Jaargang 11 – editie 3 – november 2012 Het bestuur vlnr. Lid: Secretaris: Voorzitter: Penningmeester: Lid: Lid: Lid: Ton van Dun Robert van Dun Eugène van Dun Jan van Dun Hennie van Dun Ad Potters- van Dun Ton van Dun tel. 0252-211299 tel..033-4942623 tel. 0411-683427 tel. 076-5016095 tel. 06-45092691 tel. 076-5650635 tel. 076-5611426 Contributie of donateurschap voldoen op Rekeningnummer van de FVS van DUN: 17.48.88.252 t.n.v. F.V. Stamboom van Dun te Etten-Leur. Onze contributie is slechts 15,- euro per adres per jaar. Indien u tijdens het lopende jaar lid wordt betaald u een evenredig deel. INHOUD. Adverteerders Bestuur/Inhoud/Colofon Van de Voorzitter Jan de Waard (vervolg deel 3) Knipsels Verslag Familiedag Nogmaals Mechelen Genealogie Joannes Baptist Familiezaken De tuin vaart wel in crisis Adverteerders Redactie: pag. pag. pag. pag. pag. pag. 2 3 4 4,5,6,7 7 8 pag. 9 pag. pag. pag. Hennie van Dun Eugène van Dun Vormgeving: Patricia van Dun 1 _______________________________________________________________ 10,11 12 pag. 13 15
Even terugblikkend op de familiedag 2012, kan ik niet anders vermelden dan dat de organisatie met bus etc. goed is verlopen. Alles werkte mee, zelfs het weer. Bedankt iedereen, leden en organisatoren, die deze dag heeft doen slagen. Reden voor het bestuur om ons alweer te gaan beraden op de familie dag van 2013. In deze Dundoenerij wat leuke wetenswaardigheden en een verslag van de familiedag en wat meer over het fietspad op de “ Dun “( sedijk). Eugène. Jan de Waard, (het vervolg, deel 3), Jan en z’n sport! . Het is zo prettig daarover te schrijven. Want het is zo'n mooie combinatie geweest. Mooi voor beiden, voor Jan en voor het hockeyen. Hij is erdoor gestaald, geestelijk en lichamelijk — en de sport in het algemeen heeft er wel bij gevaren en „Aeolus" in het bijzonder. Als z'n vriend mag ik nu wat vertellen van Jan als sportman. Het is fijn dat te doen, als uiting van wat zovelen en ikzelf voelen als het over onzen Jan gaat. Als je zo zit te denken over Jan, dan flitsen allerlei momenten en voorvallen door je hoofd en zie je ineens weer veel taferelen voor je, als gekleurde plaatjes van een toverlantaarn — Jan op het veld, zegevierend op de schouders van de mannen van zijn elftal na een gewonnen toernooi — Jan bij bestuursvergaderingen, sprekend met overtuiging, energiek en opbouwend — Jan op je kamertje, tot diep in de nacht, bomend over de groei en bloei van zijn „Aeolus". Dan draaien al die beelden kris kras voor je ogen rood, zonder zich te storen aan een chronologische volgorde. Zo wil ik ze ook graag neerschrijven, al die gebeurtenissen met Jan als middelpunt; dan zal het beeld spontaner zijn, dan wanneer het volgens een uitgestippeld schema ontstaat. 2 _______________________________________________________________
In het boek, waarin de ontstaansperiode van de hockeyclub „Aeolus" staat opgeschreven, is eerst niets te vinden over Jan. Toch is hij er van het begin of bij geweest, en was hij een van de allereerste leden. De oorzaak van dit korte verborgen hockeyleven lag bij de school. Z'n werk, de studio, liet hem niet toe officieel lid te zijn van „Aeolus". Maar toen hij de juiste verhouding gevonden had tussen plicht en ontspanning, stond hem niets meer in de weg. Spoedig promoveerde hij van het tweede naar het eerste elftal, waarin hij tot de allerlaatste dag van z'n leven de kleuren van z'n vereniging heeft hooggehouden, door z'n spel en door z'n geest. En ook in het Bestuur kon hij al z'n krachten gaan ontplooien. Als algemeen secretaris vervulde hij de rol van minister van buitenlandse zaken voor onze kleine hockey-democratie, zo kundig, eerlijk en principieel dat „Aeolus" heel hoog steeg in de achting