opkomen, toen hij zag dat ik mijn hand onthield om hem te doden, en zijn [belofte om] trouw [te zijn] accepteerde?" De metgezellen waren ontzet, en antwoordden: "We wisten niet dat je het in je hart had, apostel van Allah! Waarom gaf je ons geen signaal met je ogen?'' De Profeet van Islam antwoordde: “Het is niet aan te raden, dat een Profeet bedrieglijke trucs uitvoert met de ogen.”7 Afvalligheid van Islam is voor Mohammed altijd het hoogste kwaad geweest. Toen hij de Heerser van Medina was, kwamen enkele herders en veehouders naar de stad en accepteerden gelijk Islam. Maar ze hadden een hekel aan het klimaat van Medina, dus gaf Mohammed hen wat kamelen en een herder; eenmaal weg uit Medina doodden zij de herder, lieten de kamelen vrij en deden afstand van Islam. Mohammed liet ze achtervolgen. Toen ze werden gepakt, beval hij dat hun handen en voeten werden geamputeerd (in overeenstemming met Koran 5:33, dat bepaalt dat degenen die "corruptie in het land" veroorzaken) worden gestraft door de amputatie van hun handen en voeten aan weerszijden) en hun ogen werden uitgestoken met verhitte ijzeren staven. En vervolgens werden zij in de woestijn achtergelaten om te sterven. Mohammed gaf het bevel, dat hun smeekbede om water moest worden afgewezen.8 De tradities maken duidelijk, dat een van de belangrijkste redenen waarom de straf zo zwaar was, was dat deze mannen eerst Moslim waren geweest, maar daarna “'afvallig” waren geworden en “overlopers” waren. Mohammed gaf voor zijn eigen gemeenschap van gelovigen dat geen enkele Moslim ter dood kon worden gebracht, behalve voor moord, onwettige geslachtsgemeenschap en geloofsafval.9 Hij zei ronduit: 'Wie zijn Islamitische religie heeft veranderd, doodt hem dan.”10 Islamitische apologeten in het Westen beweren dat, in de woorden van Ibrahim B. Syed, president van de Islamic Research Foundation International in Louisville, Kentucky, "er geen historisch bewijs is [in de Geschriften], wat erop wijst dat Mohammed (vzmh), of een van zijn metgezellen, ooit iemand ter dood hebben veroordeeld wegens afvalligheid.”11 Deze beweringen gaan echter ten koste van de geloofwaardigheid van deze apologeten. Dit soort beweringen mogen misschien erg geruststellend zijn voor niet-Moslims, die graag willen geloven dat de doodstraffen die uitgesproken worden over bijvoorbeeld Moslims die zich naar het Christendom bekeren, slechts een abnormaliteit en een afwijking zijn van de normaal. Zoals de ex-Moslim Abdul Rahman, een Afghaanse burger die zich tot Christendom bekeerde, en die in 2006 werd veroordeeld tot de doodstraf, waarbij zijn straf na hevige internationale druk werd omgezet in een gevangenisstraf. Helaas komt de bewering van Ibrahim B. Syed, dat er geen historisch bewijs is dat Mohammed de executie van afvalligen beval, gewoon niet overeen met de feiten van Mohammeds leven. Dat dergelijke beweringen onbetwist blijven, onderstreept alleen maar het feit dat het erg belangrijk is dat westerlingen goed geïnformeerd moeten worden over de feitelijke woorden en daden van Mohammed. Deze kennis over de woorden en daden van Mohammed (in Koran, Tafsir en Hadith), maken de acties van Islamitische staten veel begrijpelijker dan de (politiek correcte) woorden van Islamitische apologeten in het Westen. Er stonden verschillende anderen personen in Mekka op de lijst van degenen die onmiddellijk moesten worden gedood: Abdullah bin Khatal, een andere afvallige van de Islam; al-Huwayrith bin Nuqaydh, die Mohammed en enkele anderen had beledigd.12 114
115 Online Touch Home