Jan Huyghe De Elzentap is een lieflijk plaatsje op het driedorpenpunt Wulveringem-VinkemHoutem. Op dat punt leidt de Sikkelstraat - als een schelle van Janneke Maan - westelijk naar Houtem en noordelijk naar ’t Zwaantje. De doodlopende Elzentapstraat leidt zuidelijk richting Dodeman. De Joe Englishstraat zuidoostelijk via een hoek omheen de kasteelhoeve Torreelen naar Wulveringem-Vinkem. Zonder kaartje lijkt het een onontwarbare knoop. Maar idyllisch is het er wel, zalig verwarrend, een beetje weg van de wereld, je weet niet goed waar je bent… Wat maakt het uit? Je kan er ’s zomers in het kleine bosje gezellig picknicken in de schaduw tussen bomen en struiken. Ik betrapte er ooit een kameraad op z’n ligzetel. Hij nam een mild eenzaam zonnebad in plaats van in gelid op de ovenplaat van het strand. De Elzentap: slaperig, vredevol. Maar op 14 maart 1938 is de Elzentap helemaal niet vredevol en slaperig…(1) Amelia-Sophia Verclyte woont sedert twee jaar in een benepen landhuisje op de Torreelhoek, (kant Houtem), zo’n 200 m zuidoostwaarts van het driedorpenpunt richting Vinkem. Rechtover, aan de andere kant van de landweg, ligt de hoeve Achiel Dekervel (Vinkem). Geboren in Watou op 24 juli 1856 brengt Amelie vele jaren in Woesten en Poelkapelle door. Ze trouwt drie keer, eerst met Pieter Bruneel, dan met Aloïs Vanthournout en daarna met Carolus Blanckaert. Ze zet 24 kinderen op de wereld, aldus De Poperinghenaar. Maar is haar leven voorspoedig? Amelie verhuist dus in 1936 van Poelkapelle naar Houtem. Om er samen te wonen met haar (gescheiden) zoon Arthur Bruneel, landbouwwerkman. Hij heeft zijn werk bij een boer in Poelkapelle opgezegd omdat hij denkt beter af te zijn bij een boer in De Moeren(2). Het blijkt een illusie te zijn. Na een tijdje gaat Arthur opnieuw werken in Poelkapelle, maar blijft met zijn 52 52
13 Online Touch Home