met de Joden van Medina had gevormd, dus misschien dacht Mohammed dat de Qurayzah zijn oordeel als onpartijdig zou accepteren. Of althans, het zou zo moeten lijken voor de volgelingen van de Profeet van Islam, die anders zijn eigen uitspraak in twijfel zouden kunnen trekken vanwege de nauwe banden die veel Moslims hadden met de Joden van Medina. Toen Sa'd op zijn ezel reed, zei Mohammed tegen hem: “Deze mensen zijn bereid je oordeel te aanvaarden.” Sa'd antwoordde: “Ik geef het oordeel dat hun krijgers moeten worden gedood en dat hun kinderen en vrouwen gevangen moeten worden genomen.” De Profeet van Islam was tevreden. "O Sa'd! Je hebt onder hen geoordeeld met (of vergelijkbaar met) het oordeel van de Koning (d.w.z. Allah)."18 Hij bevestigde het oordeel van Sa'd als dat van Allah zelf: "Jij hebt beslist ter bevestiging van het oordeel van Allah boven de zeven hemelen.”19 (Later, toen Sa'd stierf, vermeldt Ibn Ishaq verschillende vroege Moslim tradities die beweren dat de troon van Allah schudde.20) Sa'd's straf werd naar behoren uitgevoerd, en Mohammed nam daar zelf actief deel aan. Volgens Ibn Ishaq, "ging de apostel naar de markt van Medina (die vandaag de dag nog steeds de markt is) en groef daar loopgraven. Vervolgens liet hij [de mannen van de Qurayzah] halen en sloeg hun hoofd af in die loopgraven, en de mannen werden in groepen naar hem gebracht." Een van de felste vijanden van de Profeet onder de Qurayzah stam, Huyayy, verkondigde: "Gods gebod is juist. Een boek en een decreet en een bloedbad zijn nu geschreven tegen de Zonen van Israël." Toen sloeg Mohammed zijn hoofd af. Met het oog op het oordeel om de mannen te doden en de vrouwen en kinderen tot slaaf te maken, legde èèn van de gevangenen, Attiyah al-Qurazi, uit hoe de Moslims bepaalden wie een man was en wie niet: "Ik behoorde tot de gevangenen van Banu Qurayzah. Zij (de Metgezellen) onderzochten ons, en degenen bij wie het haar op het schaambeen (schaamhaar) al begonnen was met groeien, werden gedood. En degenen bij wie dat niet zo was, werden niet gedood. Ik behoorde tot degenen die geen haar hadden gegroeid (ik overleefde)."21 Ibn Ishaq noemt het aantal mannen die toen werden afgeslacht in het bloedbad: “600 tot 700 in totaal, hoewel sommigen het aantal op 800 of 900 zetten."22 Ibn Sa'd zegt "dat ze tussen de zeshonderd en zevenhonderd waren."23 de Qurayzah werden in groepen naar Mohammed geleid, iemand vroeg Ka'b bin Asad wat er gebeurde. “Begrijp je het nooit?” antwoordde de radeloze leider van de Qurayzah. "Zie je niet dat de aanklager nooit stopt, en dat degenen die worden weggenomen niet terugkeren? Bij Allah is het de dood!"24 Deze massamoord wordt ruimschoots bevestigd in verschillende andere ahadith. Een hadith geeft een samenvatting van hoe Mohammed omging met de drie joodse stammen van Medina: "Bani An-Nadir en Bani Quraiza vochten (tegen de Profeet die hun vredesverdrag schond), dus verbande de Profeet de Bani An-Nadir en stond hij de Bani Quraiza toe om in hun woonplaats te blijven (in Medina) en niets van hen af te nemen, totdat ze weer tegen de profeet zouden vechten. Hij doodde vervolgens hun mannen en verdeelde hun vrouwen, kinderen en eigendommen onder de Moslims, maar sommigen van hen kwamen bij de Profeet en hij schonk hen veiligheid en zij omarmden de Islam. Hij verbood alle Joden uit Medina. Het waren de Joden van Bani Qainuqa', de stam van ‘Abdullah bin Salam en de Joden van Bani Haritha en alle andere Joden van Medina.”25 Allah stuurde ook een openbaring naar de aarde die zijdelings refereert naar het bloedbad: "En degenen die hen hielpen uit de mensen van het Boek – Allah nam de vestingen van hen af en zaaide terreur in hun hart [vervulde hun hart met ontzetting]. (Dus) sommigen heb jij gedood, 102
103 Online Touch Home