van de ganse hockeywereld. Ik weet het nog goed, van de tijd toen ik lid werd van „Aeolus". Het was wel iets griezeligs in het begin, om thuis te raken in de nieuwe omgeving, om je onbeschroomd, als debutantje, te mengen onder het gezelschap van al die grote en geweldige spelers. Maar met Jan erbi j was het nooi t erg. Die maakte het zo gemakkelijk voor je om niet verlegen te zijn, die deed zo gewoon en eenvoudig. Eenvoudig, ja, dat was het. Gemoedelijk stond hij te luisteren naar m'n enthousiaste verhalen over m'n hockeyvorderingen, en bij hem kon je terecht met allerlei kleine wensen en verlangens. Zo groeide ongemerkt een grote sympathie, die later, toen we wat ouder geworden waren, tot vriendschap is overgegaan, een vriendschap, die me heel veel gegeven heeft. We hadden dikwijls veel plezier. Een keer organiseerde een medebestuurslid en lotgenoot van ons in vele wederwaardigheden, een gezellig avondje toen hij ging verhuizen naar een andere stad. Z'n oude, reeds onttakelde kamer was ingericht om alles naar wens te doen verlopen en successievelijk vulde deze feestzaal zich met de genodigden. We waren met „mannen onder elkaar". Jan en ik vonden een plaatsje onder de omstand van het opklapbed van onzen gastheer en daar hebben wij het feest van vriendschap en jeugd gevierd. Jan genoot. In het geheimzinnige licht van een dikke kaars glansde een draaiende grammofoonplaat. Van hand tot hand ging een flinke worst het gezelschap rond, als hartig hapje bij onze borrel. Veel verhalen zijn toen verteld, oude herinneringen opgehaald en het gelach was de tolk van onze vreugde. Van opzij kon ik Jan goed zien. Hij zat zo intens tevreden de kring rond te kijken, neuriede mee met de muziek en peinsde zeker over de mooie toekomst voor hem, voor „Aeolus", voor ons allen. Op zo'n moment voelde je, dat je bij elkaar hoorde. Dat bleek uit een stil, vrolijk knipoogje, dat bleek bij het korte afscheid: ,Kerel, het is fijn geweest". Bij het vervullen van zijn taak als bestuurder heeft Jan wonderen verricht. Hij had grote gaven, maar ik geloof, dat hij meer te bewonderen is om z'n energie en eerlijkheid. Het wil wat zeggen om een jonge vereniging zo snel in een zeker aanzien te brengen. Dat kost heel wat moeite. Jan heeft die er voor over gehad. De verenigingscorrespondentie die hij voerde beslaat boekdelen en een ontelbaar aantal uren zijn erin _______________________________________________________________ 3
verwerkt. Maar wat daarbij nog meer treft is de wijze waarop iedere brief, ieder kaartje, ieder telegram is opgesteld. Altijd recht op het doel af, altijd correct, altijd eerlijk. Daarmee bereikte hij alles en bovenal waardering en sympathie bij z'n collega's en bij andere verenigingen, voor hem, maar daardoor ook voor „Aeolus". Jan schreef ook gezellig. Z'n stijl pakte. Z'n vele stukjes in het clubblad, z'n jaarverslagen en andere geschriften zijn de getuigen daarvan. En persoonlijk heb ik altijd de prettigste herinneringen aan die krabbeltjes van Jan, die hij je zo van tijd tot tijd stuurde. Het kwam steeds uit zijn hart wat hij schreef en je werd er altijd wijzer van. Geen beter voorbeeld ken ik, dan de laatste brief, die ik van hem kreeg. Het was in de winter 1944-1945 en we waren beiden ondergedoken, hij met heel wat meer redenen dan ik. Toen kreeg ik op zo'n nare sombere dag een dikke brief van Jan en echt, alles kwam weer ineens in het zonnetje te staan. Z'n stijl, z'n toon, het was zo opwekkend, dat er geen plaats meer bleef voor pessimisme. Zoiets kon Jan alleen je geven, en daar was en ben ik hem zo dankbaar voor. Zoals hij schreef, zo sprak Jan ook. Ik west wel zeker, dat hij het eigenlijk vervelend vond, op een bijeenkomst, op een feestavond, op