Lydie’s levenslied ≁≁≁≁≁≁≁≁≁≁≁≁≁≁≁≁≁≁≁≁≁≁ in 35 strofen ter gelegenheid van de honderdste verjaardag van moeder-mémé-oma-tante Lydie Coene (°Wulveringem, 10 augustus 1922 - weduwe Jozef Huyghe †23 december 1990) Eeuwfeest in ’t Groot Moerhof in Adinkerke op den tweeden zondag van oêstmaand 2022 * * * * * * * * * * * * Gedicht door Jan Huyghe, neef van tante Lydie, kozen van Dirk, Marc, Annie (Voois: “Die mooie molen”) REFREIN O MÉMÉ LYDIE, HEEL DE FAMILIE IS TOCH ZO PREUS WANT JE ZIJT GIE HONDERD JAAR! O MÉMÉ LYDIE, O DAG VAN GLORIE, WE ZING’N DIT FEESTLIED, IS HET NIET WONDERBAAR..! 1 Dag mémé Lydie zo sjiek uitgedost, als moeder van heel het nest, dag grote en kleine kinderkroost, al op julder piekebest. Beluustert of leest heur levenshistoire, en doet het op je gemak: hoe g’raak je warempel honderd jaar, da’s zeker geen bric-à-brac..! 2 Lydie, joen vader was Coene Remi, aan ’n IJzer in Stavel’ geboren, werd boer aan ‘t Zwaantje, geen vrouw aan z’n zij, en liep dus een beetje verloren. In ’n oorlog kwam Emelie helpen op ’t hof, een snelle Wulpse juffrouw, hij flikte een oge, zwaaide met lof, en zwoer heur eeuwige trouw..! 3 In ’t jaar tweeëntwintig midden in ’n oêst, gaf Lydie heur eerste schreeuw, Ze wist nog van nieten, maar begost, heur eersten dag van een eeuw. Met zussen Alice, Ida, Josephien, en broeders Willy en Elie, aan de Karreweg in ‘t schoon gezin, van Remi en Emelie..! REFREIN 2
3 Online Touch Home