Na vijf jaar draagt FCB-bestuurslid en cao-onderhandelaar Hans Wijers het stokje over aan FNV-bestuurder Danielle Wiek. Toch hoeven werknemers in de sector Welzijn & Maatschappelijke Dienstverlening het niet zonder de vertegenwoordiging van de bevlogen vakbondsbestuurder te doen. ‘Integendeel. Ik ga namens de FNV terug de regio in.’ Vanwaar de overstap van een landelijk naar een regionaal takenpakket? ‘De voornaamste reden om terug te keren naar de regio is het contact met de werknemers en de leden. Dat heb ik gemist. Toch heb ik vijf jaar met veel plezier de werknemersbelangen op landelijk niveau vertegenwoordigd voor de FNV. Het was goed om bij FCB, een omgeving die voornamelijk gericht is op werkgevers, een stem te geven aan werknemers.’ Waarom vind je dat zo belangrijk? ‘Ik wil iets voor mensen betekenen. Sociaal werkers hebben een hoge werkdruk en gunnen zichzelf niet de tijd om aan zichzelf te werken. Het zorgen voor anderen gaat altijd voor. Ze komen daardoor ook niet snel op voor hun eigen belangen. Maar op enig moment zijn ze het beu. Zover moet het niet komen. Daarom kijk ik namens de FNV waar leden en werknemers tegenaan lopen. En helpen wij ze met mogelijke oplossingen. Dat kan een goed sociaal plan zijn, of het maken van afspraken over werktijden.’ Waar verwacht je werknemers vooral mee te kunnen helpen? ‘Het creëren van meer gelijkwaardigheid. Daar hebben sommige werkgevers de mond van vol, maar in de praktijk valt het vaak tegen. Veel medewerkers zitten in een afhankelijke positie en vrezen voor hun baan. Opstaan voor jezelf en opkomen voor je collega’s gebeurt dan niet zo snel. Soms moet je tegengas geven. Het liefst met één stem. Daar kan ik een rol in spelen: de boel organiseren en een stem geven. Discussies aanwakkeren.’ Waar ben je na vijf jaar FCB-bestuur het meest trots op? ‘Het Loopbaanplein en de Loopbaanwinkel. Dat zijn heel mooie instrumenten voor werknemers. Het stimuleert ze om zichzelf te ontwikkelen en in de veranderingen mee te gaan. Dat er minder animo voor is dan we aan de tekentafel hadden ingeschat, heeft me verrast. Ik vermoed dat sommige werknemers nog niet doordrongen zijn van het nut en de noodzaak van deze instrumenten. Velen gaan ervan uit dat het wel weer goed zal komen in de sector, dat is immers jarenlang het geval geweest. Maar dat is echt niet meer aan de orde.’ Heeft de afwijzing van de cao Welzijn & Maatschappelijke Dienstverlening jouw beslissing om je landelijke takenpakket neer te leggen, beïnvloed? ‘Nee. Maar het was voor mij wel een natuurlijk moment om te zeggen: nu moet een ander de kar gaan trekken.’ Heb je nog een advies voor je opvolgster? ‘Houd je eigen koers aan. Je praat in deze functie voortdurend met anderen; kaderleden, collega-bonden, werkgevers, noem maar op. Het valt niet altijd mee om de wensen van anderen af te zetten tegen je eigen koers en daar een lijn in te bepalen. Je zult veel tegen elkaar af moeten wegen. En het zal niet altijd passen. Gelukkig is Danielle contactueel heel sterk. Dat zal van pas komen, want soms sta je aan de ene tafel lijnrecht tegenover elkaar en kom je elkaar aan een andere tafel weer tegen.’ Welzijn & Maatschappelijke Dienstverlening 7
8 Online Touch Home