18

18 7. ‘ Vreemde ‘ maar Boeiende Composities Wij publiceren een foto uit ‘De Standaard’ van 8 mei ll. In de daarbij besproken kortfilm speelt Geoffrey Rush de rol van de knorrige en ongeduldige kunstenaar Giacometti. Dit beeld zou ik in het kader van dit artikel willen losmaken van zijn oorspronkelijke betekenis: de Giacometti die zelfzeker een hem typische figuur boetseert, uitgerekt en semiabstract, expressionistisch zeker. Ik zou mee met jullie, lezers, de prent willen interpreteren als die van een would-be kunstenaar die vertwijfeld en inspiratieloos en zonder voorafgaande planning en inspiratie toch probeert een kunstwerk(je) te realiseren. De aanzet op de foto is inderdaad ‘mager’… Wij kennen die situatie naar eigen ervaring en zo dikwijls zien wij collega’s die we willen helpen, doelloos staren en het onmogelijke nastreven, vertrekkend van slechte basiscomposities. We waren dan ook blij een keigoede compositie op te merken in een schilderij van kunstenaar Koen Broucke, Vlaams beeldend kunstenaar en historicus. Daar kunnen we uit leren zowel vormcompositorisch als kleurcompositorisch. Hier willen we: 1. De compositorische kwaliteiten van dit werk bespreken 2. Leren uit een photoshopbewerking ervan 3. Verwijzen naar ondoordachte beginopties Kleurcompositorisch - treffen ons de complementaire paars en gele kleuren met tot eenheid verzoenende middentonen in verwant roze en lila. - het donkere paars benadrukt het moment van de weergave: de laatavond. Deze indruk wordt nog versterkt door minimale kobaltblauwe luchtstreep bovenaan ook hier in eenheid gebracht met paarse en roze tinten.

19 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication