Daarom, zegt Ibn Ishaq, “verlichtte Allah zijn droefheid, en liet hem veilig voelen van zijn angsten.” Hij zond een nieuwe openbaring om Satans woorden over al-Lat, al-‘Uzza en Manat te vervangen: Heb je gedacht aan Al-Lat en Al-‘Uzza en Manat, de derde, de andere? Zijn die van jou mannelijk en die van Hem vrouwelijk? Dat zou inderdaad een oneerlijke verdeling zijn! Het zijn slechts namen die jullie hebben gegeven, jullie en jullie vaders, waarvoor Allah geen waarborg heeft gegeven. Zij volgen maar een vermoeden, en datgene waar zij zelf naar verlangen. Maar nu is leiding neergezonden van hun Heer en is tot hen gekomen. (Koran 53:19-23) Met andere woorden, heeft Allah alleen dochters, terwijl de ongelovigen zonen hebben (“zijn die van jou mannelijk en die van Hem vrouwelijk”)? Voor een Arabier uit de zevende eeuw zou dit belachelijk klinken. En bovendien, al-Lat, al-‘Uzza en Manat zijn alleen maar verzinsels van een heidense verbeelding, “namen die jullie hebben gegeven, jullie en de voorvaderen, voor wie Allah geen waarborg heeft gegeven.” Mohammed keerde terug tot zijn compromisloos monotheïsme. Het is niet verwonderlijk dat ommezwaai de spanningen met de Quraysh allemaal maar verder deed oplaaien. Ibn Ishaq herinnert zich dat de polytheïsten deze episode begonnen te gebruiken tegen hem: Toen de teniet verklaring, van wat Satan in de mond van de Profeet had gelegd, van God kwam, zeiden de Quraish: "Mohammed, heeft zich bekeerd van wat hij zei over de positie van uw goden bij Allah, en veranderde het en bracht iets anders.” Nu waren de twee woorden die Satan in de mond van de apostel had gelegd, in de mond van elke polytheist en zij werden meer en meer vijandig naar de Moslims toe, en naar de volgelingen van de apostel.27 Het incident van de Duivelsverzen hebben de Moslims uiteraard eeuwenlang in acute verlegenheid gebracht. Inderdaad werpt het een schaduw over de waarheidsgetrouwheid van Mohammeds gehele claim van een profeet van God te zijn. Als Satan woorden in Mohammeds mond kon leggen, en hem doen laten geloven dat het openbaringen van Allah zijn, wie zal zeggen of Satan Mohammed als spreekbuis gebruikt heeft bij andere gelegenheden? En dus hebben de Islamitische geleerden, apologeten en historici de Duivelsverzen aangevallen met een bijzondere grote woestheid. Mohammed Husein Haykal betoogt in zijn boek “Life of Muhammed” (Het leven van Mohammed) dat dit incident zelfs nooit heeft plaatsgevonden, want, zo redeneert hij, Mohammed is een profeet: Het verhaal heeft de aandacht van westerse Oriëntalisten getrokken, die het als waar hebben aangenomen, en het herhaald hebben tot in het oneindige. … Het is een verhaal dat duidelijk incoherent is bij het minste onderzoek. Het is in tegenspraak met de onfeilbaarheid van elke profeet bij het overbrengen van de boodschap van zijn Heer. Hij verwondert zich over het feit dat sommige moslimgeleerden geloven dat het waar is. Maar hij voegt er snel aan toe: “Ibn Ishaq, van zijn kant, aarzelde helemaal niet om het een 68
69 Online Touch Home