van dit mooie stukje Nederland te midden van een normale woonwijk, vanaf de buitenzijde valt het niet op, maar eenmaal voorbij de poort ben je 100 jaar terug in de tijd. Alle heemkunde vrijwilligers BEDANKT dat jullie voor ons een zo mooi stukje authentiek Nederland bewaard hebben. Mocht u de foto’s willen zien neem contact op met iemand die Internet heeft en ga naar WWW.VANDUNSTAMBOOM.NL Hier vindt u vele foto’s en verhalen betreffende onze familie. Wat uw secretaris overkwam: Het was deze middag, dat ik even was achtergebleven er moest nog wat geregeld worden toen ik in gesprek raakte met een lid van ons, die vertelde dat hij al vele jaren in Dordrecht woonde maar eigenlijk uit Breda kwam(net zoals uw secretaris). Toevallig had ik op de valreep thuis nog even gauw een stamboom uitdraai gemaakt en verfraaid met aantal foto’s van onze tak. Dit laat ik betreffend lid zien en terwijl hij zo zit te bladeren hoor ik ineens hé dat is ome Kees, ik kijk en zeg nee dat is opa. Na wat heen en weer gepraat blijken zijn vader en mijn opa broers te zijn. Jan heeft beloofd zijn zolder op te gaan en daar wat oude foto’s op te duiken. Zo ziet u maar weer 1 foto zegt meer dan 10 bladzijden. Maar het een kan niet zonder het ander. KVD MOGELIJK WAAR. In een archief probeer je alles te rangschikken, ook de papieren die nog geen plaats hebben want die komen onder de categorie “diversen” en Het is best wel leuk om eens ’n keer in die map te neuzen wat hebben we daar nu eigenlijk allemaal, zo kwam ik het navolgende artikel tegen. Er is of wordt in Tilburg en omgeving een krant uitgegeven die heet “Rooms Leven” in 1960 stond er een artikel in dat nu precies past op deze plaats op dit moment. Het is een kerstverhaal geschreven door C. Robben een bekende schrijver uit deze omgeving. En het vertelt over de oomzeggertjes van Peter van Dun, de pastoor die het wapen van “van DUN” op zijn grafzerk heeft staan links van het priesterkoor in de kerk te Goirle. Vele leden hebben dit met eigen ogen, tijdens de 8 familiedag kunnen aanschouwen. Voor de volledige juistheid van het verhaal durf ik mijn handen niet in het vuur te steken, maar een aantal personen zijn beslist juist zo ook de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Ja, het is ook in dialect geschreven, wat het voor veel mensen iets moeilijker maakt om het te lezen, maar hierdoor is het gemakkelijker om je in deze tijd in te leven. VEEL LEESPLEZIER!! KVD HOE ARJAON van DUN OP KERSTMIS NAAR ’T PARADIJS GONG. Ondanks dè Arjaon van Dun zôô èèrum was as de mieren en gin vèèr van z'n lippen kos blaoze was 't toch unne geziene meens in Gôôl……..en dè kwaam omdet ie bij z'n heerôôm pastoor Peter van Dun, op 't „Paleis" wôônde. Naa motte niks bezunders denken ak „Paleis" schrèèf. „'t Paleis", dè was de Pasterij; dieje naom hagget van lieverleej gekregen van de inboorlingen van Gôôl... 't zal dus wel 'n schabbernak van 'n huis zen gewist. Bovendien was Arjaon z'n bruur, Vincent, mister in Gôôl. Arjaon was schoenlapper……Hoe dè kwaam is 'n zielig verhaol, mar ik zal 't oe toch vert ellen. Vadder Jan van Dun had jaore geleeje z'n twee zo nen Arjaon en Vincent tegelèèk naor 't Seminarie gestuurd. Dè scheen traditie te zèèn in de familie want z'n èègen twee bruurs Antonius en Peter waren ôôk priester geworre, en Peter zelfs pastoor in Gôôl. Heerbruur had gezeej desse allebaai 't kopke d'r vur hadden……..en talenten moeten nie begraove worre………zittie en dan de eer……..de familie-eer twee zonen te meugen
7 Online Touch Home