jullie allemaal onderdeel willen zijn van deze mooie herinneringen. Ik ben trots op waar Weijerseikhout nu staat en dat is dankzij de inzet van alle collega’s, elke dag opnieuw. Ik wens iedereen veel leesplezier, fijne kerstdagen maar bovenal een gezond 2020! SAMENSTERK | 3
4 Online Touch Home