18

interview ik te eten! Dit was allemaal ten tijde van de oorlog,” vertelt mevrouw Van den Doel over haar jeugd. Als vrouw aan het werk “Ik kan me nog goed herinneren dat mijn moeder mij vertelde dat zij vroeger als klein meisje bij haar thuis elke dag een gebed uitsprak en vroeg of ze onderwijzeres mocht worden. En ze werd juffrouw. Maar als getrouwde vrouw mocht je vroeger niet werken. Dan werd je ontslagen. Mijn moeder is dus ontslagen toen ze trouwde met mijn vader. Na de oorlog is mijn moeder opnieuw voor de klas gaan staan. Toen wilden ze haar terug en kwamen ze haar zelfs halen! Ze heeft het lesgeven altijd erg leuk gevonden,” vertelt mevrouw Van den Doel. Mevrouw Van den Doel heeft zelf ook met veel plezier gewerkt: ‘’In 1979, ik was toen 44, ben ik gescheiden. Ik had vier kinderen en er moest geld in het laatje komen. Toen ben ik gaan werken in het Haags Modehuis in De Bogaard in Rijswijk. Dit werk gaf mij echt voldoening. Ik heb daar erg van genoten. Ik moest ook vaak op zaterdagen werken, maar ik heb de kinderen er nooit over gehoord. Ze begrepen het.” ‘Het zijn allemaal gave kinderen geworden’ Mevrouw Van den Doel straalt als ze het heeft over haar kinderen. “Ik heb een sterke band met mijn kinderen. Dat krijg je door alles wat er is gebeurd. Ik voel nu rust. Ik heb mijn taak volbracht. Het zijn allemaal gave kinderen geworden. Ik heb één zoon, drie dochters en zes kleinkinderen. Eén van mijn dochters is overleden,” vertelt ze. “Het is erg moeilijk, maar ik heb er mee leren leven.” Mevrouw Van den Doel heeft door de gebeurtenissen in haar leven een andere kijk op het leven gekregen. “Ik ben veranderd. Ik liet me weleens opzij duwen. Laatst zei één van de meiden tegen me: ‘Dat heeft lang moeten duren, dat je zelfrespect hebt gekregen.’” Zegeningen tellen Op dit moment woont mevrouw Van den Doel al ruim 4 jaar met veel plezier in Beukenheim bij Onderwatershof in Rijswijk. Ze telt haar zegeningen. “Ik ben hier heel happy. De sfeer is opgewekt. Op de maandagochtend ga ik vaak naar de weekopening. We gaan dan bewegen met de fysiotherapeut. Daar kan ik van genieten. Helemaal als ik zie dat andere bewoners helemaal opklaren door de muziek. Ik ga vaak naar het Grand Café. Dat is het fijne hier: als je het een beetje stilletjes vindt, alleen in je appartement, kun je naar beneden gaan. In het Grand Café is altijd iemand. Dat vind ik mooi. Ja, hier zit echt een dankbaar mens.” 18 CARDIA MAGAZINE DEC 2023

19 Online Touch Home


You need flash player to view this online publication