willen, nodig hen dan uit om deel te nemen aan de sociale orde van Islam door de belasting te betalen die geheven wordt op alleen niet-Moslims (Jizya)… terwijl ze blijven in hun voorouderlijke religies.” En als er geen kalief is, moeten Moslims nog steeds jihad voeren. Deze wetten zijn eeuwenlang bekend, vooral bij degenen die vanwege het bestaan ervan moesten lijden. Gregor Palamas (1296-1359), een Griekse monnik en theoloog (die vandaag de dag gerespecteerd wordt als heilige door de Orthodoxe Kerk), werd voor een tijd gevangen genomen door de Turken, merkte heel charmant op: “dit beruchte volk, gehaat door God, en deze beruchte mensen, scheppen op dat zij de overhand kregen op de Romeinen (d.w.z. de Byzantijnen) door hun liefde tot God… ze leven bij de boog, het zwaard, en losbandigheid, ze hebben er plezier in om slaven te nemen, zichzelf toe te wijden aan moordpartijen, ze stropen en roven… en niet alleen doen ze deze misdaden, maar – wat een [morele] afwijking – zij geloven zelfs dat God het allemaal goedkeurt.”12 Politiek Correcte Mythe: Islam is een religie van vrede, dat gekaapt is door een kleine groep extremisten Dit is natuurlijk de moeder van alle Politiek Correcte mythen over Islam. Maar het is aanhoudend en weerbarstig, zelfs al zijn er bergen aan bewijs voor het tegendeel, zowel van de Islamitische theologie zelf, als van hedendaagse kranten. En het misverstand is niet alleen vanwege het naïeve multiculturalisme en cynische dubbelhartigheid. Zelfs een theoreet van de Moslim Broederschap Sayyid Qutb, een van de vooraanstaande voorstanders van gewelddadige jihad van de 20ste eeuw, onderwees (zonder enige spoor van ironie) dat Islam een vredelievende religie is. Niettemin had hij een erg specifieke manier van vrede in zijn gedachten: “Wanneer Islam streeft naar vrede, dat is het doel niet dat er een oppervlakkig vrede komt, in de zin dat alleen een deel van de [de bevolking op de] aarde volgelingen van Islam zouden zijn, en veilig zouden zijn. De vrede waar Islam naar verlangt is dat de religie (d.w.z. de wet van de maatschappij) gezuiverd wordt door God, en dat de ongehoorzaamheid van mensen alleen voor God alleen is, en dat sommige mensen niet moeten heersen over anderen. Na de periode van de Profeet – vrede zij met hem – moeten de laatste fasen van de beweging van Jihad gevolgd worden; de eerste beginfase of de middenfase zijn dan niet meer toepasbaar.13 Met andere woorden, Islam is een religie van vrede dat alleen zal komen als iedereen Moslim is, of tenminste onderworpen is aan een Islamitische staat. En om die vrede te vestigen, moeten Moslims oorlog voeren. 12 The Oxford Illustrated History of the Crusades, Oxford University Press, 1995, 250-251 13 Shariah Council of State Defence (Majlis al-Shura) of CRI, ‘Jihad and Its Solution Today’, Jihad Today, Kavkaz Center, November 26, 2003 39
40 Online Touch Home