‘Kijk, God is in Jezus Christus Redder. Dat is een reden om je te verblijden. Maar Hij is niet alleen Redder, Hij is ook Heer. En dat wijst op onze verantwoordelijkheid. Dat geeft aan dat wij niet alleen maar mooie dingen krijgen, maar dat wij ook plichten hebben.’ Het ene is een verlichting: gelukkig is Hij het die jou redt. Maar het feit dat hij jouw Heer is betekent: dat jij dan wel moet doen wat Hij zegt. Dat is de gedachte. De andere kant van het verhaal is dus dat het zou wijzen op onze verantwoordelijkheid, en dan is het een last die op je gedrukt wordt. Dat is het gangbare verhaal: het is niet alleen maar mooi, het is niet alleen maar genade, het is óók wet. Het is niet alleen maar een voorrecht, het is ook nog eens een keertje een plicht en dat is jouw verantwoordelijkheid … Maar dat kan niet waar zijn, want dan zou het namelijk geen Bron van vreugde zijn, terwijl het dat nu juist wél is. Deze redenatie maakt de oproep compleet onbegrijpelijk. Want als dat waar zou zijn – ja, Hij is jouw Redder, maar Hij is ook jouw Heer en dat betekent dat jij iets moet doen – hoe kan Paulus dan schrijven: “Verheug je in het feit dat Hij de Heer is”? Dat geeft direct aan dat het feit dat Hij Heer is, een reden is om je te verblijden! Ik zeg u: het feit dat Jezus Christus Heer is, is net zo goed verlichting. Overigens ‘verlichting’ in de dubbele zin van het woord. Niet alleen maar verlichting in de zin dat het een last van je af neemt, maar ook verlichting in de zin van: het doet het duister opklaren. Het maakt je denken – en alles in je hart en om je heen – Licht. 16
13 Online Touch Home