21 12.01 ROYAAL BEDEELD. Onder deze titel kondigde Hans Boffel in 'Knack' een dubbeltentoonstelling aan in de Koninklijke Musea te Brussel. Dit met Jan Fabres 'My Queens' en Hiroshi Sugimoto's 'Still Life' : "De dialoog tussen hedendaagse en oude kunst is een beproefd exporecept. Zo blijkt tot tweemaal toe in de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België. Tussen taferelen van barokschilder Jacob Jordaens plaatst Jan Fabre met feestelijke punthoedjes getooide 'My Queens' : monumentale marmeren bas-reliëfs, een ode aan de vrouwen in Fabres leven. Ze omringen zijn sculptuur van kroonprinses Elisabeth - en zo verbindt een koninklijke link het heden met het verleden en de toekomst. Ook de wereldvermaarde Japanse kunstenaar Hiroshi Sugimoto is present met zwart-wit foto's van wassen beelden waarmee hij dode vorsten tot leven lijkt te toveren. Ze weerspiegelen het werk van grote Vlaamse meesters, die Sugimoto beschouwt als pioniers van de fotografie. Adembenemend! Nog tot 19 augustus in het KMSKB Brussel." 12.02 MUSEUM ANTARCTICA. In de rubriek 'Kort' in het Nederlandse tijdschrift 'Quest Braintainment' vonden we volgende kleine bijdrage : "Pinguïnpoep, oude voorraden en beschimmelde papieren, die verwacht je wel te vinden in een hut op Antarctica die al meer dan een eeuw leeg staat. Maar een mooie aquarel van een dode boomkruiper, een Europese zangvogel? Dat niet direct. NieuwZeelandse conservatoren troffen het kunstwerk aan toen ze begonnen met de restauratiewerkzaamheden aan de historische hut in het oosten van Antarctica. Het bouwwerk werd in 1912 gebruikt door de leden van de Britse Terra Nova-expeditie, die onder leiding van Robert Falcon Scott als eersten ooit de zuidpool probeerden te bereiken. Een van de expeditieleden was natuuronderzoeker én kunstenaar Edward Wilson (1872-1912). Hij schilderde het vogeltje, maar hij zou het kunstwerk nooit mee terugnemen naar Engeland. Samen met Scott en drie anderen overleed Wilson op Antarctica door de honger en het slechte weer, niet lang na het bereiken van de zuidpool." 12.3 DE MAGIE VAN HET VOORLEZEN. Hoe kun je kinderen nog warm maken voor boeken in deze digitale tijden? Voorlezen, dat is het magische woord. In 'Fokusmijnkind' zorgde Ann Ceurvels in haar 'Chronicle' voor een warm pleidooi : "Zet je op de grond met je gekruiste benen als stoeltje en hou je kind dicht tegen je aan. Wanneer je kind met zijn rug tegen je aanleunt, zal het je warmte voelen en de trillingen van je stem ervaren wanneer je voorleest. Dat geeft rust en vertrouwen.
22 Online Touch Home