het veld te spreken, tot de officials en leden van andere verenigingen en „Aeolus" zelf. Want hier stond hij in het middelpunt van de publieke belangstelling en hij was veel te bescheiden en, in de goede zin, verlegen om dat prettig te vinden. Maar het ging toch altijd best. Als „Aeolus' " belang op 't spel stond, dan sprak Jan, zo, dat onze clubliefde weer aangewakkerd werd, dat we met hernieuwde ijver verder de weg naar omhoog gingen, dat we trots waren Aeolianen te zijn. Een bijzondere bezigheid was het balloteren. Om vele, gegronde, redenen was er op zekere dag besloten over te gaan tot het persoonlijk bezoek van degenen, die zich kwamen melden als nieuw lid. Lange tijd zijn Jan en ik samen die bezoekers geweest. We gingen gemiddeld per week een middag op stag en Jan had dan van tevoren naar de verschillende nieuwelingen het bericht gezonden dat de hoge gasten konden worden verwacht. Het was altijd een avontuurlijke onderneming en je kon van alles meemaken. Bij de een troffen we een portret van Hitler aan; bij de ander bleken ze Jan nog te kennen van z'n prille jeugd, en dan moest hij buiten altijd even uitlachen om de opmerking. „Bent U nu werkelijk dat lieve jongetje van vroeger?" En als we dan bij nummer drie binnenkwamen, vroegen we ons dikwijls ernstig af of we nu ons zoveelste kopje thee van die middag zouden moeten gaan drinken. Het was altijd een grote vreugde als de wel begrijpende gastvrouw zei, dat de heren zeker al genoeg thee hadden gedronken en dat zij nu wel eens wat anders zouden willen proeven. Op kundige wijze toverde Jan dan een prachtglimlach te voorschijn, die meer zei dan ellenlange beleefdheidsbetuigingen. Het gevolg was steeds een klein glaasje verkwikkend vocht, zodat ook het balloteren nog een aangename zijde kreeg. Dan was er nog die meneer, die ons verraste met vele ouderwetse Amerikaanse sigaretten. Het was al enige jaren oorlog en dus werd het een waar rookfestijn. Maar op de helft van de derde „Wings" — ik weet ineens zeker dat het die waren — keken wij elkaar toevallig even aan en merkten onmiddellijk dat we beiden in dezelfde onprettige situatie waren n.l. in het gevaarlijke bezit van een zeer snel rondtollende maag. _______________________________________________________________ 4
Met welke listigheid we binnen de minuut het huis uitkwamen weet ik niet meer, maar we waren buiten in de vrije natuur, waar je beter misselijk kan zijn dan in de huiskamer van wildvreemde mensen. tot zover, in de volgende dundoenerij het laatste deel. -------------------------------------------------------------------------------------------------Met je favoriete muziekje onder narcose. TILBURG - Het Tilburgse St. Elisabeth Ziekenhuis zet de favoriete muziek van patiënten op als ze onder narcose gebracht worden. Met name de muziek van Guus Meeuwis is erg populair. Anesthesiemedewerker Peter van Dun begon met dit initiatief en omdat het een succes bleek, is het inmiddels in alle operatiekamers ingevoerd. Dat heeft het ziekenhuis gisteren laten weten. Volgens Van Dun raken patiënten minder gestrest als ze lekkere muziek horen als ze in slaap gebracht worden. “Ze komen tot rust en worden ook rustiger wakker." Het is volgens hem geen verrassing dat vooral de Tilburgse zanger Guus Meeuwis, bekend van onder meer zijn hit Brabant, geliefd is. Ook Andre Rieu doet het goed. -------------------------------------------------------------------------------------------------Vernieuwd fietspad Dunsedijk is af. REUSEL-DE MIERDEN - Het vernieuwde fietspad langs de Dunsedijk, nabij de gemeentegrens van Hilvarenbeek en Reusel-De Mierden, is officieel in gebruik genomen. De gemeente Reusel-De Mierden startte afgelopen zomer met de ontwikkeling