84

Hoofdstuk 9 ISLAM – VERSPREID DOOR HET ZWAARD? ZEKER WETEN! Nagenoeg alle westerse burgers hebben zich aangeleerd om zich te verontschuldigen voor de Kruistochten, maar het is veel minder bekend dat de Kruistochten een Islamitische tegenhanger heeft, waarvoor er geen excuus is en waarvan nog minder zich zelf van bewust zijn. De eerste schermutselingen op grote schaal van de Westerse wereld met de Moslims, viel niet samen met de Kruistochten, maar 450 jaar eerder. Toen de Islamitische legers de verspreide Arabische stammen verenigden in een enkele gemeenschap, was het nieuwe Islamitische Arabië omgeven door voornamelijk Christelijke landen – met name de Byzantijnse keizerlijke gebieden van Syrië en Egypte, evenals eerbiedwaardige landen van Noord-Afrika. Vier van de belangrijkste Christelijke steden – Constantinopel, Alexandrië, Antiochië, en Jeruzalem – lagen allemaal binnen handbereik van de legers van Arabië. De grootste rivaal van het Byzantijnse Rijk, Perzië, had ook een significante Christelijke bevolking. Maar inmiddels worden de landen van het Midden-Oosten, NoordRaad eens.. • Wat vandaag als de “Islamitische wereld” wordt beschouwd, gecreëerd werd door een serie van wrede veroveringen van nietMoslim landen • Dit waren oorlogen van religieus imperialisme, niet van zelfverdediging • De vroege verspreiding van Islam en Christendom is onderling fundamenteel verschillend: Islam Afrika en Perzië (Iran) al eeuwenlang beschouwt als het hart van de Islamitische wereld. Heeft deze transformatie zich voltrokken door het bekeren van de harten en zielen? Helemaal niet: Het woord werd door het zwaard verspreid. Onder Islamitische heerschappij werden de niet-Moslim meerderheden langzamerhand teruggedrongen tot kleine minderheden die ze vandaag de dag zijn, alhoewel de repressie, discriminatie en intimidatie ervoor gezorgd hebben dat bekeren tot Islam de enige weg is tot een beter leven. verspreidde zich met geweld, en Christendom niet Politiek Correcte Mythe: Vroege Moslims hadden geen oorlogszuchtige plannen met naburige landen Aan het eind van Mohammeds leven, na zijn succesvolle expeditie tegen de heidense stammen van de Hawazin en de Thaqif, die hij versloeg bij Hunayn (een plaats vlakbij Mekka), probeerde hij op te stoten buiten Arabië, beginnend bij Het Byzantijnse Rijk in Tabuk (stad in Noord Saoedi-Arabie). Hij stuurde ook een brief naar de Byzantijnse keizer Heraclius, en andere heersers in de regio, met de woorden: “De Profeet van Allah schreef tot Chrosroes (Koning van Perzië), Caesar (Keizer van Rome) [d.w.z. Heraclius], Negus (Koning van Abyssinië) [hedendaags Ethiopië] en elke andere despoot, door hen uit te nodigen tot Allah, de Verhevene.”1 Hij vermaande hen om “Islam aan te nemen, en dan zullen jullie veilig zijn.”2 1 Muslim, boek 19, nr. 4382 2 Bukhari, vol. 4, boek 56, nr. 2941 84

85 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication