wedstrijd mee en toen dacht ik: ‘Ja. Oh ja. Dit wil ik echt. Dat is iets waar ik goed in wil worden’ Eerst was het iets wat ik altijd thuis deed als niemand keek. En toen dacht ik: ‘Nu wil ik wel dat anderen een beetje mee gaan lezen’”. Ze zou Nederlands gaan studeren maar ze buisde voor haar eindexamen. “Ik had een natuurprofiel wat me totaal niet paste.” Ze deed herexamen met een extra vak. “Dat leek me wel leuk: Duits.” Na die korte omweg besloot ze toch niet Nederlands te gaan studeren. Nee, het werd Duits, aan de Universiteit in Amsterdam. Ze vertrok uit het Noorden van het land en verhuisde naar Amsterdam. Gelukkig was er iemand die in haar geloofde. “Edward van de Vendel nam mij mee in een schrijfproject voor jonge schrijvers. Hij moedigde me aan onder een vorm van mentorschap en zag me.” Door hem ging ze geloven dat ze misschien toch iets nieuws te vertellen had, dat haar werk echt mag bestaan. “Ik gun dat iedere jonge schrijver, iemand die er dicht bij je staat.” Het kwam op je pad. Niet is toeval, denk ik dan. “Ik had hem eerder al ‘ns geïnterviewd in Nederland voor een profielwerkstuk, dat je op het een na laatste jaar van je middelbare school maakt. Dit ging over schrijver zijn, hoe je schrijver wordt. Daardoor is er met hem een bijzondere vriendschap door ontstaan. Hij heeft mij als jonge twintiger echt op weg geholpen en hij is ook mijn eerste lezer geworden. Dat is zó belangrijk. Voordien had ik al heel wat geschreven, maar was er nooit iemand die ik dit liet lezen. Hij was voor mij een klankbord. Door mijn werk voor te dragen, voelde ik toen ook dat het podium iets was wat ook bij mij paste. Voordragen doet ze graag. Daardoor heeft ze het idee dat ze echt een publiek heeft. “Op een podium staan en spelen in een theatergroep, een jongerengezelschap vond ik altijd heel leuk © foto - Irwan Droog (2019) en dat mis ik ook heel erg.” Maar dat is niet het enige. “Ik heb ook lang viool gespeeld en dacht altijd ‘oh, ik zou in een orkest willen spelen!’ maar dat doe ik niet omdat ik geen tijd heb.” Ook het tekenen en schilderen wat ze graag doet, is op een laag pitje komen te staan. “Op een gegeven moment heb ik echt de keuze gemaakt dat ik wil schrijven, dus dan wordt het schrijven. Maar als je een extra leven hebt, kom ik hem graag van je afhalen!” Naast haar werk als schrijver, dichter en een periode van vier jaar als columnist bij het online-platform Hard//Hoofd, staat Iduna voor de klas. Ze geeft Duits, geschiedenis en toneelles op een middelbare school. “Het is een fijne combinatie. Ik heb het contact met de wereld nodig. Maar daarbij heb ik ook wel van huis uit meegekregen dat ‘van je hobby je werk maken’ maar voor heel weinig mensen is weggelegd.” Ze probeert in kleine stapjes te denken en te leven. “Ik wil dat het schrijven uiteindelijk een grotere rol gaat spelen, dat ik echt schrijver en dichter word. Maar ik probeer niet te ver vooruit te kijken.” Kleine successen wegen het zwaarst. Je won met je debuutbundel ‘De grom uit de hond ha2 Je vader was risicomanager op zee, met name op boorplatforms e.d. Je blijft dus alert voor het gevaar dat er zou kunnen zijn, al is de realiteit niet van die aard … Ja, en daardoor heb ik altijd de neiging gehad om naar een bepaalde mate van bescherming, naar indamming van risico’s te gaan. Het in kaart brengen en weten wat er zou kunnen toeslaan. Ja, dat heeft er zeker iets mee te maken. Ik ben een angstig iemand, was ik als kind al. Nu wordt dit ook iets groter, omwille van de wereld waarin we nu leven. De manier om hiermee om te gaan, heb ik van thuis uit. Mijn vader doet dit ook, om die angst te gaan berekenen en na te denken hoe je het gevaar kan voorkomen. Hoe je de dreiging kunt wegnemen uit de situatie die inherent dreigend zou kunnen zijn. len’ (2019) de Poëziedebuutprijs aan Zee. Van bij ons levensbegin leeft er enige angst in ieder kind. Jouw debuut gaat over het thema angst en de onvoorspelbare toekomst. Verwerk je dit door poëzie te schrijven als wapen tegen de dreigende toekomst, de onzekere tijden waarin we vooral nu leven? Je wil beheersen wat er op je afkomt. Hou je van vooraf georganiseerde zaken, wat niet aan het toeval of verrassingen is overgelaten? Speelt dit een algemene rol in je leven? Heeft dit er iets mee te maken?
3 Online Touch Home