47

O n J 31 UC: ad p wgen Wkp Fyl OG w r w y e gg) stimuleert dat gelukkig en vindt dat we de verbinding met “buiten” niet moeten verliezen. Vanachter je bureau kun je veel doen, maar het is ook belangrijk te ervaren waar het heen moet.’ Een recent voorbeeld van zo’n uitje: een ontmoeting op de dijk met een hoogleraar en een collega van het dijkonderhoud vanuit het waterschap. Het gespreksonderwerp was biodiversiteit in combinatie met veiligheid. ‘Voor dijken wordt een standaard grasmengel gebruikt, dat niet zeer aantrekkelijk is voor insectensoorten’, licht Orin toe. ‘We streven naar meer verscheidenheid, met kruidenrijke grasmengsels. Maar biodiversiteit mag niet de waterveiligheid schaden.’ Orin vervolgt: ‘Ik stond erbij terwijl zich een gesprek ontspon tussen de man van de ultieme theorie en de man van de 47 praktijk. Je zag ze naar elkaar toe komen en begrip voor elkaar krijgen, zonder dat ze hun eigen visie loslieten. Ik zit daar tussenin om de verbinding te leggen. Ik geniet ervan om dat soort ontmoetingen te arrangeren en bij te wonen.’ Na zijn studie werkte Orin eerst bij een ingenieursbureau, maar hij gaf daarna de voorkeur aan een overheidsbaan. ‘Bij dat bureau voelde ik me meer een nummertje dat op een project werd weggezet. Bij de overheid mag ik sturen op kwaliteit en hoef ik niet te denken aan declarabele uren.’ ‘Wat voor mij ook telt, is dat waterschappen organisaties zijn waar je écht in je specialisme kunt duiken. Volgens mij lopen er bij weinig andere overheidsorganisaties zoveel goede vakspecialisten rond.’

48 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication