JONG&AMBTENAAR MARJOLEIN JANSEN STERKE KANTEN Ivo had het geluk dat er na zijn studie een werkgever op zijn pad kwam met oog voor de sterke kanten van veel mensen met een autistische stoornis. Door die gespecialiseerde arbeidsbemiddelaar werd zijn focus op details juist gewaardeerd, evenals zijn vermogen tot diepe concentratie. Mits de omstandigheden zich er voor lenen. In Ivo’s geval een prikkelarme werkplek, om er een te noemen. ‘Met sociaal zijn en collegialiteit heeft dat niks te maken.’ Aanvankelijk werd hij op detacheringsbasis bij het Kadaster ingezet als softwaretester. ‘In mijn vak is het ontzettend belangrijk dat je diep op details ingaat. Een bitje of byte op de verkeerde plek kan grote gevolgen hebben voor hoe software werkt!’ Inmiddels is hij in vaste dienst bij het Kadaster en een gewaardeerde collega. AUTISME ALS TALENT De les die uit Ivo’s verhaal te trekken valt, ziet Marjolein Jansen zo: als iedereen een beetje meebeweegt, winnen alle partijen erbij. ‘Autisme bijvoorbeeld kun je als pure beperking beschouwen, maar ook als talent. Voor het Kadaster is het kijken en toetsen op details geen pietluttigheid, maar noodzaak. Burgers en bedrijven moeten aan onze producten en dienstverlening rechtszekerheid kunnen ontlenen. Verborgen gebreken en fouten in software kunnen wij ons niet permitteren.’ Vanaf 2011 werft het Kadaster gericht mensen met een arbeidsbeperking. Niet alleen uit het autistisch spectrum, maar ook medewerkers met een psychische aandoening, een (visuele) handicap of een chronische ziekte. Extra inspanning om iedereen mee te laten doen en zo diversiteit en inclusie te bereiken blijft nodig, vindt Marjolein. ‘Niet alleen omdat we anders misschien geschikte kandidaten over het hoofd zien, maar ook omdat wij als overheidsorganisatie een voorbeeldfunctie hebben. Iedereen moet zich bij ons thuis kunnen voelen.’ Daarnaast interesseren de onderwerpen diversiteit en inclusie haar als persoon en bestuurder al langer. ‘Alleen maar hetzelfde type medewerkers in een organisatie komen de kwaliteit en continuïteit niet ten goede.’ Inclusieve en aan diversiteit werkende “koplopers” presteren beter. VAN WATERVAL NAAR SCRUM Ivo werkt inmiddels al vijftien jaar bij het Kadaster en is goed te spreken over het personeelsbeleid. Hij rekent af met het idee dat autisme een vaststaand gegeven is, waardoor mensen met deze eigenschap weinig flexibel zouden zijn. ‘Ik was vroeger teruggetrokken en wat rechtlijnig. Maar ik heb geleerd mij in allerlei situaties te begeven.’ Soms mag er wat hem betreft wel meer besef zijn van wat veranderingen voor medewerkers met autisme betekenen. De doorlopende aanpassingen in de werkwijze rond softwareontwikkeling bijvoorbeeld. Veel organisaties nemen afscheid van de traditionele “waterval”-methode, waarin alle ontwikkelingsfases na elkaar plaatsvinden. De werkwijze is nu ‘scrum’, waarbij projecten in korte sprints stapsen fasegewijs worden opgeleverd. ‘Met die ontwikkeling had ik eerst best moeite.’ Ivo en zijn naaste collega kregen het advies dat het bij scrum handiger is als het hele team in één grote kamer zit. ‘Dat was wennen, maar ik heb mij aangepast. Als autist kan ik heus mijn grenzen verleggen.’ Ivo hoeft er desgevraagd niet lang over na te denken welke tip hij anderen met een arbeidsbeperking -het hoeft niet per se autisme te zijn- zou geven. ‘Wees er open over. Het komt toch een keer uit. Meestal houden collega’s daar rekening mee.’ Meer weten over het Kadaster: 63
64 Online Touch Home