Ongeacht deze moeilijkheden, kunnen de teksten wel degelijk gelezen en begrepen worden. En als vredelievende Moslims geen weerwoord hebben, wanneer jihadisten hen wijzen op Mohammeds voorbeeld om geweld te rechtvaardigen, zullen hun gelederen altijd kwetsbaar blijven voor het rekruteren van jihadisten, die zichzelf presenteren als de vertolkers van “pure Islam”, die heel getrouw Mohammeds voorbeeld willen volgen. De Koran en de Islamitische traditie zijn er duidelijk over: hierin wordt Mohammed het ultieme voorbeeld van gedrag genoemd, voor de Moslims om na te volgen. Zijn belang voor honderden miljoenen Moslims wereldwijd, is geworteld in de Koran, het heilige boek van de Moslims. In het kort is hij “een excellent voorbeeld van gedrag” (Koran 33:21). Hij vertoont “een verheven standaard van karakter” (66:4), en zeker, “wie hem gehoorzaamd als Boodschapper [Mohammed], die gehoorzaamt Allah” (4:80). De Koran vertelt Moslims veelvuldig om Allah en Mohammed te gehoorzamen: terwijl het heilige boek van de Moslims het voor lief neemt dat Mohammed feilbaar persoon is (die dus fouten kan maken), instrueert het Moslims herhaaldelijk om Mohammed te gehoorzamen (3:32; 3:132; 4:13; 4:59; 4:69; 5:92; 8:1; 8:20; 8:46; 9:71; 24:47; 24:51; 24:52; 24:56; 33:33; 47:33; 49:14; 58:13; 64:12) Elke toegewijde Moslims zal dit serieus nemen. Muqtedar Khan, van het Centrum van Islamstudies en Democratie, verklaart: Geen religieus leider had zoveel invloed op zijn volgelingen, dan Mohammed (vrede zij met hem), de laatste Profeet van Islam . . . En Mohammed als laatste boodschapper van God geniet superioriteit als het op openbaring aankomt – de Koran en de tradities. Zoveel, dat de woorden, daden, en het zwijgen (dat wat hij zag en niet verbood) van Mohammed een onafhankelijke bron van Islamitische wet werd. Moslims gehoorzamen dit niet alleen, als een deel van religieuze naleven en praktiseren, zij proberen ook om hun Profeet te imiteren en na te volgen, in elk aspect van hun leven. En dus is Mohammed zowel het medium as de bron van de goddelijke wet.(15) Zowel hervormingsgezinde Moslims als bloeddorstige jihadisten roepen Mohammeds voorbeeld aan om hun daden te rechtvaardigen, en de vraag is welke groep de overhand zal hebben in de toekomst, en welke groep de Islamitische wereld zal leiden, die in de greep is van een religieuze opleving, en bijzonder vijandig is naar Amerika en het Westen. Het antwoord op deze vraag zal grotendeels bepaalt worden door Mohammed zelf – door wie hij volgens Islamitische teksten werkelijk was, en wat hij deed. Door deze Islamitische teksten te bestuderen, en wat ze zeggen over de profeet die de religie stichtte, kunnen we iets leren over Mohammed zelf, zelfs als er geen “historische zoektocht naar de figuur Mohammed”, net zoals er een grote zoektocht is geweest naar de historische Jezus. De ware identiteit, de woorden, en de daden van de Profeet van Islam, zijn maar oppervlakkig bestudeerd door geleerden en historici, en dit is deels te wijten aan het gebrek aan vroege, betrouwbare bronnen, en een soort diep ingewortelde Islamitische weerstand met betrekking tot het ter discussie stellen van de geaccepteerde Islamitische overtuigingen, zelfs als dit ondervragen geen betrekking heeft op een polemische pennenstrijd waarbij doctrines worden aangevallen of weerlegd. Terwijl historisch gezien critici van de Bijbel vrij waren en een grote invloed hebben gehad op het Christelijke en postChristelijke Westen, zijn in de Islamitische wereld zulke studies vrijwel niet aanwezig. De weinige geleerden die wel in dit werkveld opereren, zoals Christoph Luxenberg, ontvangen doodsbedreigingen en publiceren daarom onder een pseudoniem. 19
20 Online Touch Home