zijn werk in zijn geheel verloren is gegaan, is het vereeuwigd in de prachtige, bewaard gebleven verkorte samenvatting ervan, door Ibn Hasman. … Ibn Ishaq’s werk is opmerkelijk in zijn uitstekende, rigoureuze methodologie en zijn literaire stijl is er een van het hoogste niveau van elegantie en schoonheid. Het is ook nauwelijks verbazingwekkend dat wanneer wij in herinnering brengen dat Ibn Ishaq een ontwikkelde geleerde was, niet alleen in de Arabische taal, maar ook in de wetenschap van de hadith.”(18) De Islamitische schrijver Javeed Akhter, de auteur van “De Zeven fases van het Leven van Profeet Mohammeds” (titel in Engels), is het hiermee eens: “Was Ibn Ishaq betrouwbaar? Hij schijnt heel zorgvuldig te zijn in zijn geschriften. Zodra hij twijfelde, laat hij de tekst vooraf gaan aan een verklaring met het woord ‘Za’ama’ (hij beweert, hij voert aan).”(19) In een onderzoek van Moslim historici, schrijft Salah Zaimeche – van een Moslim organisatie ‘Stichting voor Wetenschap, Technologie en Beschaving’ het volgende over Ibn Ishaq: “Hij corrigeert de hadiths, en verwijdert elke legende en elk dichtkunst uit zijn verklaringen, die niet aan de betrouwbare kant staan. De acties en daden van de Profeet (VZMH20) zijn nauwgezet genoteerd, en zijn veldslagen zijn beschreven tot in de allerkleinste details.”(21) En zijn moderne biografie van de Profeet (die gedistribueerd is door de Raad van Amerikaanse-Islamitische relaties of CAIR, een groep die zichzelf profileert als een voorvechter voor mensenrechten organisatie, die opkomt voor de rechten van Moslims in Amerika), schrijft de Islamitische apologeet Yahiya Emerick lovend over Ibn Ishaq’s Biografie van Mohammed (Sirat Rasul Allah), als “een van de eerste pogingen om een complete biografie te presenteren van Mohammed, door gebruik te maken van een brede variëteit aan bronmateriaal.” (22) Een recente Islamitische geleerde (en zoals Abu Bakr, een Moslimbekeerling) Martin Lings (1909-2005), wiens biografie ‘Mohammed: Zijn Leven Gebaseerd op de Vroegste Bronnen (Titel in Engels), wordt gerespecteerd door zowel Moslims als niet-Moslims (en Ling won zelfs prijzen in Egypte en Pakistan), hoofdzakelijk berust op drie bronnen: Ibn Ishaq’s biografie, een kroniek van de veldslagen van Mohammed door Mohammed ibn Umar al-Waqidi’s (overleden in 823), en tenslotte de tradities die verzameld zijn door al-Waqidi’s secretaris, Mohammed Ibn Sa’id (overleden 845), met als titel: Kitab Al-Tabaqat Al-Kabur (Het Boek van de Hoogste Klassen, dat in het Engels is uitgegeven met de titel ‘The Book of the Major Classes’). De laatste twee werken zijn een generatie later tot stand gekomen dan het werk van Ibn Ishaq, en daarom heeft de biografie Sirat Rasul Allah (Ibn Ishaq) nog steeds de trotse plaats in de geschiedenis als de voornaamste bron van informatie over Mohammed. Martin Ling gebruikt ook de het werk “De Geschiedenis van de Boodschappers en de Koningen” (Ta’rikh ar-Rasul wa ‘l-Muluk) door Tabari, en Bukhari Muslim, en andere bronnen van de hadith. Ik zal in dit boek voornamelijk refereren aan deze bronnen, en hoofdzakelijk aan Ibn Ishaq, omdat zijn werk het oudste chronologische werk is, maar ik zal ook refereren aan Ibn Sa’id, die onder vele Moslimgeleerden als meer betrouwbaar gezien wordt in zijn overdracht van hadith dan al-Waqidi.23 Ik zal ook uitgebreid gebruik maken van Sahih Bukhari en Sahih Muslim, net als andere hadith verzamelingen die door Moslims als betrouwbaar worden gezien. Dit allemaal om een beeld te construeren van Mohammed vanuit Islamitische bronnen, en juist het beeld dat vrome Moslims mogen krijgen, als zij de bronnen onderzoeken over zijn leven en de zegswijzen van hun Profeet. 33
34 Online Touch Home