Ik begin natuurlijk met conceptueel te denken en te besluiten, je moet een beetje kanaliseren en dingen uitsluiten, maar het is vooral de muziek die veel bepaalt. Het is ook een kwestie van zoeken, dus ik luister naar de muziek en dan ga ik net zo lang vormen en structuren maken tot ze tot leven lijken te komen. Dat zijn telkens weer de magische momenten. Als je zover komt, kun je de beleving van die muziek echt intensiveren en verbijzonderen. Van Dino Campana, de dichter op wiens werk La Passione gebaseerd is, heb ik maar drie foto’s kunnen vinden en die heb ik natuurlijk gebruikt. Zijn portret laat ik aantasten om zijn gemoedstoestanden te verbeelden door het beeld te manipuleren en in de soep te jagen. Een productiebudget om acteurs in te huren of in een studio te werken heb ik niet, dus ik werk vaak met gevonden materiaal. Ik had het geluk dat ik een oude documentaire vond uit Engeland over gekkenhuizen, daar zitten een aantal scènes waar de rillingen je van over de rug lopen. Ik gebruik stukjes van losse scènes als compositorisch materiaal. Met elektronische manipulaties verbind ik alles aan elkaar tot er een stilistische samenhang ontstaat. Dat werkt veel beter bij muziek dan realistische filmerij.’ ‘Muziek visualiseren doe ik al heel lang en op veel verschillende manieren. Voor Hoketus heb ik een heel ander recept toegepast. Ik heb al veel tijd en moeite besteed aan het beheersen van live synchroniteit bij house en techno-muziek. Die ervaringen en technieken kon ik voor een groot deel ook hier toepassen, maar met een live spelend orkest is het nog een stukje lastiger. Hoketus is, met die geniale constructies van wisselende maatsoorten, tempi en plotselinge overgangen, wat dat betreft wel de overtreffende trap. Bij stukken met zo’n sterke puls vind ik de synchroniteit van beeld en muziek heel belangrijk omdat dan de impact echt verdubbelt. Als je ziet dat iemand zijn handen tegen elkaar klapt en je hoort dan een bel, een zucht of een keiharde knal, dan geloof je dat. Wanneer je dat sync-principe toepast en je stelt snelheid van beweging en maat goed af, dan weet je dat het effect onontkoombaar is. In elk geval is dan de kans op een hypnotisch effect heel groot. Ik ben blij dat ik nu wel met het werk van Louis bezig kan zijn. Het heeft een enorme vormkracht en een hele heldere opvatting die er steeds uit spreekt. Vooral zijn latere werk is ook heel mooi georkestreerd. En daarvoor was het vooral ruig en direct. Louis deelt componisten ook in: zij die wel en
36 Online Touch Home