(lees: smeergeldoperaties bij de respectievelijke corrupte regeringen) in bijna gans Afrika het monopolie verworven had voor de aanlevering van bijna alle mogelijke groente- en maïszaden. In verhouding waren die zaden extreem duur en doelbewust hybride-F1 variëteiten, om geen zaad te kunnen recupereren voor het volgend jaar. De arme boeren werden dus verplicht om telkens weer bij Monsanto aan te kopen. Ook Nacofag Farmers stond machteloos. Voor de demonstraties met de solar-cookers en de verdeling van het tuinbouwmateriaal, gingen wij samen op pad met enkele mensen van Nacofag Farmers, die ons de belangrijkste moestuinen aanwezen, waar we het grootste aantal mensen konden bereiken. ’s Middags maakte ik met behulp van de solar-cookers een maaltijd klaar met de groenten, vis of vlees, die ik op een lokaal marktje gekocht had. Ik bakte er zelfs frietjes met de kracht van de zon. Toen ik op een dag kippenboutjes aan het bakken was, kwam een Gambiaanse man naderbij en boog zich voorover om te kijken onder de parabool-cooker. Ik vroeg hem wat hij zocht. Hij antwoordde: ‘Were is the charcoal??’ (waar is de houtskool?) Hij had dus niet door dat de reflexie van de zonnestralen de enige gebruikte krachtbron was om te koken. Tijdens de kookdemonstraties maakte ik van de gelegenheid gebruik om de aanwezige vrouwen (moestuinen worden bijna uitsluitend door vrouwen bewerkt) aan te moedigen om hun dochters langer te laten studeren. In Gambia is het onderwijs gratis tot aan de leeftijd van 12-13 jaar. Vanaf ‘grade 7’ moet er schoolgeld betaald worden. Dit zijn geen immense bedragen, maar toch vaak niet haalbaar voor veel gezinnen. In 2010 bedroeg het jaarlijks lesgeld voor een veertienjarige 60 €, maar als je weet dat een politieman maar 40 € per maand verdiende, 18
19 Online Touch Home