Een waar gebeurd familierelaas over een gezin uit Wulveringem, wat oorlog 1914-18 deed met mensen “ tijdens” en “erna”. Luk Grypdonck deel 2 Improviseren - Rap terug thuis !?! De beslissing mei ’14 om alle verloven en vergunningen in te trekken komt niet meer als een donderslag bij heldere hemel. Onder druk van de toenemende internationale spanningen is men hier alert geworden en niet bepaald gerust in de goede afloop. Militaire manoeuvres heeft men nooit ingeoefend en een strijdplan opgesteld al evenmin. Léon Velleman mag weer optrekken per trein naar zijn kazerne in Charleroi. Het is improviseren geblazen en gissen wat er te doen staat. Léon ziet zijn kazerne aan de binnenkant van 01 mei t.e.m. 14 mei ‘14. Te lange laatste zendt men de opgeroepen oud-miliciens onverrichterzake weer naar huis voor onbepaald verlof. Veertien dagen hebben ze daar rondgelummeld zonder iets om handen te hebben. Dag Pa en Ma, zoonlief is terug thuis tot het morgen ergens zal rommelen. Net als in deze tijden, liepen er toen al terroristen rond, die alzo dachten met hun daden de goegemeente op betere ideeën te brengen (met averechts effect). Een Servische idioot schiet met een “ Belgisch” pistool op 28 juni 1914 in Sarajevo de Apocalyps voorgoed in gang. Eén maand later, op 01 augustus 1914 staat Léon opnieuw in zijn oud-vertrouwde kazerne te Charleroi tussen de andere oudgedienden van zijn klas. Deze keer is het menens, al denken velen dat het niet zo ’n vaart zal lopen. Dus maken ze er een vrolijke oorlog van, waar eer en glorie te rapen valt!!! Tussenin komt een dwazenkloot van een sergeantje in ’t Waals koeterwaals uiteenzetten hoe het moet: Guerrilla… Hard toeslaan, verliezen toebrengen, tegenhouden en snel verdwijnen! Ziet ge? “ Voor ge ’t weet, zijt ge rap terug thuis!?! Et b(i)en qu’en pensez-vous?” Léon repliceert in gevat Gents: “Ja dag Jan, wil dat eerst eens zien, en liefst niet meemaken!!” Moeders slimste schieten allen in een lach, maar denken niet verder dan hun neus lang is…! De voorbije dagen werden niet in luiheid en leegte doorgebracht, wel in tegendeel. Alles en nog wat werd kant en klaar in gereedheid gebracht om uit te rukken bij het eerste, beste groot alarm. Niks liet vermoeden dat het zo rap zou verkeren en mensenlevens voor altijd gaan kantelen in ellendige duisternis levend of dood en … generaties erna! De morgen van 05 augustus 1914 verloopt normaal volgens de geplogenheden of routines van altijd, gevolgd door een middagmaal. Iedereen loopt wel nerveus en gespannen op de toppen van zijn tenen. De dag ervoor op 04 augustus om 08 u ’s morgens zijn de Duitsers massaal de grens overgestoken, ons grondgebied binnengedrongen. Onvermijdelijk om 10 u zit het er bovenarms op, eerst ten noorden van Verviers, wat later in Visé aan de Maas (Voerstreek). Algauw staat de ganse regio tussen Luik en de Duitse grens in vuur en vlam en volgen de te verwachten confrontaties met de 3de Legerdivisie van Luik en de forten er rond elkaar snel op. Het Duits bevel wil persé door de Luikse trechter wegens de vele bruggen over de Maas, de talrijke tunnels en … het spoorwegknooppunt. Wat ze totaal niet verwacht hadden is de heftige, hardnekkige weerstand van onze manschappen. In Visé geraken ze moeilijk over de Maas en doen er een ganse dag over om de andere kant te bereiken, wijl vanuit het fort van Pontisse met precisiebombardementen ze voortdurend onder vuur komen te liggen. In Luik vraagt men zich vertwijfeld af waaraan zij dit verdient hebben? Frankrijk zint al jaren op wraak voor de opgelopen Duitse pandoering uit 1870. Met geniepige, geheime onderhandelingen en vervolgens de aanslag in Sarajevo krijgen ze onze Duitse buren pisnijdig. Wij zitten er voor niets tussen, maar moeten het weerom bezuren. In plaats van de Fransen in ElzasLotharingen directe stevige muilperen te verkopen, willen de Duitse buren naar de Folies Bergère in Parijs al over ons grondgebied. Wij zijn toch maar “quantité négligable”. “Laten die Belgische keuterboerkens ons niet passeren, lopen we ze simpel onder de voet !” redeneren de Pruisen. Want de onwillige Belgen blijven op hun neutrale strepen staan. Waar zat het militair verstand van de Pruisen bij de opstelling van hun aanvalsplan? Achteraf bekeken teveel zelfoverschatting, tegelijk geografisch ons klein landje verkeerd ingeschaald. 1
2 Online Touch Home