ZILVEREN CAMERA 2024 | IN GESPREK MET DE JURY Interview 69 jaar aan werk te delen met de jury - want alleen dan maak je kans op de prijs.’ JULIE HRUDOVÁ (FOTOGRAAF EN BEELDREDACTEUR / JURYLID NIEUWS REGIO) ‘Ik ben voorgedragen voor deze jury door collega Niels Broekema. Daar was ik erg blij mee, want ik vind het altijd leuk om te zien wat andere fotografen maken, hoe ze het nieuws visueel weergeven. Ik ben, naast de thema’s, ook altijd benieuwd naar de trends - naar specifieke benaderingen, hoe er het afgelopen jaar door collega-fotografen is gewerkt.’ ‘In mijn categorie, Nieuws Regio, waren dit jaar veel inzendingen. Het leuke aan deze categorie is dat het niet altijd hard nieuws is of iets heel groots hoeft te zijn. Het zijn juist ook de kleinere situaties die in een bepaalde regio aan bod komen, die kenmerkend zijn voor dat gebied. Of, zoals bij de genomineerde in onze categorie dit jaar, dat er ook grote emoties schuil kunnen gaan in gebeurtenissen die weliswaar niet op wereldschaal dramatisch of zelfs nieuwswaardig zijn maar desondanks op individueel of lokaal niveau enorme impact kunnen hebben. Zoals te zien is op de foto van John van der Tol, waarop we de eigenaar van een bedrijf op de rug zien terwijl hij met lede ogen moet toezien hoe zijn pand afbrandt. Later blijkt dat er brand is ontstaan in een drugslab in een naastgelegen schuur. Dat aspect, van de onzichtbare maar voor de omgeving risicovolle drugslabs, is in veel gemeenten in het land een actueel issue. Ik waardeer het enorm wanneer een fotograaf die dieperliggende laag van de onderliggende dramatiek zo in één beeld weet te vangen.’ ‘Als ik terugkijk naar de laatste jaren van de Zilveren Camera, dan staat vooral de serie die Eddy van Wessel maakte in Oekraïne me helder voor de ogen. Vooral het beeld van het oudere stel, een zwaargewond echtpaar in een medisch centrum in de Oekraïense stad Bachmoet, nadat hun huis door een Russische raket is getroffen. Dat is een emotionele foto die veel vertelt over de liefde maar ook het verdriet en het fragiele van mensen, zonder dat je iets ziet van de situatie die tot dit beeld heeft geleid. Maar je begrijpt meteen, op microniveau, wat er aan de hand is, ook zonder context. Dat is de kunst van fotografie. Je wilt niet alleen iets laten zien maar mensen ook raken. Ik hoop dan ook voor de fotojournalistiek dat er meer waardering voor komt. Ik vind het jammer dat fotografie bij verschillende media als bijzaak wordt gezien. Soms wordt er gefotografeerd om maar beeldmateriaal van een situatie te hebben, ook al zit er dan geen emotionele waarde of diepere laag in. Ik zou het fijn vinden als dat op de een of andere manier weer terugdraait en de fotojournalistiek de status krijgt en ook de algehele waardering die het verdient.’ • ‘ Ik waardeer het enorm wanneer een fotograaf de dieperliggende laag van de onderliggende dramatiek zo in één beeld weet te vangen’
70 Online Touch Home