van het recreatieve fietspad langs de Dunsedijk. De bedoeling is dat de bereikbaarheid van de gemeenten voor fietsers door het vernieuwde fietspad sterk wordt verbeterd. Op het onverharde gedeelte van de Dunsedijk was voorheen zowel in de zomer als in de winter slecht te fietsen. Om het toeristisch karakter te versterken heeft de gemeente Hilvarenbeek bij de gemeentegrens een picknickplaats ingericht. Fietsers vinden er een schuilhut, twee picknick banken en een tafel. De heemkundige kring Esbeek zorgt voor een informatiepaneel op die plek. De aanleg van het fietspad is mede mogelijk gemaakt door een financiële bijdrage van de provincie Noord-Brabant, het Samenwerkingsverband Regio Eindhoven en de gemeente Hilvarenbeek. Ook Landgoed De Utrecht heeft medewerking verleend bij de realisatie van het fietspad. 5 _______________________________________________________________
Verslag 10de familiedag, gehouden 8 september 2012 te Baarle- Nassau met uitstapje naar Mechelen. Wederom hadden wij een gelukkige hand wat betreft de gekozen locatie en het prachtige weer op deze dag. Na de koffie en het gebak stond de bus op tijd klaar voor vertrek naar Mechelen waar wij redelijk binnen de tijd aankwamen. Tijdens de tocht naar Mechelen werden de passagiers voorzien van een of twee (warme) worstenbroodjes met een flesje water. Onze gids was een, zeer aimabele en spraakzame man die begon met te vertellen dat Mechelen eigenlijk maar 500 meter breed en 500 meter lang is, maar dat valt tegen als je een rollator over de keitjes moet voortduwen, dus liepen wij wat uit op het schema van2 uur. Ik moet natuurlijk vertellen dat we ingedeeld waren in 2 groepen, hetgeen we in de toekomst maar beter kunnen vermijden, met 2 gidsen hoor je 2 verschillende verhalen heb ik begrepen. Ik had al zo mijn twijfels over het beleggen van een vergadering in een rijdende bus maar dat gaat dus echt niet....en ook eigenlijk niet als de leden hongerig terugkomen van het reisje. Tijdens de terugreis werden er loten verkocht voor de loterij tijdens het diner, het verdient aanbeveling de voorzitter daar buiten te laten, Ad was een half uur in paniek over de missende 800 nummers die in de broekzak van Eugene zaten. Het blijkt dus mogelijk een vergadering zonder al te veel papier te laten verlopen en een beetje te improviseren, de punten die besproken moesten worden zijn aan de orde geweest zoals de financiën: de balans en jaarrekening 2011 en de begroting 2013 worden door de vergadering goedgekeurd. Aan de penningmeester wordt decharge verleend voor het in het boekjaar 2011 gevoerde financiële beheer. De benoeming van Ton uit Sassenheim tot bestuurslid, het boek uiteraard en het verslag van de oude kascommissie en het kiezen van een nieuwe kascommissie. De nieuwe kascommissie bestaat uit: Anneke van Dun en Frans van Dun. Nu nog iemand zien te vinden die Jan als penningmeester wil opvolgen. De nieuwe artikelen in de winkel vonden gretig aftrek ,ik ben vergeten te vermelden dat de verjaardagskalender natuurlijk ook nabesteld kan worden, de portokosten bedragen ongeveer 2.50 denk ik, dus totaal 8.50 Euro. Misschien volgend jaar een sleutelhanger met logo? Altijd handig ,dan weet iedereen dat ze van een van Dun zijn. Misschien willen de leden ook nog een ander item? Laat het weten via de website. Met dank aan het bestuur voor de organisatie, de gekozen dagtocht en café den Engel voor de catering, vooral voor die oudere ober die bang was dat het een taaie boel zou worden, hij had het over de kibbeling hoop ik. En ja hoor... we zijn de groepsfoto dit keer niet vergeten. P.S. Jan uit Dordrecht en Robert hadden verschrikkelijk dorst gekregen dus bestellen zij twee grote Stella Artois op de grote markt en ijskoud. totale kosten? 3 Euro!!! tijd om te verhuizen. (de foto’s staan ondertussen op onze site) 6 _______________________________________________________________
