4 D’joêns leidd’n de kalvers naar de wei, ze strooiden de keuns wat hooi, ze telden de eiers rij op rij, en bouwden kastelen van strooi, ze droenken uit d’hand van ‘t gulle land, de gaven der wijde natuur, ze bloeiden als bloem’n aan ’n waterkant, en stoeiden van uur tot uur..! Lydie, vader Remi, Elie, Alice, Willy, moeder Emelie, Ida 5 Te voete met vele Zwaantje-joêns, naar ’t schole in Wulv’ringem, lezen en schrijven, je beste doen, de nunnen gunstig stemm’n, luust’ren en zwiegen, de armen gekruust, en stil in de reke met spoed, totdat de klokke luudt en buust, de vrijheid weer tegemoet..! 6 Mémé werd veertiene, schier opgeleerd, een jaar nog naar Veurne in ’t stad, bij nunn’n Annuntiaten, gecapitonneerd, de kunsten van naald en draad. Per velo dag in dag uit op en af, bonkend op kosjiestenen, zere naar huis, were naar ’t hof, voor ’t melken de koeiespenen..! Karreweg 3, ’t Zwaantje (Wulveringem) 7 Mémé was achttien, er kwam bezoek, met honderden in een keer, met helmen en botten, in feldgraue broek, geschouderd het geweer. Remi en ‘t menage op de vlucht, naar Vinkem in grote nood, Hoog tijd, de strijd hong in de lucht, aan ’t Zwaantje op leven en dood..! 3
4 Online Touch Home