Hoofdstuk 14 ISLAM EN CHRISTENDOM: GELIJKWAARDIGE TRADITIES? “Het is niet zoals een Hollywood film,” zei de Franse actrice Eva Green van de Engelse regisseur Ridley Scott’s van zijn film Kingdom of Heaven, (koninkrijk van de Hemel) een Amerikaanse film uit 2005, dat over de Kruistochten gaat. Dat is waar. Het is als een stomme Amerikaanse film. “Moslims, worden waren gericht op het naast-elkaar bestaan en co-existentie, totdat Christelijke extremisten alles bedierven,” dweepte de krant de New York Times, nadat het een voorpremière van het nieuwe kassucces had gezien. Het ging verder, “En zelfs toen de Christenen verslagen waren, gaven de Moslims hen een veilige doortocht om naar Europa terug te keren.” Volgens de krant zei Meneer Ridley, dat “hij hoopte dat Christenen, Moslims en Joden in harmonie zouden kunnen samenleven – als alleen maar fanatisme op afstand worden gehouden.” Of, zoals actrice Green het verwoordde, de film is erop gericht mensen te bewegen “om meer tolerant, meer open te zijn naar Arabische volkeren toe.”1 Nu zal het wel duidelijk moeten zijn: Het idee dat Moslims “gericht Raad eens.. • De meeste hedendaagse presentaties van de Kruistochten zijn politiek gemotiveerd, a-historisch en ronduit onzin. • Het probleem waar de wereld vandaag de dag mee wordt, gegeneraliseerd worden tot geconfronteerd kan niet “religieus fundamentalisme – het is Islamitische jihad waren op co-existentie” met niet-Moslims, totdat de Kruisvaarders arriveerden, is historisch gezien onjuist – mits de “co-existentie” die Ridley Scott bedoeld, er een is van de verdrukker en onderdrukte (de dhimmi’s). Zowel hij als Eva Green maken de Politiek Correcte motieven van deze film duidelijk: om te laten zien dat alles wat de vredelievende samenleven van Moslims en niet-Moslims in de weg staat, als “fanatisme” gezien wordt, en geen enkel element van een religieuze traditie. De film is ook bedoeld om ons – de intolerante racistische Westerlingen – aardiger te maken naar Arabieren toe. Maar de film is louter een van de vele pogingen in een algehele campagne om Westerlingen te overtuigen dat de Islamitische beschaving gelijk of zelfs superieur is aan de Westerse beschaving. • Wij kunnen de jihad niet weerstaan, als wij zelf niet onze trots in de Westerse beschaving herstellen Het goedpraten van Kingdom of Heaven De film Kingdom of Heaven (vertaald: Koninkrijk van de hemel) is een klassiek cowboy-en-indianen verhaal, waarbij de Moslims nobel en heroïsch zijn en de Christenen oneerlijk en gewelddadig zijn. Het script hangt aan elkaar van hedendaagse Politiek Correcte clichés, en fantasieën over Islamitische tolerantie. Hiermee worden dhimmi-wetten afgewimpeld en worden algehele discriminerende houdingen in de Islamitische wereld tegen andersdenkenden en minderheden naast zich neergelegd (waar de regisseur Ridley Scott waarschijnlijk helemaal niets van gehoord had). De film verzint een vrede-en-tolerantie groep, die “de Broederschap van Moslims, Joden en Christenen” wordt genoemd. Maar natuurlijk hebben de Christenen alles verpest. Een publicist van de film verklaarde, “Zij waren 1 Alan Riding, The Crusades as a Lesson in Harmony?, New York Times, 24 April 2005 129
130 Online Touch Home