Het is niet alleen Mohammeds mening. Het is de wet. Akkoord. Dus Mohammed werd bevolen om tegen mensen te vechten totdat zij Moslims werden of onderworpen werden aan Islamitische wet. En de Koran onderwijst oorlog voeren. Maar dat betekent toch niet dat Moslims dit onderwezen hebben? Toch? Hebben wij niet in hoofdstuk 2 gezien dat bepaalde gedeelten van de Bijbel ook niet letterlijk genomen worden door Joden en Christenen? Is dat niet hetzelfde met Islam? Ben je niet alleen heel selectief bepaalde beschamende teksten aan het uitkiezen, in een poging om Islam slecht neer te zetten? In een woord: nee. Het ongemakkelijke feit is dat gewelddadige jihad-oorlog tegen ongelovigen niet een ketterse doctrine is, die door een kleine minderheid van extremisten aangehangen wordt, maar een constant element is in de heersende stroming van Islam. Het is een element van (mainstream) Islamitische theologie. Islam is heel erg in beslag genomen door wettelijke kwesties; Islamitische wet bevat vele gedetailleerde instructies voor het individuele gedrag, evenals regelgeving voor het structureren van de regering en relaties tussen landen onderling. Het bevat zelfs onmiskenbaar duidelijk onderscheidbare kenmerken van de centrale positie die de jihad-strijd inneemt tegen ongelovigen. Dit geldt voor alle vier scholen of hoofdstromingen van Soennitische Moslim jurisprudentie, te weten de Maliki, Hanafi, Hanbali en Shafi’i, en deze vertegenwoordigen de overgrote meerderheid van de Moslimbevolking. Deze scholen formuleerden eeuwen geleden de wetten met betrekking tot het belang van jihad, en de manier waarop het uitgevoerd moet worden. Maar dit betekent niet dat deze wetten uit de oude geschiedenis zijn vervangen door meer modernere uitspraken. Het is een algemeen geaccepteerd principe in de Islamitische wereld dat de “poort van ijtihad”, of vrijzinnig onderzoek naar de Koran en Islamitische traditie om Allahs voorschriften te ontdekken, al eeuwen geleden is gesloten. Met andere woorden, het Islamitisch onderwijs over de belangrijkste zaken is al lang geleden geregeld, en het kan niet meer in twijfel worden getrokken. (Er zijn zeker op hervorming gerichte Moslims vandaag de dag, die vragen om de “poort van ijtihad” te heropenen, zodat Islam opnieuw geïnterpreteerd kan worden, maar deze oproep wordt erkend door de belangrijkste en meest invloedrijke autoriteiten in de Islamitische wereld.) Daarom – behoudens een algemene heropening van de “poorten van ijtihad”, wat erg onwaarschijnlijk is – zullen deze uitspraken en jurisprudentie de norm blijven voor de overgrote meerderheid van Moslims. Alle vier hoofdscholen in Soennitische Islam zijn het eens over het belang van jihad. Een Maliki-jurist uit de 9de eeuw – meneer al-Qayrawani – verklaarde: “Jihad is een voorschrift van Goddelijke instelling. De uitvoering door bepaalde individuen in het verleden mag anderen ervan afhouden. Wij Malikieten houden vast dat het de voorkeur heeft om geen vijandigheden te beginnen met de vijand, voordat wij deze uitgenodigd hebben om de religie van Allah aan te nemen. Behalve wanneer de vijand het eerst aanvalt. Zij hebben de mogelijkheid om of zich tot Islam te bekeren, of de hoofdbelasting te betalen (Jizya), en zo niet, dan zal hen de oorlog verklaard worden.”8 Op dezelfde manier heeft een Hanbali jurist uit de 13de eeuw – die favoriet was bij Osama bin Laden en andere moderne hedendaagse jihadisten – verklaard: 8 Ibn Abi Zayd al-Qayrawani, La Risala (Epitre sur les elements du dogme et de la loi de l’Islam selon le rite malikite). Algiers, 1960, 165, 5th edition. 37
38 Online Touch Home