Daarom kan een gepaste relatie tussen alle mensen alleen verwezenlijkt worden, als zij elkaar als broeders en zusters beschouwen. Alleen dan zullen geschikte gevoelens van liefde en respect de overhand hebben in de wereld.(2) Islamitische apologeten en hedendaagse academici hebben dezelfde ideeën als een echo uitgesproken. Mohammed “was, per slot van rekening,” zegt Islamitische geleerde Carl Ernst, “een charismatische persoon die bekend stond om zijn integriteit.”(3) Biograaf van Mohammed, Ar-Raqeeq Al-Makhtum (De verzegelde Nectar) won zijn eerste prijs in een internationale competitie die in Mekka werd gehouden in 1979, schreef dat “de Profeet zowel perfectie in natuur als perfectie in manieren combineerde . . . De Profeet is de meest juiste, meest degelijke, de meest betrouwbare in spraak, en de meest betrouwbare van allen.”(4) Op dezelfde manier drong Ibrahim Hooper, van de Raad van Amerikaanse Islamitische Relaties (CAIR), bij Moslims erop aan, om Mohammeds voorbeeld te imiteren. De Amerikaanse Moslimorganisatie CAIR, is een organisatie die zegt dat zij “het begrip van Islam wil verbeteren, door dialoog te bevorderen, en burgerrechten, en Amerikaanse Moslims krachtiger wil maken.” Dit is wat hij zei in de nasleep van de rellen van de Mohammed Cartoonrellen in eind 2005, toen de protesten internationaal uitbraken als gevolg van de satirische tekeningen. Hij spoorde Moslims aan om Mohammeds voorbeeld te volgen:(5) Jullie moeten geen kwaad doen aan hen die je kwaad doen, maar met hen omgaan in vergevingsgezindheid en vriendelijkheid (Sahih Al-Bukhari). Deze beschrijving van de Profeet Mohammed van Islam is een samenvatting van hoe hij reageerde op persoonlijke aanvallen en misbruik. Islamitische tradities beschouwen een aantal gevallen waarin de Profeet de mogelijkheid had om terug te slaan, naar degenen die hem aanvielen, maar hij hield zich in . . . . Als Moslims moeten wij een stap terugnemen en onszelf afvragen, “Wat zou Mohammed doen?”(6) Maar de internationale rellen en de moorden die vanwege deze cartoons werden gepleegd – over het algemeen werd dit door de daders ervan gezien als een wraak voor de vermeende belediging van Mohammed – suggereerde dat Hoopers visie in geen geval universeel geaccepteerd was onder Moslims. Sommige Moslims deden zelfs een beroep op Mohammeds voorbeeld op de exact tegengestelde wijze van Hoopers pleidooi voor terughoudendheid. Sjeik Omar Bakri Mohammed, die zelf een aanhanger was van Osama bin Laden, en vele jaren jihad predikte in Groot-Brittannië , voordat hij het land verliet in de nasleep van de aanslagen in Londen op 7 Juli 2005, verklaarde dat Mohammed zelf de cartoonisten dood zou willen hebben: “De belediging is nu opgenomen door iedereen, Moslim en niet-Moslim, en iedereen veroordeelt de cartoonisten en de tekeningen zelf. Echter, in Islam zegt God en de boodschapper Mohammed zegt, dat een ieder die een profeet beledigd, dat hij gestraft en geëxecuteerd moet worden. Deze man [die deze cartoon getekend heef] moet berecht worden en als het bewezen wordt, moet ie geëxecuteerd worden.”(7) De Engelse jihadistische groep Al-Ghurabaa, de opvolger van Bakri’s Al-Muhajiroun organisatie, maakte een vergelijkbare verklaring openbaar, waarbij zij refereerden aan incidenten in Mohammeds leven om deze positie te rechtvaardigen: In de dagen van de Boodschapper Mohammed (moge vrede en zegen op hem zijn) waren er individuen zoals deze, die hem beledigden en onteerden, en op hen werd 16
17 Online Touch Home