Voor velen in het westen blijven de woorden van Mohammed meer mysterieus dan andere belangrijke religieuze figuren. De meeste mensen weten bijvoorbeeld, dat Mozes de 10 Geboden ontving op de berg Sinaï, dat Jezus stierf op het Kruis op Golgotha en dat hij opstond uit de dood, en misschien zelfs dat Boeddha onder een boom zat en verlichting ontving. Maar men weet veel minder over Mohammed, en zelfs wat men weet wordt betwist. Daarom wordt wat hier volgt alleen uit Islamitische teksten gehaald. Eerste basisfeit: Mohammed ibn Abdullah ibn Abd al-Muttarib (570-632), de profeet van Islam, was een man van oorlog. Hij onderwees zijn volgelingen om te vechten voor zijn nieuwe religie. Hij zei dat hun god, Allah, hun opdroeg om de wapens op te nemen. En Mohammed zat niet alleen in zijn leuningstoel, want hij vocht mee in talloze slagen. Deze feiten zijn cruciaal voor een ieder die wil begrijpen van wat de Kruistochten heeft veroorzaakt eeuwen geleden. Of vertaald naar onze eigen tijd van wat geleid heeft tot het opleven van een wereldwijde jihad beweging. In de loop van deze slagen heeft Mohammed talloze principes uitgesproken, die tot op de dag van vandaag worden gevolgd door hedendaagse Moslims. Daarom is het belangrijk op sommige van deze karakteristieken van deze slagen te vermelden, welke inzicht kunnen geven in de kantenkoppen van vandaag – inzichten die, helaas genoeg, voortdurend sommige experts en analisten lijken te ontgaan. Mohammed de overvaller Mohammed had al ervaring als een krijger, voordat hij zijn rol veronderstelde als profeet. Hij had deelgenomen in twee lokale oorlogen tussen zijn Quraish stam en de naburige rivalen Banu Hawazin. Maar zijn unieke rol als profeet-krijger zou pas later komen. Na het ontvangen van openbaringen van Allah door de engel Gabriël in het jaar 610, begon hij door tot zijn stam de boodschap te prediken dat Een God aanbeden moest worden, en dat hij de rol van profeet had. Maar hij werd niet goed ontvangen door zijn Quraish broeders in Mekka, die minachtend reageerden op zijn profetische oproep en weigerden hun goden op te geven. Mohammeds frustratie en woede werden duidelijk. Toen zijn oom, Abu Lahab, zijn boodschap verwierp, vervloekte Mohammed hem en zijn vrouw in gewelddadige taal, die opgetekend is in de Koran, het heilige boek van Islam: “Moge de handen van Abu Lahab vergaan! Mogen hij zelf vergaan! Zijn welvaart en gezondheid zal hem niets baten. Hij zal verbrand worden in een vlammend vuur, en zijn vrouw zal overladen worden met maden, en een touw van vezels om haar hals hebben. “ (Koran 111:1-5) Uiteindelijk zou Mohammed van gewelddadige woorden naar gewelddadige daden overgaan. In het jaar 622 vluchtte hij van zijn geboorteplaats Mekka naar een naburig stad, Medina, waar een bende van tribale krijgers heb hadden geaccepteerd als profeet, en trouw aan hem zweerden. In Medina begonnen deze nieuwe Moslims karavanen van de Quraish te overvallen, waarbij Mohammed persoonlijk vele van deze overvallen persoonlijk leidde. Deze overvallen hielden de ontluikende Moslimbeweging kapitaalkrachtig en hielpen om Islamitische theologie vorm te geven – zoals een berucht incident, waarbij een bende Moslims een Quraish karavaan overviel bij Nakhla, een nederzetting niet ver van Mekka. De overvallers vielen de karavaan aan tijdens de heilige maand van Rajab, waarin vechten verboden was. Toen ze tot het Moslimkamp terugkeerden, beladen met de buit, 16
17 Online Touch Home