Nogmaals Mechelen. Bij ons bezoek aan Mechelen was het helaas niet mogelijk om het paleis van Busleyden te bezoeken. Wij zijn er wel langs gelopen maar het is nu tot 2015 gesloten wegens werkzaamheden. Normaal heeft het nu de functie van stadsmuseum en herbergt een prachtige collectie. Hier een beschrijving van Wikipedia. Het Hof van Busleyden is een vroeg 16de-eeuwse woning van Hiëronymus van Busleyden (ca. 1470 - 1517), humanist en vriend van Erasmus Rotterdamus. Het Hof is een voorbeeld van de paleizencultuur uit de 16e eeuw in Mechelen, rond het Hof van Margareta van Oostenrijk. Waarschijnlijk werd het pand gebouwd door Antoon I Keldermans en voltooid door diens zoon Rombout Keldermans II in opdracht van Hiëronymus van Busleyden in de periode 1503-1508. In 1619 stichtte Wenzel Coeberger er de Mons Pietas of Berg van Barmhartigheid, een voorloper van het OCMW, waar armen mochten lenen zonder interest. Het gebouw bleef een pandjeshuis tot en met de Eerste Wereldoorlog. In 1915 (Tijdens Wereldoorlog I) werd het gebouw praktisch volledig door brand vernield (Enkel de muren stonden nog overeind). Hierdoor diende het Hof praktisch volledig heropgebouwd te worden. Met de heropbouw kreeg het Hof van Busleyden ook een nieuwe functie, die van stadsmuseum. Op 31 juli 1938 werd het Hof van Busleyden officieel ingehuldigd en voor het publiek geopend. Het Hof van Busleyden is het oudste Renaissancegebouw van Mechelen. Het Hof vandaag De prachtige zuidvleugel heeft een opengewerkte galerij met Renaissance zuilen en een Gotische balustrade. Vandaag is het Stadsmuseum Hof van Busleyden hier gevestigd. Er wordt een beeld geschetst van de geschiedenis van Mechelen (Van omstreeks 1500 tot in de Twintigste Eeuw). Blikvangers zijn de collectie Goudleer en beeldhouw -en architectuurwerk van Lucas Fayd'herbe. De Tuin De tuin bevat heel wat elementen uit de Renaissance-tuinarchitectuur, zoals de verhoogde grasperken, de brede wandelgangen en de duidelijk herkenbare geometrische patronen. Zelfs de planten zijn typische planten uit de Renaissanceperiode. En ook hier heeft een van Dun familie in de 18e eeuw gewoond. Zeer waarschijnlijk komt Joannes Baptist van Dun uit Meerle. Het is een kort stukje genealogie omdat ik geen nazaten heb kunnen vinden. Ton uit Ulvenhout. 7 _______________________________________________________________
Genealogie van Joannes Baptist van Dun [3047]. Generatie I I. Joannes Baptist van Dun [3047], zn. van Adriaan Antonius van Dun [3038] en Dympna van Gaal [3039], geb. te Meerle op 15 mrt 1715, tuinman, deze Joannes Baptist is waarschijnlijk degene die in Mechelen opduikt, ovl. te Mechelen [België] op 21 dec 1803, tr. [7543] met Elisabeth Rollebier [20784], ovl. te Mechelen [België] op 27 sep 1769. Uit dit huwelijk 8 kinderen: 1. Joannes Franciscus [20785], ged. te Mechelen [België] op 1 feb 1750, ovl. te Mechelen [België] op 24 mei 1828, volgt IIa [blz. 8]. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 8. Generatie II IIa. Anna Elisabeth [20786], ged. te Mechelen [België] op 10 jul 1754, ovl. te Mechelen [België] op 14 sep 1794, tr. [7545] te Mechelen [België] op 21 mei 1793 met Robertus Crets [20794]. Uit dit huwelijk nog geen kinderen bekend. Joannes Martinus [20789], ged. te Mechelen [België] op 19 nov 1757. Gerardus [20787], ged. te Mechelen [België] op 19 mrt 1761, ovl. te Mechelen [België] op 7 apr 1761. Joannes Josephus [20788], ged. te Mechelen [België] op 19 mrt 1761, ovl. te Mechelen [België] op 10 apr 1761. Adriana [20790], ged. te Mechelen [België] op 