Een gesprek met Jacqueline Simon, "la grande dame" van Recht op Waardig Sterven We hebben een afspraak met Jacqueline Simon, weduwe van Léon Favyts, de sterke vrouw náást de man die Recht op Waardig Sterven (RWS) 40 jaar geleden oprichtte. Jacqueline én een uit volle borst zingende kanarie begroeten ons hartelijk. Op het dressoir in de living prijkt een foto van Léon en aan de muur hangen herinneringen aan de verre reizen die zij samen maakten. Jacqueline haalt een dik fotoalbum boven waarin met zorg hun vele reisfoto's met nauwkeurige aantekeningen erbij gekleefd zijn. Onder een dampende kop koffie en 'Antwerpse handjes' laten we haar vertellen over RWS, hoe het allemaal begon. Wat was de allereerste drijfveer om zo een vereniging op te richten? Een persoonlijke ervaring misschien? Reeds vanaf onze studententijd, toen we elkaar leerden kennen - we waren nog maar achttienspraken wij daar al over, over een waardig levenseinde. Ik had mijn grootmoeder zien wegkwijnen en Léon zijn grootvader. Mijn moeder is overleden aan de gevolgen van kanker en zat al verschillende jaren in een rolstoel, maar het was een levenslustige vrouw die hield van het leven. Toen ze terminaal was, heb ik aan de huisarts die haar al jaren kende, gevraagd om haar niet te laten lijden. Hij heeft daar respect voor getoond en haar de nodige medicatie gegeven zodat zij rustig kon inslapen. Recht op Waardig Sterven bestaat dit jaar 40 jaar. Het is het levenswerk van wijlen uw echtgenoot, Léon Favyts die in 2013 overleed. Bestond er bij de oprichting nergens in België een gelijkaardige vereniging? In het Franstalige landsgedeelte bestond "L’Association pour le Droit de Mourir dans la Dignité" (ADMD) al. Léon was daar bestuurslid. Wij waren beiden lid van ADMD, want wij waren tegen het nodeloos rekken van het leven, tegen medische hardnekkigheid. De eerste voorzitter van ADMD was dokter Yvon Kenis, oncoloog bij de ULB (Université Libre de Bruxelles) die later werd opgevolgd door Jacqueline Herremans die tot op de dag van vandaag nog altijd voorzitter is. Omdat zoveel Nederlandstaligen zich aanmeldden als lid werd aan Léon gevraagd om een Vlaamse vereniging op te richten. Léon was zelf afkomstig uit Enghien (Edingen), maar wij woonden toen al in Antwerpen, in de Somersstraat waar indertijd de 'Volksgazet' gevestigd was. ADMD geeft financiële steun voor de oprichting van RWS. Na deze schenking was er overeenstemming over de goede samenwerking tussen de raden van bestuur. Die samenwerking is zo gebleven tot 2013 waarna ze bekoeld is, maar verloopt nu weer gelukkig vlotter. Op 8 december 1983 werd RWS dan officieel gesticht door Léon Favyts, ikzelf en dokter Frank Janssens, allen uit de Antwerpse regio. Die eerste actie gebeurde vanuit ons appartement in de Somersstraat. RWS telde op dat moment al ongeveer tweehonderd leden uit heel Vlaanderen. Léon stuurde in datzelfde jaar een kleine brochure aan achthonderdtwintig artsen in Antwerpen, Brussel en Gent en aan zeventig kranten. Hij nam ook deel aan de dag van NVVE die in dat jaar haar tienjarig bestaan vierde in Utrecht. Er verschenen daaropvolgend artikels in onder meer "Antwerpse Morgen" en Knack. 1983 9
10 Online Touch Home