Vanuit het midden van de geesten (djin) en mensen (114: 1-6)51 Hij vroeg de gelovigen die zich bij zijn ziektebed hadden verzameld om hem iets te geven om op te schrijven, “zodat ik voor jullie iets kan opschrijven, waarna jullie nooit meer zullen afdwalen.” Maar in plaats daarvan begonnen de Moslims te kibbelen over hoe ziek Mohammed werkelijk was, totdat hij hen bevel gaf de kamer uit te gaan. Maar voordat ze vertrokken, gaf hij hun twee bevelen: “Verdrijf de Al-Mushrikun [d.w.z. polytheïsten, heidenen, afgodendienaars en die niet geloven in de Eenheid van Allah en in Zijn Boodschapper Mohammed] van het Arabische Schiereiland. En respecteer en geef geschenken aan de buitenlandse delegaties zoals u mij hebt zien doen, toen ik met hen omging.”52 (De tekst tussen haakjes is toegevoegd door de Saoedische vertaler van de hadith van Bukhari; het woord Al-Mushrikun wordt algemeen vertaald als “ongelovigen.”) De ongelovigen waren vaak in zijn gedachten, ook al lag hij ziek op bed. Sommige Islamitische tradities beweren zelfs dat de Joden Mohammed hadden "betoverd."53 Toen sommige van zijn vrouwen begonnen te praten over een prachtige kerk die zij in Abessinië hadden gezien, versierd met prachtige iconen, ging Mohammed rechtop zitten en zei: "Dat zijn de mensen die, wanneer een vrome man sterft onder hen, een plaats van aanbidding maken bij zijn graf en vervolgens plaatsen zij die iconen in het graf. Dat zijn de ergste schepselen in de ogen van Allah."54 Hij voegde eraan toe: "Allah vervloekte de Joden en de Christenen, omdat ze de graven van hun Profeten veranderden in plaatsen van verering.”55 Aisha merkte op dat als Mohammed dit niet had gezegd, “zijn graf opvallend versierd zou zijn geweest.”56 Op een gegeven moment gaven degenen die zich rond zijn bed verzamelden medicijnen aan Mohammed, zij negeerden zelfs zijn protesterende gebaren, en goten het medicijn in mijn mond. Toen hij zich wat beter voelde, vroeg hij: “Heb ik je niet verboden medicijnen in mijn mond te gieten?” Ze antwoordden dat ze dachten dat hij gewoon een typische patiënt was, die zijn afkeer van medicijnen uitte, maar Mohammed was niet tevreden. Hij gaf als straf het bevel dat iedereen die aanwezig was geweest, toen hij het medicijn kreeg, nu medicijnen in zijn eigen mond zou krijgen.57 Terugkijkend op zijn profetische carrière merkte Mohammed op: "Ik ben gestuurd met de kortste uitdrukkingen met de breedste betekenissen, en ik heb overwonnen door terreur (in de harten van de vijand te zaaien), en terwijl ik sliep, werden de sleutels van de schatten van de wereld in mijn hand gelegd en aan mij gegeven.”58 Dit is een van zijn meest opmerkelijke uitspraken. Het is waar dat zijn Koran vrij kort is (hij kon zelf niet lezen en schrijven), vooral in vergelijking met het Oude en zelfs het Nieuwe testament. En of de inhoud ervan werkelijk de “breedste betekenis” heeft, is een onderwerp van discussie voor theologen. Dat hij "overwon door terreur" valt niet te ontkennen, gezien de tumultueuze geschiedenis van zijn profetische carrière, met zijn invallen, roofovervallen, oorlogen, moorden, massa-executies, genocide en zijn etnische zuivering. Mohammed verwees natuurlijk niet naar terreur in de moderne zin van terrorisme, maar naar de terreur die Allah in de harten van ongelovigen zou zaaien (vgl. Koran 3:151; 7: 4-5; 8:12; 8:60; enz.) – iets wat lijkt op wat Joden en Christenen kennen als de ‘vreze des Heren’ of vrees voor God. Maar voor hem was die angst onafscheidelijk van de angst die zijn krijgers in de harten van hun tegenstanders moesten zaaien, want voor hem waren zij de instrumenten van Allah's wraak. En de Islamitische theologie beloofde deze Islamitische krijgers een grote buit in deze huidige wereld en eindeloze fysieke genoegens in de volgende, als ze maar (radicaal) vochten 126
127 Online Touch Home