21 sep 1763. Adrianus [20791], ovl. te Mechelen [België] op 1 okt 1763. Isabella Joanna [20792], ged. te Mechelen [België] op 25 jan 1765, volgt IIb [blz. 9]. Joannes Franciscus van Dun [20785], zn. van Joannes Baptist van Dun [3047] (I) [blz. 8] (tuinman) en Elisabeth Rollebier [20784], ged. te Mechelen [België] op 1 feb 1750, kleermaker, ovl. te Mechelen [België] op 24 mei 1828, tr. [7546] te Mechelen [België] O.L.V. Parochie op 15 nov 1772 met Joanna Cabuy [20795], dr. van Johannes Cabbuy [20796] en Catharina van Oostenrijck [20797], geb. te Mechelen [België] in 1751, ovl. te Mechelen [België] op 17 mrt 1806. Uit dit huwelijk 9 kinderen: 1. Joannes Baptist [20812], ged. te Mechelen [België] op 12 nov 1773, ovl. te Mechelen [België] op 24 nov 1819, volgt III [blz. 9]. 2. 8 _______________________________________________________________ Joannes [20815], ged. te Mechelen [België] op 31 jul 1775, tail
leur, ongehuwd, ovl. te Mechelen [België] op 9 apr 1803. 3. 4. 5. 6. 7. 8. 9. IIb. Petronella Coletta Isabella [20816], ged. te Mechelen [België] op 4 sep 1777. Anna Maria [20817], ged. te Mechelen [België] op 30 apr 1779. Maria Francisca [20818], ged. te Mechelen [België] op 28 dec 1781. Martinus Joannes [20819], ged. te Mechelen [België] op 1 aug 1783. Franciscus [20820], ged. te Mechelen [België] op 5 jun 1785, ongehuwd, ovl. te Mechelen [België] op 18 jan 1810. Anna Maria Bernardina [20821], ged. te Mechelen [België] op 1 dec 1786, ovl. te Mechelen [België] op 29 jul 1816 ongehuwd. Susanna Josepha [20822], ged. te Mechelen [België] op 5 feb 1788, ovl. te Mechelen [België] op 19 mei 1808. Isabella Joanna van Dun [20792], dr. van Joannes Baptist van Dun [3047] (I) [blz. 8] (tuinman) en Elisabeth Rollebier [20784], ged. te Mechelen [België] op 25 jan 1765, één zoon: 1. Franciscus van Dun [20793], ged. te Mechelen [België] op 18 jun 1787, ovl. te Mechelen [België] op 22 jun 1787. Generatie III III. Joannes Baptist van Dun [20812], zn. van Joannes Franciscus van Dun [20785] (IIa) [blz. 8] (kleermaker) en Joanna Cabuy [20795], ged. te Mechelen [België] op 12 nov 1773, kapper/pruikenmaker, woont Botermarkt Mechelen [België], ovl. te Mechelen [België] op 24 nov 1819, tr. [7553] met Jeanne Werry [20813]. Uit dit huwelijk één dochter: 1. Jeanne [20814], geb. te Luik circa 1800, ovl. te Mechelen [België] op 20 mei 1818. 9 _______________________________________________________________
Familiezaken: Overleden: Dré van Dun op 24 augustus 2012, echtgenoot van Zus van Dun -Nous. Hij woonde Cauwelaerseweg 18 in Ulvenhout Overleden: Kees van Dun, op 13 oktober 2012, echtgenoot van Liset de Brouwer, op 59 jarige leeftijd te Etten-Leur Overleden: Antoon van Dun op 5 september 2012 te Breda in de leeftijd van 76 jaar, echtgenoot van Toos Kuijten,. Hij was een broer van Jan uit Dordrecht. Overleden: Riet Remmers- van Dun te Tilburg op 24 okt. 2012, weduwe van Jan Remmers, in de leeftijd van 93 jaar. Geboren: Opgelet: Diegene die regelmatig op onze site kijkt is het misschien opgevallen dat er een nieuw item aan het menu is toegevoegd, nl.: dundoenerij. Naast het gastenboek. Als men hierop klikt wordt u gevraagd om een wachtwoord in te vullen, dit wachtwoord is: wachtwoord1 , misschien duurt het even voordat er iets gebeurt (ligt aan PC) en de rest spreekt voor zichzelf. In het laatste scherm staan alle dundoenerij edities die ik in mijn bezit heb en deze kunt u dus op de pc allemaal inzien. Wel moet er op uw pc het programma adobe reader geïnstalleerd zijn, meestal is dat wel het geval. 10 _______________________________________________________________
