voor een lifecoach. Het is voor een keer iets helemaal anders. Ik schrijf normaal over taal, maar ik had me voorgenomen om tijdens mijn jaar met verlof zonder wedde zonder beperkingen van alles te gaan proeven, ook van wat buiten mijn comfortzone ligt. Daarop ben ik mij vooral aan ’t focussen. Ook schrijf ik nog een familienamenrubriek voor ‘onze taal’. Ik heb recensies voor Humo geschreven waaronder boekenrecensies. Ook interviews met scholen rond leesbevordering op school, ook over boekenprojecten geschreven. Dus ik profiteer er hier echt van om heel geconcentreerd dingen te kunnen afwerken. Daarbij helpt zeker de omgeving en de natuur. Heb je - los daarvan - al contact kunnen leggen met mensen van het dorp? Zeker en vast. Je verkent eerst een beetje de buurt en … een mens moet eten. Ik ben dus hier al bij de bakker geweest en van zijn lekker brood mogen proeven. En wat ik ook fijn vind is dat je hier ook bloemen en planten kan kopen. Op mijn bureau staat er altijd groen. Ik kocht er een plant als herinnering aan mijn verblijf. En in de museumshop van het kasteel kreeg ik van gids Bert een ruime uitleg over het kasteel en de restauratieplannen. Ook de brocantewinkel kon mij bekoren. En het warme contact met Johan van ’t Ezelsoortje blijft me bij. De liefde voor taal, heb je dit van thuis uit meegekregen? Ja, daar moet ik mijn moeder wel voor bedanken. Mijn vader is een sterk wiskundig brein. Als hij boeken leest, dan zijn het puzzels en raadsels. Aan mijn moeders kant waren het ook bijna allemaal exacte-wetenschappers. Mijn moeder is daarbij de enige die talen heeft gestudeerd: vertalertolk Spaans-Engels en zij is de figuur die bij mij alles in gang heeft gezet. Ze ging met mij naar de bibliotheek, zij las mij voor. Ook mijn grootvader aan mijn vaders kant las mij heel vaak voor. Twee keer per week ging ik naar de bibliotheek: één keer met mijn moeder, één keer met mijn grootvader. En ze kenden mij daar al, want als er nieuwe boeken waren, dan mocht ik naar achter om te zien welke ik eerst wilde lezen. En dan zorgden ze dat die eerst geplastificeerd werden zodat ik die snel kon krijgen. Normaal 54 mocht je vier boeken ontlenen, maar ik mocht er 12 ontlenen omdat ze wisten dat die tegen de volgende week toch zouden uitgelezen zijn. Ik zag mijn moeder ook zelf veel lezen. Zien lezen, doet lezen. Absoluut … Was dit mee bepalend dat je studies in die richting uitgingen? Oorspronkelijk volgde ik in St.Niklaas de richting latijnWetenschappen, ik vermoed eerder voor de vriendinnen. Ik ben daarna Germaanse gaan studeren. Ik ben ingestroomd in die studie omdat ik graag lees, ik ben zot van literatuur.
18 Online Touch Home