Politiek Correcte Mythe: Kruisvaarders werden opgeroepen om zich ook tegen Joden te keren – naast de Moslims Het is helaas waar dat de Kruisvaarders de Joden als doelwit hadden bij verschillende gelegenheden. Sommige groepen Kruisvaarders stonden het zichzelf toe om af te wijken van de missie die Paus Urbanus hen had gegeven. Opgehitst door antisemitische predikers, wilden een contingent van manschappen het oosten trekken voor de Eerste Kruistocht, maar in plaats daarvan keerden zij zich in Europa tegen de Joden, en terroriseerden ze daar en slachtten velen van hen af. Graaf Emicho van Leiningen en zijn volgelingen trokken door het Rijnland, en plunderden en vermoordden daar Joden in 5 steden: Worms, Mainz, Trier en Keulen. Sommige bisschoppen in die gebieden probeerden deze massaslachtingen tevergeefs te voorkomen. Uiteindelijk zouden graaf Emicho en zijn volgelingen zelfs hun pogroms uitbreiden naar Hongarije, maar zij kwamen daar aan hun einde en velen stierven. Het was echter al te laat. Nieuws van deze wapenfeiten bereikten het Midden-Oosten en het leidde ertoe dat vele Joden bondgenoten werden van de Moslims en vochten tegen de Kruisvaarders toen zij arriveerden. Vijftig jaar later zou een andere groep dat op weg was voor de Tweede Kruistocht opnieuw Joden afslachten in het Rijnland. Dit is allemaal onvergeeflijk, en het was ook een Een boek dat je niet geacht wordt te lezen (Engels) The Crusades: The World’s Debate door Hillaire Belloc, 1937, herdrukt door Tan Books, 1992. Belloc maakt een fascinerende voorspelling: vreselijke beoordelingsfout. De Kruisvaarders zouden er veel beter aan hebben gedaan om de Joden, mede dhimmi’s, als hun vanzelfprekende bondgenoten te hebben omarmd in het verzet tegen de Islamitische jihad. De Moslims behandelden de Joden en Christenen min of meer op dezelfde manier: slecht. Het is spijtig dat geen van de twee groepen elkaar als gezelschap hebben gezien in het lijden dat dhimmi-status hen bracht, en als medestander in het verzet tegen de onderdrukking door de Moslims. Echter, zelfs vandaag, acht eeuwen na de laatste Kruistocht, is deze manier van denken zeldzaam, dus misschien is het nu ook niet eerlijk op het van de Kruisvaarders te verwachten in die tijd. In ieder geval was het verkeerd behandeling van de Joden een fundamenteel kenmerk van de “Religie, de kern van alle dingen, en wij zijn teruggevallen en Islam heeft in beginsel zijn ziel behouden… Wij zijn verdeeld ten opzichte van een Mohammedaanse wereld, en verdeeld op elke mogelijke manier – verdeeld in afzonderlijke onafhankelijke rivaliteiten, door strijdende belangen van bezittingen en onteigening – en deze verdeeldheid kan niet verholpen worden, omdat het cement van onze beschaving tezamen, het Christelijke cement, is uiteengevallen en verkruimeld. Misschien voordat dit boek verschijnt, zal de zich ontwikkelende situatie in het Nabije Oosten al veranderingen gebracht hebben. Misschien kan die verandering afgewend worden, maar er zal verandering zijn, voortdurend en een grote. Het lijkt niet waarschijnlijk te zijn, dat aan het eind van deze veranderingen, zeker als het proces verlengt wordt, dat Islam de verliezer zal zijn.”17 Kruistochten in het algemeen? Niet volgens de historische bronnen. Paus Urbanus oproep voor de Eerste Kruistocht bij de Synode van Clermont in 1095 zegt niets over de Joden, en kerkgangers waren 17 HiIlaire Belloc, The Crusades: The World’s Debate, Rockford, IL, Tan, 1992, 248-50 109
110 Online Touch Home