De tuin vaart wel bij de crisis. De economische recessie laat de tuincentra koud. De meeste bedrijven doen het goed. Als de vakantie wordt geschrapt, neemt de belangstelling voor de tuin toe. door Geert Nijland. Door de geboogde haag is de Klokkenberg te zien. Het tuinplanten-centrum van Jan van Dun in Ulvenhout ligt op een mooie plek net buiten het dorp. “Ik ben ooit met mijn vrouw op de Bieberglaan in Breda heel klein begonnen. We hadden allebei een vaste baan en deden dit erbij. Sinds die tijd zijn we alleen maar gegroeid", zegt hij. Van Dun heeft geen enkele last van de economische recessie. „Het gaat juist erg goed. De belangstelling voor tuinen, en de kennis erover, is bij particulieren tegenwoordig zó groot. Dat merken we echt. De mensen komen vaak met zeer specifieke wensen." Volgens Tuinbranche Nederland lagen de 'tuinuitgaven' in 2011, net als in 2010, op 4,1 miljard euro. De branche houdt zich in deze barre tijden goed staande. De stagnerende huizenmarkt blijkt geen grote invloed te hebben op het uitgave-patroon voor de tuin. In 2008 en 2009 werden er recordbedragen uitgegeven, maar het ging in beide gevallen lom 4,2 miljard euro. Een verwaarloosbaar verschil met de cijfers over 2010 en 2011. Woordvoerster Brenda Horstra van Tuinbranche Nederland: “We verrichten regulier onderzoek onder consumenten. Onder meer naar de tuinbeleving. Daar geven de mensen al zeker tien tot vijftien jaar steevast een hoog cijfer voor.” Volgens Horstra zijn er wel veranderingen merkbaar zijn. „Het gemak is nu veel meer een onderwerp dan vroeger het geval was. Men vindt de tuin wel belangrijk, maar wil er doorgaans niet heel veel tijd aan besteden, Passief tuinieren, noemen we dat." Horstra weet dat _______________________________________________________________ 11
er door de recessie juist veel aandacht is voor de eigen tuin. Je wilt het gezellig hebben in en rond het eigen huis. Zeker als deze tijden en al hele maal als je net die ene extra vakantie hebt geschrapt. De aandacht voor de tuin neemt dan toe. Het blijft in de zomer toch een soort extra huiskamer." Ook Jan van Dun merkt dat. „Daarnaast heb je de trends. Zo is de eetbare tuin de laatste jaren erg populair. Dat komt door al die kookprogramma's op televisie. De vraag naar kruidplantjes is erg groot. En ook duurzaamheid staat hoog in het vaandel. De mensen willen een duurzame tuin." Volgens Van Dun zegt het niet meer weg te denken fenomeen tuincentrum al genoeg over de populariteit van de tuin. „Vroeger hadden kwekers naast hun zaak een verkooppunt voor particulieren. Toen de belangstelling voor de eigen tuin toenam, kwamen de tuincentra. je ziet nu wel dat deze grote tuincentra last hebben van de teruglopende vraag naar tuinmeubels en buitenkeukens. Bij ons speelt dat niet, want wij verkopen enkel groen.” Het fraaie voorjaar heeft de tuincentra vorig jaar een flinke duw in de rug gegeven. Daarna volgde, zo zegt Brenda Horstra, de slechte zomer en de economische crisis. „Het consumentenvertrouwen daalde vanaf september flink. Dat heeft de uiteindelijke jaarcijfers wat gedrukt." De stijgende internetverkoop is vooral een probleem voor de grote centra. Het gaat hier met name om 'bijkomstigheden' als gereedschap, tuinmeubelen en -verlichting en eetvoorzieningen. Van Dun: „Mensen willen het groen eerst zien en dan pas kopen.” Tot slot willen we het hebben over enkele producten die wij als vereniging voor u in petto hebben. We bedoelen daarmee onze mooie ballpoint en onze prachtige verjaardagskalender. Diegene die met de Familiedag naar Mechelen mee zijn geweest hebben dit moois al gezien en evt. ook al gekocht. prijs €1 excl. verzenden prijs €6,50 excl. verzenden Deze zijn te bestellen bij onze secretaris, tel. 033-4942623 12 _______________________________________________________________
1 Online Touch