de goddelijke openbaring. Een direct gevolg hiervan is dat adoptie verzwakt is in de Islamitische cultuur. Zayd werd niet langer “Zayd bin Mohammed” genoemd (d.w.z. Zayd zoon van Mohammed), maar “Zayd bin Haritha,” naar de naam van zijn vader bij geboorte. De Koran zegt hierover: “Allah heeft voor geen man twee harten in zijn (ene) binnenste gemaakt. En noch heeft Hij uw vrouwen van wie u (gaat) scheiden, door Zihar (uit te spreken), door haar moeder te noemen, tot uw moeders gemaakt. Noch heeft Hij uw aangenomen zonen tot uw (werkelijke) zonen gemaakt. Dat is (alleen) maar een manier van spreken, door uw mond, maar Allah vertelt (u) de waarheid, en Hij wijst de (rechte) weg (Koran 33:4).(27) En de valse beschuldigingen tegen Aisha bracht de vereiste dat er vier mannelijke getuigen moesten zijn, om een misdaad aan te tonen van overspel of gerelateerde onberadenheden. In het geval van seksueel wangedrag, zijn er vier mannelijke getuigen vereist om de daad aan te tonen – in overeenstemming met de openbaring die tot Mohammed kwam om zijn jeugdige vrouw vrij te spreken en haar naam te zuiveren (Koran 24:13).(28) En alleen Aisha’s woord telde niet mee om de valsheid van de beschuldiging aan te tonen. Tot op heden beperkt de Islamitische wet de geldigheid van het getuigenis van een vrouw – in het bijzonder met betrekking tot zaken die gaan over seksuele immoraliteit. De Koran zegt hierover: “En roep twee mannelijke getuigen onder jullie op, en als er geen twee mannen zijn, dan één man en twee vrouwen, die jullie geschikt achten om als getuigen te dienen. Dit zodat, wanneer één van de twee vrouwen zich zou vergissen, de een de andere indachtig zal maken” (2:282). En Islamitische juridische theoretici hebben de geldigheid van een vrouwelijke getuigenis beperkt tot zaken die – in de woorden van een Islamitisch juridische handleiding, “zaken met betrekking tot eigendom, of transacties van eigendom, zoals verkoop.”(29) In andere gevallen kunnen alleen mannen getuigen. Als gevolg hiervan, is het vandaag de dag praktisch onmogelijk om verkrachting te bewijzen in landen die de dictaten van de Sharia volgen. Gewetenloze Moslimmannen kunnen verkrachting begaan zonder daarvoor gestraft te worden: zolang zij maar de aanklacht ontkennen en er geen andere getuigen bij zijn geweest, gaan ze vrijuit. Dit is simpelweg vanwege het feit dat de verklaring van de vrouw niet toelaatbaar is, en minder waard dan die van een man. En nog erger, als een vrouw een man beschuldigd van verkrachting, kan het zelfs zijn dat ze zichzelf beschuldigt. Als de vereiste getuigen niet gevonden kunnen worden, dan wordt de aanklacht van verkrachting, een toelating van overspel. Dit verklaart ook het grimmige feit dat zoveel als 75 procent van alle vrouwen in de gevangenissen in Pakistan, in feite achter de tralies zitten vanwege de misdaad een slachtoffer te zijn van verkrachting.(30) Diverse opvallende recente zaken in Nigeria, die veel aandacht trokken, hebben laten zien dat aanklachten voor verkrachting omgezet konden worden in straffen voor slachtoffers voor ontucht en overspel. In deze zaken hebben de Islamitische autoriteiten de aanklacht van de slachtoffers omgezet in doodstraffen voor overspel en ontucht. De doodstraffen werden pas omgezet in gevangenisstraffen na hevige internationale druk en kritiek van mensenrechtenorganisaties.(31) Deze misbruikzaken zijn overigens extreem bestendig tegen kritiek en hervorming – en de uitkomsten van deze zaken zijn per slot van rekening gebaseerd op het voorbeeld van de Profeet, die in de ogen van Moslims het perfecte rolmodel is voor menselijk gedrag. 59
60 Online Touch Home