Mohammeds uiteindelijke ziekte Mohammed was bezig met het consolideren van zijn macht en het plannen van verdere uitbreiding van zijn ontluikende rijk – hij had zojuist jihadstrijders bevolen in de Byzantijnse gebieden van Syrië en Palestina binnen te trekken – toen hij ziek werd. Volgens de Islamitische traditie zag hij al zijn einde naderen. Een paar maanden nadat zijn laatste ziekte begon, ontving hij een laatste, korte Koranische openbaring, en hij geloofde dat het hem opdroeg om Allah's genade te vragen ter voorbereiding op zijn eigen dood: "Wanneer de hulp van Allah komt en de overwinning, en U grote menigten mensen de religie van Allah ziet binnengaan, vier [dan] de lof van uw Heer en bidt om Zijn vergeving, want die komt Hem toe, en hij aanvaard Berouw" (Koran 110:1-3).46 Aisha zei later dat hij haar vertelde: "Gabriël reciteerde de Koran eens per jaar voor mij en voor dit jaar was het twee keer en dus merkte ik dat mijn dood nabij was.”47 De laatste ziekte van de Profeet van Islam begon op een dag toen Aisha klaagde over een hoofdpijn. Mohammed zei dat hij wenste dat hij langer dan haar zou mogen leven, maar hij wist dat dit niet zo mocht zijn. Verwijzend naar haar hoofdpijn zei hij: "Ik zou willen dat dit was gebeurd, terwijl ik nog leefde, want dan zou ik Allah's vergeving voor jou vragen en Allah voor jou aanroepen." Aisha reageerde hierop met scherpe speelsheid: "Bij Allah, ik denk dat als je zou willen dat ik zou sterven, en als dit zou gebeuren, dan zou je het laatste deel van de dag slapen met een van je vrouwen!" Maar Mohammed was niet in de stemming om speels te zijn. Hij vertelde Aisha dat hij een hoofdpijn had die erger was dan die van haar, en dat zijn ziekte terminaal zou kunnen zijn.48 Naarmate zijn ziekte voortschreed, werd hij ongerust over het feit dat hij moest verhuizen en elke nacht in het huis van een andere vrouw moest doorbrengen, zoals zijn gewoonte was sinds hij polygamie begon te praktiseren. Hij schreeuwde angstig: “Waar zal ik morgen zijn? Waar zal ik morgen zijn?” Uiteindelijk lieten zijn andere vrouwen hem in het huis van zijn favoriete vrouw verblijven, namelijk die van Aisha.49 Zoals we hebben gezien, ervoer hij een pijn, die hem deed denken aan zijn vergiftiging in Khaybar, enkele jaren eerder: "O 'Aisha! Ik voel nog steeds de pijn veroorzaakt door de maaltijd die ik at in Khaybar, en op dit moment heb ik het gevoel alsof mijn aorta doorgesneden wordt vanwege dat gif gesneden."50 Terwijl hij ziek lag, reciteerde hij keer op keer de twee soera's van de Koran die nu aan het einde van het boek zijn geplaatst, die samen bekend staan als Al-Mu'awwidhatan (de twee soera's om toevlucht te zoeken bij Allah voor het kwaad): Zeg: Ik zoek mijn toevlucht bij de Heer van de Dageraad Van het kwaad van geschapen dingen; Van het onheil van de duisternis zoals het zich verspreidt; Van het kwaad van degenen die geheime kunsten beoefenen; En van het onheil van de jaloerse terwijl hij jaloers is. (113:1-5) Zeg: ik zoek mijn toevlucht bij de Heer van de mensheid, De koning (of heerser) van de mensheid, De god (of rechter) van de mensheid, Opdat Hij mij bevrijdt van het kwade van de influisteringen van de duivel Die in het hart van mensen fluistert 125
126 Online Touch Home