Dit alles laat zien, dat de term “Islamofobie” in feitelijk geen waarde heeft als een analytisch begrip. Door dit te adopteren geeft men vrij spel aan de meest virulente vorm van theologische equivalentie, en om tegen alle bewijslast in, te bevestigen dat alle religieuze tradities in dezelfde mate aansporen tot geweld. In veel gevallen is dit een deel van de pogingen om een smet te brengen op de Westerse beschaving, mede dankzij het vergelijken van de zonden van het Christendom te vergelijken met een ideale vorm van fictieve Islam. Het maken van deze vergelijking, betekent het ontkennen van de zinvolle observatie die de atheïst (en later theïst) Anthony Flew maakte: “Jezus is een enorm aantrekkelijke charismatische figuur, iets wat de Profeet van Islam heel nadrukkelijk niet is.”4 Maar weer eens opnieuw, is dit niet theologisch vakmanschap van een persoon, maar een realistische analyse van Islamitische jihad. Het vertrekt ook de notie dat de Westerse beschaving iets is wat het waard is om te verdedigen. “Islamofobie” als een wapen van jihad De aanklacht “Islamofobie” wordt routinematig gebruikt om de aandacht weg te leiden van jihad terroristen. Na de opkomst van jihadistische militante bewegingen en het arresteren van 8 mensen in Zwitserland op verdenking van het helpen van zelfmoordterroristen die een aanslag wilden plegen in Saoedi-Arabië, waren sommige Moslim niet in de stemming om het huis schoon te vegen: “Wat ons betreft,” zei Nadia Karmous, leider van een Moslim vrouwengroep in Zwitserland, “is er geen opkomst van Islamisme, maar eerder een toename van Islamofobie.”5 Dit patroon is een terugkerend fenomeen in het recente decennium, over de gehele wereld, vanwege het feit dat “Islamofobie” aan het woordenboek is toegevoegd, en een fenomeen is dat zichzelf in stand houdt. In Westerse landen heeft “Islamofobie” dezelfde plaats ingenomen naast “racisme”, “seksisme”, en “homofobie.” De absurditeit van dit alles wordt heel onverwachts geïllustreerd door een incident in Groot-Brittannië in 2005: Terwijl een filmploeg de intimidatie van een Moslim op straat aan het filmen was voor de film “Islamofobia”, kwamen twee Britse passanten de Moslim te hulp, terwijl de camera’s aan het filmen waren. Noch de filmploeg, noch de passanten leken zich te realiseren dat deze gebeurtenis het bewijs was dat de Britten niet zo gewelddadig of xenofoob waren, als de film, die zij aan het maken waren, wilde suggereren.6 Historicus Victor Davis Hanson heeft heel bekwaam de gevaarlijke verschuiving uitgelegd, dan wat de focus op “Islamofobie” werkelijk inhoudt: Er is in werkelijkheid niet zoiets als een fenomeen van “Islamofobie” – ten minste niet meer dan er een “Fobie voor Duitsers” was in het jaren van Hitler, of een “Ruslandfobie” in het verachten van Stalinisme. Elke oneerlijkheid of onbeschaafdheid die voortkomt uit “etnisch profileren” (door veiligheidsdiensten) van jongemannen met een Midden-Oosterse afkomst, valt in het niet bij de pogingen die Islamitische fascisten zelf ondernemen – hier in de V.S., in het V.K., Nederland, Frankrijk, Turkije en Israël – om Westerlingen te vermoorden en onschuldige burgers op te blazen. Het echte gevaar van duizenden onschuldige burgers is niet een toevallige evangelische fanatiekeling, of een onbehouwen politicus die zijn vuil aan het spuien is over Islam, maar een opzettelijke georganiseerde en erg ziek anti-Semitisme en anti-Amerkanisme die ether wereldwijd doordrenkt en vervuild, die 4 Atheist becomes theist: Exclusive Interview with Former Atheist Anthony Flew, Philosophia Christi, Winter, 2004 5 Swiss arrests over Saudi attacks, BBC News, 9 Januari 2004, Muslims in Switserland fear ‘witch-hunt’, Swissinfo, 22 April 2004 6 Stuart Jeffries, Coming to a small screen near you, Guardian, 13 Januari 2005 149
150 Online Touch Home